Sorry, hij pakte het niet ineens. Hier de rest van mijn epistel:

Maar aan de andere kant ging ik meestal naar paardrijles (manegepaard) in die periode met een misselijk gevoel zeg maar, en na de rit was ik helemaal weer opgeknapt, geen misselijkheid meer e.d. Dus ja dat werkt ook. Daarbij zijn die manegepaarden minder gevoelig dan je eigen paard denk ik zo dat je vaker ziet.

Ik werk dus al vrijwilliger bij het huifbed waar we meervoudig gehandicapten laten paardrijden (dmv een zgn. huifbed). Deze mensen leg je er vaak heel gespannen op en na een half uurtje zijn ze soms zo slap als een vaatdoek. Pure ontspanning dus. Maar ook weer omgekeerd. Onder het huifbed loopt een tweespan pony's die samen ook in marathonwedstrijden lopen. Dus getraind zijn voor het snelle werk. Zodra ze zonder kinderen lopen zijn ze pittig, maar leg er een kind op en ze zijn zo mak als een lammetje. Dat voelen ze dus ook.

Het is allemaal niet zweverig. Ik geloof er heilig in dat paarden (maar ook andere dieren overigens) het wezen mens perfect aanvoelen, beter dan dat wij denken.

Groeten,
Ingrid