Het zou een lang verhaal kunnen worden en daarom maar puntsgewijs samengevat:
Foxy, intussen 5 jaar
gekocht toen ze 3,5 was
trailerladen zeeeeer moeilijk
een dierenarts zou na een behandeling wel ff helpen: met een bezem dus en voor we het beiden door hadden, stond ze er idd op....
Probleem werd er daarna (natuurlijk) niet beter op
Ze leek te verstijven: niet echt angst, maar er ook totaal geen vertrouwen in hebben.
Allerlei oefeningen (zie deze site, zie
parelli, zie Voest. zie M. Roberts) brachten geen uitkomst: het werd allemaal alleen een klein beetje beter.
Intussen wel een super goede vertrouwensband opgebouwd bij ALLE andere dingen die we tegenkwamen
Alleen die trailer: blokkeren, verstijkven, omhoog komen: shit-situatie
Clickertraining bracht de uitkomst: veel geduld leverde op, dat de slechte sfeer rondom het
trailerladen opgevrolijkt werd en dus minder moeilijk bij het gebruik van een targetstick.
Maar nu: eindelijk kochten we zelf een trailer en toen begon het weer van voor af aan: geduld, clickeren, overtuigend zijn, tot aan 2 uur en een kwartier staan na een ritje in een binnenmanege. En natuurlijk weten ze het daar dan wel: 'EIGENWIJZE pony en jij bent haar TOTAAL niet de baas..."
Dus de zweep (je moet wat na zoveel tijd en een lege accu omdat je denkt, dat het helpt als het lampje aan is in de trailer...)
En INDERDAAD na 2 tellen stond ze erop en kon ze gelukkig weer mee naar huis....
De volgende dag was ik er van overtuigd, dat ze wel eens gelijk konden hebben: ik MOEST en ZOU meer duidelijkheid naar haar toe moeten uitstralen en als de zweep dan helpt....... Niet slaan, wel duidelijkwezen: we gaan maar 1 kant op: IN de trailer!
Eigenwijze pony loopt gefrusteerde eigenaar tegen het lijf bij de trailer: tuurlijk hielp die zweep de 2e keer niet meer, ze werd alleen maar dwarser!
Dan maar weer clickeren en even lijkt het te helpen, maar ik ben niet overtuigd: meet heeeeeeeel veel moeite (geduld dus) loopt ze er na een uur op!
Vandaag heb ik de stoute schoenen weer aangetrokken: clickeren hielp niet: tot aan de rand van de klep met voorbenen en achterbenen er nieteens op (zoals steeds eigenlijk.......)
Zouden dubbele lijnen wat zijn? Ze komt immers steeds omhoog en dan ben ik gewoon niet sterk genoeg....
Tot mijn (lieve) man zei: ik help je wel even en hij het van een afstand vnl observeerde:
Steeds maar tot aan hetzelfde punt en dan: BAts! Bevriezen en "éigenwijs"worden. Dus hij zei ineens: zou er misschien iets op DAT punt zijn? Hij op een paardemanier (zoals hij hetzelf noemde) op handen en voeten op de klep ontdekken, dat de spleet tussen de klep en trailer wel erg breed is en dus licht doorlaat: zou ze het "éng" vinden? Niet vertrouwen?
Rubberen mat op de overgang klep/trailer gelegd en wat blijkt: FOX volgt me WEL als ik het haar vraag: 6x achter elkaar, zonder maar 1 twyfeling erop en eraf: "áls jij dat wil doe ik dat toch, MITS(!) ik erzelf van overtuigd ben dat het wel veilig is" (naar mensentaal vertaald)..........
ZONDER clicker......
Op Vertrouwen......
In mij.......
In de trailer (zonder spleet tussen de klep)
Jemig, ik schaam me dood: heb ik me WEEEEEER laten overhalen tot dwang, trekken, rukken, zweep, ongeduld, dreigen, etc. Terwijl de oplossing voor de hand lag en ze het me eigenlijk al die tijd aangaf.... (steeds weer op dezelfde plek twyfelen)
Ik heb het geprobeerd goed te maken nadien met een dubbeldik verdiende massage en aan haar houding naar my toe te zien, snapte ze het wel, dat je het die rare wezens op 2 benen met ogen aan de voorkant eigenlijk niet kwalijk kunt nemen....
Mijn respect voor paarden is vandaag weer eens in het bovennatuurlijke gestegen.....
Idd. toch weer een lang verhaal.... net voor het slapen gaan...
Misschien kan iemand er wat mee
Groeten Bianca
Warboel
