Spirithorses schreef op dinsdag 13 december 2005, 22:47:


Ik wil daar nog even op aanvullen dat mijn Arabier beter en beter loopt naarmate het warmer is, die kan úúúren doorgaan met 30 graden zonder te zweten. Gewoon kwestie van in topvorm zijn en niet teveel stressen.
(waarbij ik gewoon galoppeer met haar en vette stukken draaf hoor).

Serk zweten heeft vaak te maken met overconditie (te dik dus) of geen conditie. Of stress afroepen over je paard (wanneer hij niet kan voldoen aan hetgeen jij van hem vraagt, dat kan een paard giga stress bezorgen).

Hoewel nu in de winter overigens zweten de koudbloeden wel meer, omdat ze zo'n dikke wintervacht hebben en ik pleur ze zo, nat maar niet meer warm in de paddock.
Nog geen deken gezien dit jaar. Ook de fijngevoelige volbloeden niet.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 13 december 2005, 22:58:
......

Tatáááá.

Ik denk dat jij zou smúllen van Kikkuli Pien. Dáár is nu zijn hele methode op gebaseerd. 33 eeuwen oud en met áfstand het beste wat er is.


Bij ons ligt het iets gecompliceerder omdat het nu overdag topless-zonnen-weer is en 's nacht zomaar -5. Omdat paarden vooral een koelingsprobleem hebben maken de onze weinig (Capricho zelfs géén) wintervacht aan. Bezweet wegzetten als de avond valt is daarom een béétje riskanter; de temperatuur zak hier dan 10-15 graden binnen een uur met het ondergaan van de zon.
Ik ga van de week van de maan genieten en een nachtrit maken. Daarbij moet ik dat íets beter opletten met hoog tempo en steile klims opdat het paard niet te nat thuiskomt.
s'Nachts lopen ze nog meer ontspannen dan overdag, dus dat scheelt weer.

Huertecilla schreef op woensdag 14 december 2005, 9:29:


Kijk, als het hier regent en er waait een forse wind dat zal ik de paarden niet nat van het zweet wegzetten in de koude regen, want dan koelen hun spieren tezeer snel af en de dag erna heb ik stijve paarden, ondanks lang uitstappen.
Ziekniezitte.... Tenzij ik weet dat ze even in de schuilstal gaan staan, (maar dat doen ze dus niet he).
Ik ben absoluut niet bang voor verkoudheid, maar wel voor te snel afkoelende spieren, ja, ja , HC onder de wollen zadelpad....
Toch zwéér ik erbij, niet synthetisch, maar pure schapewol.

Dan zou er wel even een zweetdeken opgaan, zodat het lichaam rustig af kan koelen en ze niet gelijk een klap krijgen van de koude op hun natte rug en kruis. Na een kwartiertje vouw ik de deken dan naar achteren open, waarbij ik de deken bovenop het kruis wat langer laat liggen. In tussentijd staat het paard dan allang hooi te eten.
BD is ooit spierbevangen geweest en ik dacht dat haar laatste uurtje geslagen had, dat was eng....daar heb ik wel veel van geleerd.

Tegen alle berichten hier in hoor, maar juist met name de nieuwe koudbloeden die niet in topconditie waren en wel wintervacht hadden, dus sneller zweten, heb ik al stram door de paddock zien schuiven.
Vink nie nodig.... Dat zie ik als mijn schuld !
En verder hooi hooi hooi, helpt ook de boel weer goed gereguleerd te krijgen.
Hooi eten ontspant, reguleert de warmte en maakt het paard tevreden.
Ik vind het ook een heerlijk gezicht, die tevreden kauwende paarden na een lange rit.

Wij zien hier dat er echt een verschil is tussen de koudbloeden en de volbloeden, wat warmte afgeven betreft, maar toch ook wat gevoeligheid van de spieren betreft.
De volbloeden hebben nooit last van hun spieren, die lopen met gemak lange afstanden zonder overmatig te zweten of stijf te worden, maar de koudbloeden daarentegen, en dan vooral die die hier nog niet lang zijn (paar maanden) komen maar langzaam in goede conditie voor de lange afstanden (25 km of meer).
Ze zijn gewoon meer gebouwd om zware lasten te dragen op relatief korte afstanden. Op lange afstanden hebben ze het veel eerder moeilijk.
Maakt niet uit, maar is wel iets om rekening mee te houden en heel geleidelijk op te bouwen.
De volbloeden hebben weer andere kwaaltjes, die zijn met andere dingen weer wat pietluttiger.
Eigenlijk wel leerzaam om die verschillen te zien.

Tja, wat Kikkuli betreft : Ik ben niet zo van metertjes, ik weet niet hoe ik dat zou moeten inbouwen tijdens mijn lessen. Het nadeel van paardrijden als mijn werk is dat ik eigenlijk nooit meer in mijn eentje, voor de lol, ga rijden.
Da's de keerzijde, ook al zit ik dagelijks een paar uur op het paard.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef :


Daar komt ook nog bij dat wanneer een paard pas van de ijzers is en nog volop in het gewenningsproces zit, hij niet altijd lekker zal lopen. Doordat zo'n paard niet ontspannen loopt heeft ie de neiging om zijn spieren te verkrampen en dat kan zich uiten in stramheid in het lijf, terwijl je de oorzaak in de hoeven moet zoeken.

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op woensdag 14 december 2005, 10:17:


Heb je dat geprobeerd? Dat zou namelijk bijzonder eigenaardig zijn, omdat bij regen (hoe gek het ook klinkt) de afkoeling veel minder is dan bij droog weer. Afkoeling door iets dat nat is is het gevolg van verdamping, en zonder verdamping is er geen afkoeling (surfpak, duikpak). Met droog weer zal iets dat nat is sneller afkoelen dan wanneer het nat weer is.
(Experiment: Pak een thermometer en doe een prop natte watten om de voeler, en hang hem in de wind. Doe het bij droog weer en bij nat weer, en lees de temperatuur af).


Spierbevangenheid heeft toch niets met koude te maken maar met stofwisseling?


De vraag is natuurlijk of dat door het zweet kwam, of door het niet in topconditie zijn. Zelf denk ik het laatste...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 14 december 2005, 10:37:


Ja Frans, helaas door schade en schande wijs geworden.
Fanny (kruising Haf met nog iets zwaars) was na een lange stap-rit in de regen een week lang stijf aan de achterhand.
Niet in conditie (bleek toen).
Niks verdamping, maar ijskoude op een warm lijf.
Soort van shock- koude.
Zij is een paard dat zich 'helemaal geeft' en niet wil onderdoen voor de volbloeden die gewend waren lange afstanden te lopen.
Niks gemerkt tijdens de rit.
Zo'n paard gaat dóór, over haar eigen grenzen heen.
Zo'n paard moet ook zelf nog leren zijn eigen grenzen te respecteren.
Het was de koude van de regen die als een pak op haar rug en kruis neerdaalde toen de zadelpad eraf ging en ze daaronder behoorlijk bezweet en dus nog warm was. We hadden die dag geen meter gedraafd, alleen gestapt en nog was dat te veel voor haar.


Ja, ik zei ook niet dat het bij BD van de koude was.
Het is jaren geleden gebeurd, toen ik nog niet wist wat ik nu weet en haar onopgewarmd vanuit de stal, deken eraf, heb laten galloperen omdat ze zo kreezie was. (Effe lekker uitrennen.... ). Wist ik veel toen.
Daarvan heb ik geleerd dat je een paard altijd de tijd moet geven goed op te warmen, diep adem te laten halen zodat de zuurstof in de spieren kan komen, en idem moet laten uitlopen. Vandaar elke keer een kwartier opwarmtijd (en uitstaptijd). Altijd, bij elk van mijn paarden.

Van de DA leerde ik toen dat bij gevoelige paarden het al bingo kan zijn als je de dikke winterdeken in de vrieskou buiten eraf haalt.
Dat kan al voor een giga verkramping zorgen.
Tja, ik geloof dat wel.
Ik ben er wel voorzichtger door geworden, zeker bij paarden die niet in goede conditie zijn.

Weer en reden overigens om een paard wel af te harden en hem niet in te pakken onder een dikke laag watten.


Zeg ik dus ook. Een paard in goede conditie die veel gewend is kan veel en veel meer hebben dan een paard dat niet in conditie is.
Maar het is nou eenmaal een feit dat een paard dat niet in conditie is veel eerder gaat zweten dan een wel-in-conditie-zijnd paard.


Groeten terug, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

En ze wil onderweg nooit drinken. Vindt het geklots

Hoi Sandra,

Wanneer mijn paard onderweg niet wil drinken, wil een scheut appelsap in het water nog wel eens helpen.