jo schreef op woensdag, 5 mei 2004, 9:29:
> Paardrijden is eigelijk onnatuurlijk, dat zullen we wel met
> elkaar eens zijn.
Ja en een kar er achter ook natuurlijk. Maar ik denk wel dat een wagen een paard fysiek minder hindert dan een bonkende ruiter op zijn rug die (zoals op vele maneges) niet lekker meegaat met de bewegingen van het paard.
Als ik met Isabella ga rijden dan weet ik wel hoe haar bui is. Blijft ze zacht knorrend bij het hek staan terwijl ik alles alvast klaar zet dan heeft ze veel zin. Maar loopt ze weg dan staat haar pet er niet naar. Daar hou ik dan wel degelijk rekening mee overigens. En ik bedank haar na iedere rit dat ze dat voor ons heeft willen doen.
Maar wat denk je van manegepaarden. Daar wordt een zadel opgeknald en rijden maar. De ene na de andere ruiter en na vele uren lopen mogen ze de stal weer in. Die paarden zouden denk ik best wel eens wat anders willen.
Het toeval wil nu dat de manege-eigenaar ons gisteren tussen neus en lippen door vroeg of we vrijwillig de paarden eens een keer willen poetsen. Ik denk dat ik dat eens ga doen, maar dan wil ik wel meer. Deze paarden sowieso buiten zetten om te poetsen en liefst ook nog een wandeling gaan maken. Zodat ze weten dat er meer is dan alleen maar rijden. De meeste ruiters die komen, weten geeneens hoe ze een paard moeten poetsen of zadelen, laat staan hoe ze ermee om moeten gaan. Sterker nog vele ruiters kennen hun paard geen eens. Als deze in een andere stal staat, dan pakken ze rustig het verkeerde paard uit de stal. Hij is toch ook bruin .......
Groeten,
Ingrid
Warboel
