epona schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 16:31:


Leven zonder dwang bestaat niet. Als we niet door ons lichaam gedwongen werden te eten (honger) en drinken (dorst) en voortplanten (geil), dan was dit een lege planeet.
Maar zoals een mens met plezier naar zijn werk gaat, als het een leuke baan is, en daardoor van zijn/haar werk een hobby heeft gemaakt, kan ook een dier genieten van leren.
De kunst en de uitdaging voor de mens is om uit te vinden hoe we het paard van zijn/haar leven een hobby kunnen laten maken.

Isabel

jose schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 15:46:

Ík reageer daar niet op omdat ik wél gezien hen hoe paarden die een paar keer een praam ervaren hebben daarop reageerden. Ik verschil met je van mening maar respecteer de jouwe.


¿Qué'? Natuurlijk denk ik dat ik het goed doe want anders deed ik het anders. Ik denk echter niet dat onze benadering de enige of enige juiste is. Daarvoor zijn de mogelijke omstandigheden en situaties te uiteenlopend.
Ik zie bijvoorbeeld wel degelijk dat een praam-effect zin kan hebben. Ik definieer 'nood' echter als levensbedreigend. Bijvoorbeeld bekappen kan een week eerder of later ook en voor dit soort onderhoud heb je bepaald opvoedingstijd genoég. Ook mag het tijd kosten: gaat het paard niet dood van.


Door míj niet; als je goed gelezen hebt, heb ik daar meermalen over geargumenteerd hier.
Het punt met een touwhalster versus een bit bijvoorbeeld is wel dat een bit ook zonder druk niet op zijn plaats is en een touwhalster alleen een fase 3 of 4 is als je er met fase 3 of 4 aan trekt.

Om er een streep onder te zetten: wat is er eigenlijk 'fout' of 'verkeerd' aan dat ik vind dat de meeste ruiters op dwang gebaseerd rijden c.q. met hun paard omgaan. Is mijn mening en bovendien nog gefundeerd ook.
Vind jij dat jij prima bezig bent met jouw manier, wat die ook is, dan is dat joúw mening.
Van mijn eigen manier van rijden vind ik dat ik op de in mijn ogen goede weg ben maar nog een wéreld kan verbeteren. Met mijn merrie kan ik nóg meer ontspannen samenwerken met de halsring en met mijn hengst hebben we op het bb al een lange weg afgelegd maar zijn we beiden nog niet aan de halsring toe.
Touwhalsters gebruiken we voor grondwerk doch aangezien we inmiddels óók Dorrance/Teblick in ons pakket hebben, geen fase 3 of 4 meer.
Lees goed: ik zeg NIET dat dit de enige noch de enige juiste weg is.

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 16:46:


ik ben het helemaal met je eens
Ina

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 16:46:


Mee eens , maar waarom vind ik jouw omschrijving veel leuker dan de mijne?

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 16:46:


Isabel, dat vind ik mooi gezegd!
Monique

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:44:

Ik sta perplex!!!!
Hahahahahahahahahahahahahahaha!

Ik geloof niet dat je het nóg duidelijker kunt illustreren....

marjolijn schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 17:05:


Waarom denk je dat wij onze basisopvoeding, dus nog vóór Parelli of wat ook, de P(epie's) B(ullMastiff)- Methode noemen?
Je vangt meer BullMastiffs met koek dan met theekopjes

Gekheid natuurlijk want zo'n robuuste zefverzekerde hond is geen paard. Hooguit een beetje een haremhengst.

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:17:


Nou even stoppen HC....ik heb duidelijk gezegd dat ik de praam en tevens dit apparaat als een noodoplossing zie in bepaalde situatie's zoals een noodingreep van een DA , hoefsmid/verzorger , tandarts of bij een ongeval.
Je bent nu een beetje aan het doordraven...geen dingen gaan zeggen die niet kloppen over iemands denkwijze...
Wassen bijvoorbeeld heb ik mijn paard al 2 jaar niet meer gedaan....indien de tandarts komt gebruiken we geen praam...enz.enz.

Nick