Sky schreef op zondag 16 april 2006, 23:43:


Kan je uitleggen wat je nou zo geweldig vindt aan de join-up.
Als het enige is: paardentaal, dan ben ik het meteen al niet met je eens.

Dus behalve dat het paardentaal zou zijn, wat het volgens mij niet is, waarom denk je dat het een slimme manier van omgaan met paarden is?

Isabel

Isabel van der Made schreef op zondag 16 april 2006, 23:47:


Ik zei paardentaal studie niet dat join up paardentaal is.
Om echt 'paards' te kunnen praten moet je een paard zijn logisch...
Maar ik wat ik nou goed vind aan de join up methode is het effect wat het uitoefent en dat je op zo een manier kunt laten zien dat je een 'leider' bent of betrouwbaar bent.
Ik bedoel daarmee dat je het paard kunt laten zien 'kom maar ik doe je niks je kunt me gerust vertouwen.'
Zeker zullen er ook andere methodes zijn waarmee je het zelfde kunt bereiken maar ik hoop dat je begrijpt dat ik tot nu toe maar die methode heb gekend waarmee je zoiets kunt bereiken (dus dat jij als leider word aanbeschouwd).
En ik heb al vaker een join up gezien met niet steeds dezelfde paarden en heb gemerkt hoe rustig en relaxed ze het allemaal beeindigen.
Of het nou tot een echt join up gekomen is of niet!!
Dus paardentaal word in mijn ogen niet gebruikt tijdens een join up wel lichaamstaal.
Ik laat met mijn vinger zien waar die naartoe moet (paarden hebben geen vingers).

Hoop dit was genoeg uitleg:)

Greetz Sky/Chantal

Sky schreef op maandag 17 april 2006, 0:08:


Ja, is goed uitgelegd wat he bedoelt.

Maar in mijn ogen tegenstrijdig.
Zoals ik het zie, is dat je eerst het paard wegstuurt, en dan ga je wat mij betreft al de fout in.
Dan, zeg je kom maar hier, ik ben ook lief.

In mijn ogen maakt dat je juist onbetrouwbaar, want wat wil je nou? weg of hier.

Oneerlijk dus.

Ik ben zelf liever een eeuwige rots in de branding.
Altijd dezelfde.
Paard doet iets niet zoals jij dat voor ogen hebt? Pas je aan, zodat paard wel de kans heeft om te doen wat jij voor ogen had.
En waarom moet paard doen wat jij wil, waarom moet hij gaan waar jij wil? Wat maakt jou zo veel beter dat jij bepaalt wat er gebeurt? Paard heeft eigenlijk altijd een hele goede reden om niet te willen gaan waar het niet wil gaan.

Met de Roberts methode maak je je paard tot slaaf. Als dat is wat je wil, dan bereik je inderdaad je doel.
Ik heb liever lol met mijn paard, en probeer te doen wat we allebei leuk vinden, dus zoek ik naar een weg waar ik duidelijk kan maken wat ik leuk vind, en waar mijn paard mij duidelijk kan maken waarom hij niet zou willen wat ik wil, en mij vertelt wat hij wel wil en waarom.

Ik weet dat ik dat nooit en te nimmer met een join up zou kunnen bereiken.

Wil niet zeggen dat Opal alles mag. Maar ze moet me wel vertellen wat ze wil, ik zal haar laten weten dat ik dat begrepen heb, en dat dat niet altijd kan, net zo min als altijd kan wat ik wil.

Opal vertrouwt me, ik ben niet de leider, maar ze heeft haar eigen leiderschap en zelfvertrouwen opgebouwd, en van daaruit bouwen we verder.
Voordeel: nooit paniek, nooit halsstarrig, altijd meedenkend.

Ieder het zijne, maar Roberts is voor mij synomiem met onderdanig maken, en daar heb ik persoonlijk geen enkele behoefte aan.

Isabel