Lissy schreef op donderdag 2 maart 2006, 22:10:


Hoe stom moet ik nog worden om dit allemaal te kunnen begrijpen.
Niks persoonlijks hoor Lissy, want zo worden jonge mensen in Nederland nog steeds opgevoed in de omgang met hun paarden.
Je hebt je paard van je 13/14de jaar, bent daar waarschijnlijk elke dag mee bezig geweest, het dier verzorgd, getraind, geknuffeld, van gehouden, geheimen verteld, kortom alles gedaan wat jonge meisjes doen met hun pony's. Nog meer als met de hond of poezen in huis.
Dan komt er een leeftijd waarop dat plotseling niet meer het hoogste goed is. Het paard van 1,50 m, waar trouwens iedereen op kan rijden, oud of jong, moet weg. Had je dat ook met de hond gedaan? Of met je broertje? Is er verschil in beleving? Gelukkig dat er weer een nieuwe lichting meisjes van 13/14 is, dus markt is er wel. Dus nog eens goed oppoetsen, want plotseling is het veranderd in een ding, een fiets of een auto die niet meer voldoet. En alle liefde kun je toch ook weer op het volgende, nu "hoogte kasteel" paard kwijt?
Wat er met oude knuffelbeer gebeurd?
De nieuwe "baas" blijkt aan een paar maanden niet genoeg te hebben om de pony goed te leren kennen en gaat daarna van hand tot hand. Het dier wordt beroerd van- en mogelijk helemaal ontregeld door- alle vreemde zaken die haar ongevraagd overkomen, ellendig door het gemis aan het vertrouwde en vertrouwen.
Gelukkig kun je haar terugkopen, ben je blijkbaar blijven volgen waar ze was.
Je hebt nu de kans om alles ongedaan te maken om er weer te zijn voor je pony, om haar het laatste traumatische halve jaar van haar leven te laten vergeten (Ik denk dat je haar gered hebt van de slager, want ze zou nergens meer voldoen) en om in je hoofd maling te krijgen aan de achtelijke regeltjes van mensen die beweren dat jou paard wettelijk een pony is, en die jou ingeprent hebben dat je in het nadeel bent met een kleiner paard.
Advies?
Ga lekker wat anders doen met je paard, er is een hele wereld aan mogelijkheden te ontdekken. Lees hier op de site hoe mensen op een heel ander niveau met hun paarden omgaan. Ijzerloos, ander voer, ontdekken hoe het is om te rijden zonder bit. Nadenken over andere trainings( omgangs)methodes.
Ontdek zelf nieuwe uitdagingen, maak van mijn part met anderen een trektocht in de vakantie door Nederland met je paard. Kan ze dat niet? Nou, eerste idee om aan te gaan werken!
Maar vooral, ga je paard met andere ogen zien. Het is geen ding, geen handelswaar die je verkoopt omdat iemand voorschrijft dat het moet en omdat er toevallig in Nederland een Anky het "voorbeeld" geeft.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 9:07:

Nou kijk, als eerste: we hebben haar verkocht aan familie.. Omdat er bij ons geen twee paarden kunnen staan (eigenlijk, gaat nu dus verandering in komen). En ik ben er de eerste drie maanden dat ze verkocht was, nog elke week bijgeweest, en gereden etc. Toen ging het ook nog goed tussen het meisje en de pony.
De laatste drie maanden, ben ik er dus niet meer bijgeweest, en nu kunnen hun er niks meer mee.
Ik ben er gister bijgeweest, en ik kan er alles nog mee!
En ik zie mijn pony echt niet als een handelswaar hoor! Je wilt niet weten hoeveel pijn het me deed, toen mijn vader alleen al begon met praten over verkopen! Daarom was ik zo blij dat ze dichtbij bleef!

(Ik denk dat je haar gered hebt van de slager, want ze
--> hier moet ik je gelijk in geven. Ik denk ook, dat als ze nog een keer zou moeten verhuizen, nog een keer een ander baasje etc. (ze is echt supereenkennig) dat ze alleen maar dwarser was geworden.
Toen ik er gister trouwens bijkwam, kwam ze hinnikent naar me toegegalopeerd.. Mijn hart smolt gewoon .
Ik heb trouwens donderdag mijn eerste parelli-les staan

Lissy schreef op vrijdag 3 maart 2006, 10:49:


Lissy, je bent goed bezig. Veel suc6 met je eerste Parelli--les
groetjes van Muguet.

Lissy schreef op vrijdag 3 maart 2006, 10:49:


Stel dat je nu hetzelfde verhaal hoort, maar nu met "hond" in plaats van "pony".
"Ik had een lieve hond, maar ik wilde graag een andere hond. Omdat ik geen twee honden kan hebben moest de eerste hond dus maar weg. Nu is die hond bij een nieuwe eigenaar, maar daar wil hij niet meer eten. Gisteren ben ik gaan kijken, en kwam de hond gelijk kwispelend naar me toe gerend."


Misschien probeert ze je iets te vertellen?

Afgezien van het feit dat deze "ruil" als het om honden gaat weerzin oproept maar bij paarden normaal wordt gevonden: Een paard is een kuddedier. EEN paard houden zonder maatje erbij maakt het dier doodongelukkig. Helaas zien we dat niet, want paarden kunnen niet jammeren, janken of huilen, maar dat betekent dan nog niet dat het dan dus goed is...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 maart 2006, 12:19:


Je leest niet goed. Ik wou haar niet verkopen hoor! Ik wou ook niet persé een nieuwe! Ik kreeg een nieuw paard. Omdat ik met mijn pony geen wedstrijden meer mag rijden, en ik toch best fanatiek was. (heb al lang geen wedstrijden meer gereden)
Maar je neemt me dus kwalijk dat we mijn pony verkocht hebben? Nou, sorry hoor.. We hebben eigenlijk gewoon geen plaats voor twee paarden.
En nu ga jij mij kwalijk nemen, dat de rest van de 'paardenmensen' wel zo met hun paard omgaat (hup jij weg, nieuwe erbij). Terwijl ik nachtenlang heb liggen huilen omdat ik mijn pony zo miste, en het nieuwe paard er verre van in de buurt was (vooral de band)..
Je geeft niet eens antwoord op mijn vraag..
We dachten dat ze een heel goed tehuis kreeg. Ik heb het meisje (aan haar ouders is ze verkocht) een halfjaar lang hier thuis gehad, dat ze met mijn pony kon frutten, tutten en wennen.
Toen is ze aan hun verkocht, en ging ik er nog steeds regelmatig langs, om te rijden, en om gewoon te kijken.
Dus het was bij ons ook wel íets beter geregeld als bij anderen.

En om nou mijn meisje met een HOND te vergelijken, vind ik ook ver gaan. Je rijdt toch ook niet op je hond?! En denk maar niet, dat ik geen rekening houdt met haar gevoelens, want ik heb er echt over nagedacht, en het leek mij de allerbeste plek voor haar. Maar dat bleek het niet te zijn. Nou, iedereen maakt fouten (ook paarden!!)

Lissy schreef op vrijdag 3 maart 2006, 12:43:


Frans

Ik ben het in grote lijnen wel met je eens maar de manier waarop het verteld wordt stuit me een beetje tegen de borst.
We hebben hier te maken met een meisje die volgens oude 'traditie beleerd' is, en ik denk niet dat we door op een aanvallende manier ons standpunt duidelijk te maken erg veel verder zullen komen.

Denk dat we, om even balkenende-terminologie te gebruiken, de dialoog aan moeten gaan.

Zo lijkt t meer op een welles/nietus .. ikkuh heb gelijk verhaal.

Zo komt het op mij over.
Zo bereik je de jeugd niet.

Groetjes
Cindy

Lissy schreef op vrijdag 3 maart 2006, 12:43:


Het gaat mij erom dat je met andere ogen naar de situatie kijkt.


Nee. Je hebt er zelf nu last van. Ik denk alleen niet dat wij nu zo een oplossing voor je kunnen bedenken. Ikzelf zou een dier terugnemen als ik zie dat ik een fout heb gemaakt en het niet goed gaat met het dier op de plek waar ik haar heb achtergelaten.


Tjsa. Om maar weer eens een bekend gezegde hier aan te halen: "als je vissen wilt houden heb je een aquarium nodig". Als ikzelf in de situatie kom dat ik geen plaats meer heb voor minstens twee paarden dan geef ik alle paarden weg en ga ik een nieuwe hobby zoeken. Als ik geen plek heb voor een aquarium dan ga ik geen vissen houden.
Als je geen geschikte huisvesting voor een dier kunt regelen betekent dat toch niet dat het dier daar dan maar de dupe van moet worden?
Een oplossing verzinnen voor een situatie waar niet genoeg plaats is kunnen wij ook niet.


Dus zodra ik op een dier rij is het ineens anders en wordt het een inruilartikel? Of ben je het eigenlijk toch wel met me eens dat het er niet toe doet of je ergens op rijdt of niet maar dat alle dieren goede leefomstandigheden nodig hebben?

Het is niet mijn bedoeling je een schuldgevoel aan te praten, maar ik hoop wel dat je inziet dat je de situatie ook op een andere manier kunt bekijken.

Groeten,
Frans

Piet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 9:07:


Beste Piet,

Wat ben ik het (zoals wel vaker trouwens) ontzettend met je eens. Ik vind het de reinste onzin dat er voor de mensen die het wedstrijdrijden leuk vinden een leeftijdsgrens is gesteld en dat je na je 18e maar op een paard moet zitten. Dit verzinsel ligt wel bij het KNHS. Ik heb al zoveel verdrietige kinderen gezien die hun lieveling (vaak onder dwang van de ouders) moesten verkopen. Degene die het uit fanatisme deden daargelaten. De mensen (en kinderen) moeten eens goed na gaan denken. Je kan op je pony blijven starten als je de wedstrijdjes zo leuk vind. Tja je moet dan wel tussen de paarden maar maakt dat de uitdaging niet groter? Het zou veel ponyleed besparen als ze die achterlijke regel eens introkken en bijvoorbeeld een aparte rubriek 18+ op pony's in het leven roepen voor de geïnteresseerden. Voorlopig zullen er nog veel van dit soort schrijnende gevallen zijn. Ik rijd dan wel geen wedstrijden maar zit wel met mijn 41 jaar op een pony van 1.51 en zou niet anders willen. Sterker nog ik kan haar niet missen. Misschien heeft dat ook met de leeftijd te maken hoor. Ik hoop dat dit gedoe ooit nog eens veranderd.

Groetjes,

Monique

Piet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 9:07:


Goed zo Piet, precies mijn gedachten
loes

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 maart 2006, 13:34:

ik doe mn best, maar ik volg je niet!
Ik dacht dat ze het daar super zou gaan hebben. En ik mocht er opeens niet meer bij van de mensen waarvan ze was, dus ik kón ook niet weten, hoe het met haar ging. Tot ze belden dat ze haar gingen verkopen, omdat ze 'onhandelbaar' zou zijn geworden.

Waar heb jij zien staan, dat ik dáár een oplossing voor vroeg? Als je mijn eerste post GELEZEN had, dan had je gezien dat ik een oplossing wou zoeken voor haar hengstigheid, omdat ze er zelf zo onder lijdt. Niet voor het feit dat we eigenlijk te weinig wei hebben, dit is nl allang opgelost.
En dus, laten wij de pony de dupe daar niet van worden. Nooít niet! Wij laten onze dieren niet lijden, zoals ik nu uit jouw posts haal...

Waar staat dan de term 'inruilartikel' in mijn posts?
Ik beschouw mijn pony echt niet als inruilartikel hoor. Maar ik vergelijk mijn pony niet met een hond. Daar kan ik niet in meegaan. We hebben zelf ook 2 honden, en die beesten lijken niet eens op elkaar. Ik ben het wel met je eens, van mij moeten ook alle beesten het goed hebben, maar mijn pony heeft het niet slecht hoor. Ze heeft alleen op het moment geen baas. En daarom is ze zo lastig geworden daar.

Zoals ik eerder al zei, ik doe mn best, maar ik kan je zo echt niet volgen. Wat probeer je me nu duidelijk te maken???

Groetjes

Lissy schreef op vrijdag 3 maart 2006, 13:59:

Ik haal even twee passages uit je bericht:



Merries kunnen 'overmatig' hengstig worden wanneer ze hun plek kwijt zijn, zich onzeker voelen, zich alleen/verlaten voelen.
Wat denk je nu zelf wat de oorzaak en wat de 'oplossing' is?

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Peet schreef op vrijdag 3 maart 2006, 14:07:


Ja, kijk, als iemand dat meteen gezegd had, ipv mij aan te gaan vallen dat we Kiss verkocht hadden, dan had ik het wel kunnen volgen. Dus, eigenlijk zou het weer normaler moeten worden (met de hengstigheid) als ze weer thuis staat?
(ze staat nu dus nog niet thuis, want ze hebben haar heel de winter op stal gezet, dus nu moeten we eerst een stal bijbouwen, zijn we nu dus hard mee bezig).
Maar ik wist dat helemaal niet, de d.a. had volgens die mensen gezegd dat het aan haar eierstokken lag.. Dus ik ging daarvanuit. Ik heb daar verder nooit iemand over horen praten namelijk.
Ze zijn hier in de buurt met de paarden best hard allemaal.

Maar Frans, zo kun je dat niet bekijken. Vanuit jezelf wel en dat is geweldig. Maar de meeste traditionele mensen zijn nou eenmaal niet zo opgevoed. Kun je het ze dan kwalijk nemen dat ze gewoon niet beter weten dan 1 paard achter het huis in de stal te zetten??? Ik denk van niet, je kan ze wel informatie geven over hoe jij vindt dat het moet gaan. Maar aanvallen lijkt me daarin niet de beste optie.
Verder snap ik dat hele wedstrijd gebeuren ook niet.