Huertecilla schreef :
> http://www.users.bigpond.com/splitterscreek/kikkuli%20books.htm
> Maar dan met het geestelijk voorop; dat het paard het wél
> eerst aan moet kunnen.
> Het is ideaal als je een 3 of 4 jarig nog niet onder het zadel
> gebracht paard door een deel of de hele methode haalt. Daarna
> voorzichtig onder het zadel brengt en met bv. de methodes van
> Solinski leert het lichaam te gebruiken. Uiteraard eerst weer
> Kikkuli onbelast etc. en dat kan naadloos volgens het positief
> belonen zoals Teblick dit beschrijft.
Oké, tot zover duidelijk.
Ik ben eens gaan kijken op google (tjee, wat kom ik jou vaak tegen op allerhande fora zeg)
en ben even gaan lezen, oa de meningen van anderen (al geef ik toe dat ik niet weet met wat voor achterliggende gedachten deze commentaren geschreven zijn).
Moet zeggen dat ik de selecties wel erg hard vind:
The culling proces: 4 dagen achtereen zoveel kilometer trainen met een ongetraind paard, en vervolgens dagenlang in een box opsluiten om te zien of paard en gezondheid van paard dit aankunnen, met name ivm chronic respiratory disease (schimmels, ammoniak, stof).
Ik snap wel dat het selectiecriteria zijn, maar voor een 'gewoon' huis-tuin, en keukenpaard zoals de meesten onder ons is dat toch helemaal niet nodig?
Kun je nog zoveel positief belonen als je wilt, het blijft een behoorlijk zware selectie voor een ongetraind paard.
(oké, ik zit even zeer zwart/wit te doen en hoop op commentaar van jou).
Ik begrijp ook dat het erom te doen is dat alleen de allerbeste paarden overblijven, maar wat heb je eraan met je gewone huis- tuin- en keukenpaard waarmee je leuk wat door de velden wilt gaan rijden?
>> Ik bedoel het niet rot, maar hoe zie je dat voor je? Ik ze
>> allemaal rijden? Het gros van de rijders hier is nog in een
>> beginnersstadium.
> Dát is niet meer dan een simpeler managementprobleem en
> oplosbaar. Ann Nyland zette bv een paar helpers achterin een
> pick-up truck met elk twee paarden aan de lijn.
Nee, HC, is mij te ingewikkeld met 11 paarden.
Ik heb al mijn paarden nog steeds in een superconditie gekregen , simpelweg door naar ze te blijven kijken en geen enkel programma te volgen.
"Slechts" het programma wat
zij mij aangaven.
Gewoon rustigaan opbouwen en meegaan met de rest.
Is een paard eraan toe om een uurtje mee naar buiten te gaan - gaat ie mee en pas als ik merk dat ze na dat uur ook nog fit en blij lopen mogen ze op een meeruurse rit mee, eerst 2 uur, en als je eenmaal over die 2 uur heen bent maakt het niet meer uit of je dan 3 of 4 uur gaat. Dan zijn ze erdoorheen.
> Mbt 'koudbloeden' speelt er meer dan alleen minder oppervlak
> per inhoud.
> Ze zijn ook zwaarder en moeten dus zelfs onbelast al meer
> arbeid verrichten voor dezelfde prestatie.
> Komt bij dat er doorgaans een zwaardere ruiter op zit en zo ook
> díe belasting groter is.
> Voeg dit bij het medische gegeven dat hun hart niet evenredig
> met hun massa in volume toeneemt en het zelfs in rust al harder
> moet werken.
Kan, ik ben daarvoor niet medisch onderlegd maar ik kan me er iets bij voorstellen ja. Maar of dat hart niet evenredig met hun massa in volume toeneemt, ik weet het niet, maar zou kunnen en verklaart een heleboel.
Heb jij daar meer info over?
> Een 'koudbloed' moet dus relatief en absoluut meer arbied
> verrichten voor dezelfde prestatie zonder een krachtiger pomp
> en met het extra nadeel van de slechtere koeling.
>
> Ze moeten dus voor eenzelfd ritje veel beter in conditie zijn.
> Na het verrichten van de veel zwaardere arbeid bij een zelfde
> ritje heeft hun hart het óók nog eens zwaarder om de
> afvalstoffen uit de spieren te krijgen.
> Niet zo vreemd dus dat zwaarder gebouwde paarden meer last
> hebben en minder snel herstellen van eenzelfde ritje.
Ik denk wel dat ik me kan vinden in wat je hier zegt, da's ook mijn ervaring. Maar ik zou er best meer over willen weten, dus als je links hebt: Gráág!
> Een beetje meer aandacht voor de training, koeling en nazorg
> van dit type paard dan van een volbloed of arabier is daarom
> niet meer dan feitelijk gelíjke behandeling.
Niet méér aandacht, maar gelijke aandacht , waarbij er andere punten zijn die je in acht moet nemen.
Ik denk (ik
denk he....) dat ze door hun relatief kortere spieren meer inspanning moeten verrichten dan de langespierde, voor lange afstanden gebouwde volbloeden. Dat is op zich al een heel verschil.
Door hun enorme werklust en niet op te willen geven gaan ze vaak over hun grenzen. Het zijn mijn koudbloeden die echt hebben moeten leren hun grenzen te respecteren, anders moesten wij dat doen door echt rekening met ze te houden.
Ze begonnen allemaal stuk voor stuk op een veel te hoog pitje en halverwege de rit donderden ze dan als een kaartenhuis in elkaar (niet echt he, bij wijze van....) en kon je de laatste kilometers afstappen.
De Arabierse begint echter rustigaan en komt gaandeweg de rit op gang. Na een uur heeft zij zoiets van : "Oké, gaan we beginnen? ".
Vaak liep de rest dan al op het tandvlees....
Oja, dat van de HSM snap ik nu ook : Heb jij zelf eraan toegevoegd he.
Maar waar haal jij de wetenschap vandaan dat jij door de hartslag kunt aflezen of een zadel niet goed ligt? Kan zoveel zijn.... Ik las dat ergens op een forum waar ik je tegenkwam. Is dat niet subjectief?
Of meet je dat met 2 verschillende zadels op hetzelfde paard?
Interessant onderwerp.
Hoop niet dat je het vervelend vindt dat ik kritiek geef, ik wil graag met je van gedachten wisselen.
Waarom heb je nou eigenlijk een boekje of een schema nodig?
Groetjes, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen
Warboel
