Iemand van jullie schreef een vraag of wormeieren de mesthoop overleven en bij het uitrijden van de mest op het land, de paarden opnieuw zouden kunnen besmetten..

Ik weet het eigenlijk ook niet helemaal zeker maar het zou me niet verbazen! Wat ik wel zeker weet is dat wormeieren niet gedood worden door de wormkuur, want - naast herbesmetting op het land, is dat ook een van de redenen waarom je met regelmaat een wormkuur moet geven ( de tijd van ontwikkeling van ei naar worm is circa 6-7 weken)..

Aan de andere kant: paarden vinden hun eigen mest echt niet prettig, ze hebben in het land altijd een plek waar ze mesten en daar wordt dan ook niet gegraasd. Dus of je nu persé hun hele land met hun eigen mest moet bewerken?

Groet, Marianne

Marianne schreef op zondag, 28 maart 2004, 22:49:

Hoi,
ja ook ooit aangedacht. Maar ja ik heb weer zo'n uitzondering natuurlijk. Die vreet alles op, ook daar waar ze mest. Er staat in de hele wei geen plukje langer gras. Ik haal wel iedere dag de mest weg, maar er blijft altijd wat liggen, vooral als de vogels het zomers uit elkaar gooien.

De pony's van de buren laten wel hele plukken staan, en hebben al zo'n kleine wei. Echter zijn dat niet de plekken waar ze mesten.
Daarom ben ik eens verder gaan zoeken en wat blijkt ... het schijnt zo te zijn dat bepaalde stenen in de bodem een andere grassmaak kunnen geven. Deze plekken zien er ook meestal wat donkerder uit. In die wei zou dat best kunnen, want heel vroeger lag daar een weg en die is blijven liggen. Er ligt gewoon zand en gras overheen.

Op het andere gedeelte van die oude weg (wat nog van de gemeente is en door ons met de buren als gezamelijke wei in gebruik is) laten deze pony's ook plukken gras staan. Isabella vreet die juist weer allemaal op, dus zo is het veldje op den duur toch weer mooi kort.
Het heeft dus zeker weten niet alleen met mest te maken die zgn. paardenbanen.

Groeten,
Ingrid