hoi,
4 maanden geleden hebben wij een pony voor ons dochtertje gekocht.
een merrie van bijna 5 jaar het is een verschrikkelijk lief beesje maar heeft een probleem .
ze vlugt voor het been.
en word gek als ze andere paarden aan ziet komen.
de pony is zo gevoelig voor het been dat ze niet normaal te rijden is.
ik heb dan ook het gevoel dat ze nooit goed ingereden is als je ze aanspoort
vliegt ze als een gek weg en als je je benen dan niet stil kan houden is ze helemaal niet meer te stoppen.
ze blijft maar rontjes rennen en is niet meer te houden.als ik gewoon met haar loop wat ik veel doe is ze de rust zelf maar zodra er eentje op haar rug zit lijkt het wel of ze alles er aan wil doen om het erzo snel mogenlijk af te krijgen .
ze is niet gemeen bokt niet probeert je er ook niet af te gooien maar ze is gewoon niet meer te houden.
het zelfde heb je ook als ze andere paarden hoort of ziet.
ze gaat dan zenuwachtig dribbelen en vliegt dan in een keer weg en is ze ook niet meer te houden.
weten jullie mischien een manier om ze hier doorheen te krijgen vooral haar vlugt gedrag hoe kan ik dit het beste aanpakken mischien eerst beginnen met de druk techniek die jullie toe passen ?
ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
groetjes denise

special schreef op maandag 13 februari 2006, 23:01:


Die pony is niet zo van nature, die is zo gemáákt. Door mensenhanden.
Met heel veel druk en waarschijnlijk hard aansporen, sporen of een zweep. Dat maakt een paard razendbang.
Je schrijft zelf ook over aansporen, waarom zou je dat doen?
En als je het mij vraagt vind ik dat je altijd je benen stil moet houden , niet met je benen rammelen of aansporen, zeker bij zo'n paardje.

Er kan nog meer zijn : rugprobleem, zadelprobleem, geen vertrouwen in jou, teveel op stal en niet samen met andere paarden en dat moet je allemaal zeker niet oplossen met een of andere druktechniek.
Ik vrees dat je die info niet juist begrepen hebt.

Als je echt je probleem wilt oplossen zul je met de pony aan de slag moeten gaan vanaf de grond (grondwerk, niet rijden) en kijken naar de leefomstandigheden. Of loopt de pony al buiten in de groep ? Dat zou fantastisch zijn, dan wordt ze met een paar maanden wel vanzelf rustiger, vriendjes doen wonderen voor getraumatiseerde ponnies, zeker in combinatie met jouw grondwerk waarbij je vertrouwen opbouwt.

Succes, Pien.
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

ze staat al buiten met 8 andere paarden niet zo lang zo,n 4 uur per dag
zodra de wei droog is gaan ze weer langer en in de zomer staat ze tot een uur of negen buiten.
ze mag van mij wel langer buiten staan maar de andere eigenaren willen de paarden niet te lang buiten en ze kan echt niet alleen staan dan breekt ze uit ook met stroom op de draden en aangezien ik er niet bij woon is dit te riskant.
wat het stilhouden van de benen betreft ik rij de pony zelf niet ze is maar 128 dus mijn dochtertje zit er op ik heb haar uitgelegt dat ze alleen zachtjes moet knijpen met de benen om ze voorwaarts te krijgen dit noem ik aansporen .
maar zelfs daar gaat de pony voor op de loop, toch bedankt voor je informatie ik ga vermoeden dat het een rug probleem is ik ga hier iemand voor laten komen ik weet het natuurlijk niet zeker maar ze heeft op haar rug van de vorige eigenaar 2 plekken waar witte haren zitten precies waar het zadel ligt we dachten toen al aan drukplekken maar als we daar zachtjes drukte reageerde ze niet ze was wel iets nerveus toen het zadel er op werd gelegt maar we dachten dat dat door de drukte was de eerste keer toen we gingen kijken was ze dat niet van daar.maar ook nu als ik het zadel op haar rug leg reageert ze heel gevoelig als het eenmaal ligt is ze weer rustig tot dat ik er iemand op zet .dus ik denk inderdaat dat het door dit komt .zet het vertrouwen in mij van haar zit goed ze hangt heel erg aan mij als ik grond werk doe doet ze alles voor mij .ze is voor de rest echt een scheet ze gaat hier voor dan ook echt niet weg ik kan mijn dochtertje er alles mee laten doen dus ik hoop dat ik haar kan helpen want als ze pijn heeft is zo,n reactie op het zadel te begrijpen.nog maals bedankt voor de informatie
l


Spirithorses schreef op maandag 13 februari 2006, 23:22:

special schreef op dinsdag 14 februari 2006, 8:51:


reageert ze ook zo gevoelig als er iets op haar rug wordt gelegt zonder zadel?
mischien is het zadel wel niet in orde.

Jacqueline

ze reageert ook zo als je haar deken op doet of alleen het zadeldekje
ik heb het zadel speciaal aanlaten meten dus ik denk niet dat het zadel de oorzaak is.

denise

jacqueline postmes schreef op dinsdag 14 februari 2006, 9:41:

special schreef op dinsdag 14 februari 2006, 10:16:


Ik lees een omschrijving van mijn Arabella; die was identiek met daarbíj weerstand tegen elke vorm van de geringste druk.
Via 'friendly game' en 'TTouch' heb ik haar geleerd zich te ontspannen bij aanraking.
Bij wijken voor druk is het voor- en achteraf rustig wrijven/aaien érg belangrijk: eerst onstpannen.
Bij het onstaan van stress, het begin van zichzelf opfokken leidt tégenhouden tot nóg meer stres: 'open-deur'. Geef haar érgens ruimte.
Ik rij Arabella inmiddels zonder teugels altijd en overal.

HC

bedankt voor je berichje
ik ga er vanmiddag meteen mee aan de slag .
ik weet dat ik er de tijd voor moet nemen maar mallie is nog jong dus ik hoop dat we er uit gaan komen en dat ik ze er mee kan helpen

denise

Huertecilla s
chreef op dinsdag 14 februari 2006, 10:46:

special schreef op dinsdag 14 februari 2006, 10:16:


Ik denk ineens wel aan iets anders, nl de singel die tegen de benen kan slaan als je hem omlaag laat vallen om vast te maken.
Wij hebben westernzadels en de singel wordt bij het afzadelen rechts aan een flapje gegespt zodat ie niet los over het zadel blijft hangen.
De singel kun je losmaken vanaf de linkerkant (dus over je paard heen) om vervolgens onder de paardebuik door vast te maken, en het wil wel eens gebeuren dat de singel dan met de gesp net tegen het gewricht van het rechtervoorbeen aanvalt. (Een westernsingel heeft één zware gesp). Bij een Engels zadel kan dat ook gebeuren, lijkt mij. Daarom nooit de singel van het zadel afgooien maar rustig omlaag laten glijden.

Als je verder de singel al bij het opzadelen in één keer straktrekt (dus niet pas aansingelt als je opstapt) maak je je paard cinchy (ojé, wat is het woord in het NL, singelnijd?). De volgende stap is dan dat je paard zich gaat verzetten tegen het zadel en protesteert als je al maar komt aanzetten met het zadel.
Daarbij merk je dat wanneer je de singel eenmaal hebt vastgemaakt (aangesingeld) het verzet over is (over lijkt).

Is meer een algemene tip hoor. Niet specifiek voor jouw pony, maar toch, misschien kun je er wat mee.
Lekker simpel geschreven he.... Zie je het voor je?
Tja, het kon niet ingewikkelder, ik heb er echt over moeten nadenken

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

ja ik loop zelf altijd weer ff naar de rechterkant van mijn pony.
dat deed ik bij engels zadel en nu bij western ook.
kleine moeite groot plezier

dank je wel dat jullie zo met mij mee denken.ik ga gewoon alles proberen er moet toch een manier zijn om mallie het vertrouwen te geven en als dat eenmaal is gelukt hebben we een pony die geen 100% maar 1000% betrouwbaar is voor mijn dochter het is al een pony uit duizende op het vlugten na .
de singel laat ik ook nooit tegen de benen slaan deze doe ik altijd door de stijgbeugel en haal ik pas los als het zadel al ligt.
van middag ben ik al 2 uur met haar bezig
geweest een uur grond werk en een uur lekker gewandeld het is ook zo gek het grond werk doet ze zo goed ze doet niets verkeert geen stap daar in vertrouwd ze mij blindelings ze stopt als ik dat vraag staat stil zolang ik wil blijft netjes naast me lopen zoals ik wil zal me niet passeren dit doet ze allemaal perfekt ik merk alleen zodra ik iets achter haar ga staan teminste net achter haar hoofje en leg 1 arm over haar rug dan word ze nerveus en staat ze meteen stil net ofdat ze bang is dat ik weg ga .
na een uur wandelen had ze eindelijk het vertrouwen en kreeg ik ze toch aan het lopen met een hand op haar rug wel veel mijn stem gebruiken en ze veel belonen .
ik hoop dat ik het goed doe maar dat zal de tijd uitwijzen bedankt allemaal voor de vele reacties.

denise

Niki schreef op dinsdag 14 februari 2006, 20:43:

special schreef op dinsdag 14 februari 2006, 23:02:

blijf zo doorgaan ik denk dat dat het begin is. vertrouwen krijgen als je op schouderhoogte loopt. als hij dat vertrouwt kun je het zadel los op de rug leggen met je arm erover en zo bouw je het vertrouwen op.
succes
Jacqueline

jacqueline postmes schreef op woensdag 15 februari 2006, 10:45:


Je kan een paard of pony nooit 100% en al helemaal niet 1000% vertrouwen, het is en blijven levende wezens die altijd wel eens kunnen sckrikken of iets geks kunnen doen. Het is en blijven vluchtdieren. Dat snap ik vaak ook niet van die traditionele ruiters, die denken dat als ze hun paard africhten dat die 100% te vertrouwen is, als een soort machine. Ben ik het dus absoluut niet mee eens. Je kan je paard wel vertrouwen, maar hij is nooit 100% VERTROUWBAAR !
Groetjes Rowena !

roweentje schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:42:


Waarom zou je je paard niet 100% kunnen vertrouwen, ookal kan ie een keer schrikken of gek doen? Ik zie het verband niet. Mijn paard schrikt ook weleens, en toch vertrouw ik haar 100% en durf ik te zeggen dat mijn paard 100% betrouwbaar is, in ieder geval naar mij toe.

En wat je zegt over traditionele ruiters: zij vertrouwen hun paard volgens mij helemaal niet 100%. Die rijden met bit, riempjes, dwangtuig, sporen, durven vaak niet eens het erf af, of met hun paard te wandelen, etc etc.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Peet schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:54:


Even een verhaal hier uit de buurt dat ik heb gehoord. Over een mevrouw met een Fries.
Ze hadden het dier van veulen af aan. Ze konden er alles mee doen. Ze was zo mak als, tja als wat? Heel mak dus. Ze kenden het door en door. Zouden zo hun leven in haar handen leggen.
Op een dag stond de mevrouw bij de Fries in de box. Het dier schrok ergens van waar het anders nooit van schrok. Sprong, gooide de mevrouw om, sprong opzij en sprong zo met haar volle gewicht met één hoef op de maag van de mevrouw. Ze is met spoed afgevoerd naar het ziekenhuis. Van allerlei gescheurde organen. Vreselijke inwendige bloedingen.
Achteraf hoorde je iedereen zeggen. "Ze kenden dat paard zo goed, ze konden het voor de volle 100 % vertrouwen. Hoe is dit toch mogelijk?"
Tja. Ik ben toch altijd een beetje voorzichtig in de buurt van mijn 500 kg. zware vriendin. Ook al vertrouw ik haar door en door. Ze heeft al een keer met haar volle gewicht op mijn knie gestaan. Ook ergens van geschrokken, wat ik niet verwachtte. Die knie komt nooit meer helemaal goed.
Vertrouwen is mooi hoor. Met verstand natuurlijk.

Cassandra

Peet schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:54:


Ik zet toch vraagtekens bij 100% vertrouwen.
Mijn opa, die zijn hele leven, elke dag, met paarden gewerkt heeft, heeft me altijd gewaarschuwd voor zelfs het liefste en meegaandste paard.
Hij had paarden waar ik als kind van 5 jaar onderdoor liep en waarbij ik stiekem aan hun voorbeen ging hangen omdat ze me dan zo leuk meenamen.....
Toch is hij door het ene liefste paard bewust eens bijna geplet tussen paard en muur en heeft een ander , ook de liefste, zonder zichtbare oorzaak hem een aantal gebroken ribben geschopt.
Voor mij blijven het dieren die, hoe lief dan ook, plotseling iets kunnen doen waar we niet op voorbereid zijn, soms met desastreuze gevolgen.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk