Piet schreef op dinsdag 6 december 2005, 21:38:


Mijn zoon had vroeger een ratje. Het is een tijdje geleden. Nog in de tijd van de gulden. Vijf gulden kostte het beestje in de dierenwinkel. Het ratje kwam met zijn staart ergens tussen te zitten. Naar de dierenarts. Het ging helemaal niet goed. Volgende dag weer naar de dierenarts. En weer. Nog een kuurtje erbij. De kosten?
Laten we het daar maar niet over hebben. Ik had er een hele kolonie ratten voor kunnen kopen.
Dat doe je gewoon. Dat heb je voor je kind over maar ook voor het diertje. als je het in huis hebt gehaald heb je er de verantwoording voor. Maar ja. Zo denken wij erover.

Groetjes,

Sandra Boshuizen

Sandra Boshuizen schreef op woensdag 7 december 2005, 15:12:


Nog een voorbeeld: Mijn konijntje, in geld uitgedrukt bijna niets waard, gekregen van een buurjongetje die er vanaf wilde, maar voor mij onbetaalbaar. Dat beestje is veertien jaar geworden en heeft aan het eind van zijn leven naar verhouding behoorlijk veel geld gekost bij de dierenarts. Daar had ik ook een heel regiment konijnen voor kunnen kopen. Maar dat had ik er gewoon voor over.
Monique