Ik heb haar gisteren ook gemaild...en wacht in spanning af :)
M

Marianne schreef op woensdag, 31 maart 2004, 15:06:

Marianne schreef op woensdag, 31 maart 2004, 15:06:


---Hoi Marianne,

Ook ik heb inmiddels een paar foto's verstuurt, ben benieuwd wat ze daarover zegt

Groetjes,
Linda

Linda schreef op woensdag, 31 maart 2004, 18:43:
Hoi Linda en Marina,

Laten jullie ook even weten of het klopt?
Dan ga ik eventueel ook een foto sturen, want wordt dan wel nieuwsgierig.
Heb ook ooit een pluk manen van Isabella opgestuurd en aan de hand van de uitgezonde energie is toen een biotopenrapportage gemaakt van die pony. En die klopte naar zover ik heb kunnen controleren heel aardig (inwendig dan dus) en ze kende die pony niet.

Mijn schoonzus heeft daarmee haar Fjord beter gekregen na jaren sukkelen overigens.

Groeten,
Ingrid

Maaike schreef op woensdag, 31 maart 2004, 17:26:


Onderaan de mail die ze me stuurde staat: indien mijn consult waardevol voor je is, zou ik het fijn vinden als je 25 Euro overmaakt op.. (en dan volgt haar rekeningnummer). Dus ze vertrouwt op je eerlijkheid en persoonlijk zou ik een slecht gevoel hebben als ik ondanks een waardevol advies, dat niet zou betalen!

Dat bedoelde ik dus te zeggen. Ik zou echt graag eens horen wat ze van Sjobrend vind, maar ik zou het erg lullig vinden om niet te betalen als ik het nuttig vind wat ze zegt. Aangezien ik weinig geld heb heb ik daarom dus besloten om het niet te doen, was gewoon een vraagje/opmerking omdat iedereen opeens foto's gaat sturen.

Groetjes Maaike

Ik heb ook een foto gestuurd en haar gevraagd of ze me kan vertellen wat er met Chip aan de hand is (wie weet), of hij het wel leuk vind dat ik hem verzorg en wat ik met hem doe. En of hij tevreden is met zijn leventje.
Ik ben erg benieuwd. En er zelfs wel een beetje bang voor. Straks blijkt dat ik sommige dingen helemaal verkeerd aan heb gepakt. Natuurlijk is het goed dat ik het dan weet en dat ik het kan veranderen, maar het is tegelijk wel confronterend...
Nou, we zullen zien. Ze heeft het er maar druk mee.

groetjes sandra

Marianne schreef op woensdag, 31 maart 2004, 20:11:

Hoi,
Ja dat zou ik ook niet kunnen.
Destijds toen ik hoefschoenen liet aanmeten, was het ook ongeveer zoiets. Je hoefde ze pas te betalen als ze goed bevielen. Je had een maand proeftijd zeg maar. Hij gaf ook schoenen mee ter uitleen.
Het bleek in de praktijk dat hij inderdaad wel eens niets meer terugkreeg en een enkele keer ook geen geld omdat ze zgn. niet bevielen, maar het viel allemaal erg mee zei hij. Vandaar dat hij dit toch zo bleef doen.

Ik denk dat deze mevrouw er inderdaad ook volledig op vertrouwd dat je betaalt. Daarbij vind ik zelf 25 euro nog wel meevallen.

Maar wat ik me wel afvroeg nu ik er beter of nadacht; voegt het echt iets toe Marianne aan de omgang met je paard, bij wat je nu te weten bent gekomen?
Kijk die test die ik toen deed bij Isabella was om haar gezondheid na te kijken en evt. reacties op wateraders e.d. Dat is toch wat anders dan wat deze mevrouw doet en wat jij nu weet.

Groeten,
Ingrid

sannie schreef op woensdag, 31 maart 2004, 21:03:


Hoi,
Dus je kunt er vragen bij stellen?

En ja dat bang zijn dat was ik ook toen ik Isabella's manen opstuurde. Ik was bang dat ze toch meer zou mankeren eigenlijk. Wie wist wat er nog uitkwam.
Maar ergens voelde ik diep van binnen op het moment dat ik die pluk manen afknipte dat ze kerngezond was. En ja dat was er dus ook uitgekomen (op een kleine "storing" in de achterbenen na dan en een zeer lichte allergie op de huid).

Misschien zou zo'n soort onderzoek meer voor Chip zijn vanwege zijn gezondheid (maar kost wel meer overigens; 40 euro).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 1 april 2004, 8:08:
Hoi Ingrid,

Je vraag is volkomen terecht en ik wil na mijn ‘verbijstering’van gisteren er wel wat meer over zeggen!

Een onderdeel van mijn persoonlijke visie op het samenleven met paarden is dat je zoveel mogelijk het paard zichzelf moeten laten zijn en het dier moet respecteren en begrijpen voor wat hij is. Een wezen met een eigen karakter, instincten en ervaringen. Als mens neem je diezelfde eigenschappen ook mee, met als toegevoegde waarde dat wij kunnen denken, beredeneren en analyseren.
Ik schrijf wel ‘toegevoegde waarde’ maar dat extra wat wij hebben, bóven dieren, kan ook een groot nadeel zijn. Ik zie maar al te vaak dat mensen op allerlei niveaus zichzelf projecteren op een paard, hun eigen dromen, ambities, onzekerheden of angsten vertalen naar hun omgang met het paard of het gedrag van een paard. En dat is vaak het begin van de ‘miscommunicatie’ die een natuurlijke en zinvolle relatie met je paard in de weg kunnen gaan staan.
Om het niet al te zweverig te maken: ik denk dat we het er allemaal wel over eens zijn dat dieren, paarden van ons bepaalde dingen ‘oppikken’ – ik noem mijn teugels wel eens de ‘telefoonlijnen’ waarmee ik signalen doorgeef; mijn gedrag, ontspanning of onrust over bepaalde dingen komen bij het paard haarfijn door en hij zal er altijd op reageren. Als jij bij wijze van spreken doodongelukkig bent maar je probeert, zoals mensen dat zo goed kunnen, dat te maskeren door te doen alsof je erg vrolijk bent “niets aan de hand”, dan vangt een paard door middel van lichaamstaal e.d. toch jouw onderliggende signalen op. Zijn die in tegenstelling met elkaar, dan kan-ie daardoor goed in verwarring raken en hij zal daarop met gedrag gaan reageren wat wij óf niet kunnen verklaren, óf niet meer naar ons eigen gedrag of omgang met het dier kunnen relateren.

Nu is het bepaald niet zo dat ik als ‘Alice in wonderland’ met mijn paarden omga hoor! Ik ben voor een eerlijke en open relatie en ik wil dat het dier waar ik de verantwoordelijkheid op me genomen heeft, het gewoon naar de zin heeft. Mijn ervaring, begrip, intuitie en ‘nuchterheid’ helpen daarbij en dan toch kun je soms tegen dingen aanlopen waarvan je denkt “waarom” en “wat doe ik daar nou aan” ..
In je ‘bewustzijn’ kun je soms blinde vlekken hebben die je ( inderdaad!!) zelf niet ziet of bewust bent en die het welzijn van je paard kunnen hinderen.
Het ‘experiment’ met Nanda was wat mij betreft meer ‘nieuwsgierigheid’ dan wat anders, ook al ben ik met Pauli we degelijk tegen dingen aangelopen die ik nooit eerder met andere paarden heb ervaren. En er zijn echt honderden paarden door mijn handen gegaan, dus mag ik wel zeggen dat ik alles wel zo’n beetje gezien en ervaren heb.

Dat deze vrouw op basis van twee foto’s mij concreet weet te vertellen wat het ‘pijnpunt’ is, zonder dat ik haar iets verteld heb over Pauli of mijzelf, vind ik verbazingwekkend. Dat ik daar verder over kan nadenken en in mijn omgang met het paard kan inspelen, dát is voor mij de toegevoegde waarde.
Ik ben helemaal niet gevoelig voor ‘new age achtige toestanden’ of geneigd mijn paard als een ‘hogere, spirituele geest’ te zien, maar ik neem haar woorden wel mee in mijn bagage! Als je relatie met je paard probleemloos en gezellig is, dan moet je dat vooral zo houden en je moet je ook niet laten ‘aanpraten’ dat je een ‘dieper inzicht’ in je paard of jezelf kunt krijgen. Als je die behoefte niet hebt, dan niet doen en gewoon doorgaan met dat wat je doet.
Wat Nanda mij gezegd heeft was behoorlijk confronterend maar ik sta stevig genoeg in mijn rijlaarzen dat ik er wat mee kan!

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 1 april 2004, 8:13:


Nogmaals hoi Ingrid,

ik wil hier nog even op aanhaken, ook in aansluiting op mijn bericht dat ik zojuist schreef n.a.v. jouw vraag. Je zegt in je reaktie naar Sandra precies waar het naar mijn idee om gaat "naar mijn gevoel was ze kerngezond" - want, ondanks je onzekerheid over Isabella's gezondheid "wist" je van binnen al dat het goed zat. Het is juist dat "weten" (of die intuitie) waar we vaak niet meer naar luisteren of op reageren. Terwijl we weten dat het goed zit, of, zoals in Sandra's geval dat het misschien fout zit.. en dat je dan beter 'concrete' hulp van een goede dierenarts kan inroepen dan vanuit 'hoger sferen' datzelfde advies te krijgen. Dit is overigens niet weer een verdekte veeg uit de pan naar Sandra hoor maar ik maak me echt zorgen erover..

Groet, Marianne

Nou allemaal, ik kan je verzekeren dat het echt die 25 euro waard is hoor! Ik heb vanochtend bericht gekregen en het klopt als een bus!!!

Even ter verduidelijking: Van de week wilde ik gaan rijden op Tamara, het was mooi weer en dan is ze altijd rustig. Dit keer was ze echter met opstijgen niet rustig te krijgen (en ik doe altijd grondwerk voor het rijden)...ik vond dat op zich al heel raar want zo doet ze normaal gesproken nooit. Afijn, om een lang verhaal kort te maken, ze is er vandoor gespurt (als door een bij gestoken) en Linda lag op de grond
Reden voor mij om gelijk daarna het zadel uitvoerig te bestuderen, niks aan de hand, alles leek goed. Ik heb zelfs twee keer het zadel eraf gehaald en gekeken maar kon niks vinden. Ik besloot het rijden maar even te laten rusten. Ik was al bang dat Tamara last had van haar rug maar Nanda zegt dat ze beslist geen rugklachten heeft (gelukkig)...maar wat Nanda verder heeft gezegd sloeg de spijker op z'n kop! Ik zal een paar stukjes hieronder zetten:


Nou, dit klopt dus, want ik heb een barefoot en die heeft de neiging om te schuiven! Ik heb al verschillende dekjes geprobeerd maar die dekjes die ik er nu onder heb schuiven inderdaad meer dan degene die ik daarvoor altijd heb gebruikt! Nog een stukje:


En weer klopt het, ik heb niet gezegd dat ik Parelli deed overigens en ook niet wat voor zadel ik heb. Ik had de laatste tijd ook al het gevoel dat Tamara wat geirriteerd overkwam...ik bereid dus te veel voor...het laatste klopt ook, ze was moeilijk te benaderen nadat ik gevallen was. Ze leek echt geschrokken en sloot zich even wat af...


Nou, wat betreft het meer vertrouwen hebben dan respect heeft ze ook helemaal gelijk. Tamara heeft nog steeds de neiging om dicht op me te lopen of echt mijn ruimte in te komen, maar ze volgt me wel overal. En ik ben inderdaad heel voorzichtig met haar geweest, ikzelf had ook wel het gevoel wat vast te zitten. Vooral ook omdat ik dan weer niet kon rijden vanwege het weer of omdat ik de tijd en/of moed er die dag niet voor had. Tja, en dan blijf je steken in de voorbereidingen natuurlijk! Wel grappig hoor, ik moet nu dus gewoon doen alsof Tamara al volledig beleerd is hihihi, volgens mij gaat dat best wel goed eigenlijk want ik kreeg al de indruk dat ze wat ongeduldig werd de laatste tijd
Goed, het laatste stukje:


Das toch heel mooi om te horen of niet dan? Ik ben ook helemaal verzot Tamara, al vanaf het begin...ben heel blij dat zij dat ook zo ziet. En ja, ik ben soms nog wat onzeker dat klopt. Maar Tamara en ik zullen nu dus echt wat gerichter moeten gaan 'werken' met elkaar. En als ik zo terugkijk, zie ik ook wel dat Tamara er klaar voor is. Volgende keer als we gaan rijden zal ik doen alsof ze al jaren bereden is en laat ik jullie zeker weten hoe het is gegaan...maarruh, ik ben toch ook vrij nuchter en had niet gedacht dat het zo specifiek zou zijn dit consult. Ik kan het nu echter niet meer ontkennen hoor want het klopt gewoon precies! Ik raad het iedereen aan, juist als je nog niet echt mega-problemen hebt met je paard...ik ben nu zeker weer een eind op weg geholpen

Groetjes,
Linda