Ik heb onlangs een manegepaard gekocht. Hieronder zal ik eerst e.e.a vertellen over hem, daarna het probleem.
Hij is als driejarige op de manege gekomen met een ingeknipt oor en een litteken op zijn voorhoofd onder zijn kuifje. De manegehouder denkt dat hij mishandeld is. Daarna heeft hij negen jaar als manegepaard gewerkt en ik weet dat als ik op hem mocht rijden altijd al moeilijkheden had om het hoofdstel om te doen.
Sinds 1 maand is Spock van mij en sinds ± twee weken kan ik geen hoofdstel meer bij hem om doen. In het begin ging het nog wel maar de laatste tijd is het erg problematisch.De ene keer lukt het anderen wel, de andere keer ook niet.
Boos worden heeft vlgs de manegehouder geen zin, daar het dan erger kan worden ivm zijn trauma, echter het is wel duidelijk dat hij met mij aan het spelen is en niet bang is.
Als je hem al te pakken krijgt in de stal, gaat het indoen van het bit makkelijk, alleen zodra je het hoofdstel omhoog moet doen om over zijn oren te trekken, begint hij zo te schudden met zijn hoofd, deze omhoog te trekken en te draaien in de stal, zodat alles weer uit is.
Ik heb gisteren uit wanhoop een halster gekocht (welke dag en nacht omblijft) waar ik een bit aan kan klikken. Ik blijf proberen om zijn hoofdstel om te doen, maar als het te lang duurt wil ik het bit aan deze halster klikken en gaan rijden.
Zonder bit rijden, heb ik nog nooit gedaan, dus durf ik nog niet zo goed (rijdt zelf pas twee jaar)maar ben zelf wel een voorstander van natuurlijk paardrijden en zal dit ooit willen gaan doen.
Graag zou ik tips en ideeën willen ontvangen om dit probleem op te lossen.
Leny

Leny Vervoort-Dörner schreef op zondag, 18 april 2004, 16:46:


Ten eerste nooit toe geven in zulke gevallen. Oke als je paard geheel panniek raakt pak je het even in een slomotie of wat minder ver, maar je stopt niet.
Hoe gaat het met halster? Als dat wel goed gaat haal dan is eerst het bit uit het hoofdstel en hang het hoofdstel eerst is gewoon aan haar oor. Belonen als ze dit toe laat. Gaat ze schudden is niet erg wat z'n ding aan je oor zit niet echt lekker natuurlijk. Gaat 1 oor goed dan pak je het andere oor eerst appart. Gaat die kant ook goed dan bijde oren. Gaat ook dit weer goed dan maak je de neusriem vast en loop je gewoon even een stukje. Hoofdstel weer af en bit er zo los aan dat je niet moet trekken om het hoofdstel achter de oren te rkijgen. Dit is altijd de bedoeling. En dan eerst het bit laten pakken, belonen en dan pas over haar oren en weer belonen.

Gaat dit alles niet. Werk dan eerst met je hand richting haar oren. Dan met touw of teugel. Net zolang dat je de teugel achter haar oren kan doen. Belonen en de volgende dag opnieuw en dan een stapje verder zoals hier boven besproken.

Leny Vervoort-Dörner schreef op zondag, 18 april 2004, 16:46:

Hoi,
Ja zo'n manegepaard ken ik ook. Degene die ik voorheen bereed. Ze is niet mishandeld geweest, maar heeft dit zichzelf aangeleerd.
Zodra iemand de "fout" maakt eerst de teugels om haar nek te gooien, gooit ze haar neus tegen het plafond en kun je er totaal niet meer bij komen.

Ik heb dat eens staan aan te kijken. Paard met neus in de lucht (en ze is al zo groot) en boosaardige blik. Inderdaad boos worden maakt het niet beter. Dus geduld. Veel geduld.

Toen heb ik het eens anders aangepakt. Geen teugels om de hals leggen, maar mijn rechterhand tussen haar oren op de manentop. Daarmee kan ze haar hoofd (als het goed is) niet omhoog doen.
Pak het hoofdstel zo vast dat je met je rechterhand het kopstuk vast hebt. Bit in en snel het kopstuk over de oren heen.
In 9 van de 10 gevallen gaat dit goed.

Feit is nu dat ik altijd dit paard haar hoofdstel om moet doen, want bij ieder ander staat ze weer met haar neus tegen het plafond en moeten de brokken er weer aan te pas komen.

Maar vooral, veel geduld. Niet even snel willen gaan rijden, maar maak er zelf ook maar een spelletje van. En als het dan om zit, dan ook eens belonen en weer af doen. Zonder te rijden dus.

Groeten,
Ingrid