Spirit schreef op zaterdag, 30 juli 2005, 0:03:


Hoi Isabel, dankzij het antwoord van Spirit kwam jou hele directe vraag boven drijven. Mijn antwoord is:

Het gevolg van natuurlijk bekappen: gezonder hoefmechanisme dankzij betere doorbloeding, minder belasting, beter neerzetten van de benen, betere stand en samenwerking tussen de beenderen, gewrichten en pezen.

Het gevolg van goede/gerichte training: gezondere werking lichaam, dankzij betere doorbloeding, minder belasting, sterkere, betere spieropbouw, beter neerzetten van de benen, betere samenwerking tussen de gewrichten, pezen, beenderen en spieren.

Waarom het ene dus wel zou helpen en het andere niet, begrijp ik dus niet...

Volgens mij is dit een antwoord op je vraag.

janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 20:12:


Misschien omdat je in het ene lijstje wel natuurlijk bekappen (dus goed op de hoeven zetten) mee neemt en in het andere lijstje de hoeven "vergeet"?

Die beter doorbloeding in de benen en uiteindelijk in de rest van het lichaam, krijg je als de werking van de hoef ook juist is, niet door spieren in de buik , achterhand of elders op te bouwen.
Deze spieren opbouwen waar dan ook , zal ook niks doen aan de verkeerde stand van de hoeven door verkeerd bekappen....dus ook bijvoorbeeld het hko.htm">hoefkatrol niet ontlasten?
Kringetje rond....dan ben je weer op dat punt waar ik vorige keer al over schreef....zorg eerst dat de hoeven goed zijn en ga daarna aan de rest werken, die hoeven zijn in mijn ogen het grootste punt van aandacht waard bij evt. problemen.
Maar das mijn mening....
Gr, Nick

Nick Altena schreef op zondag, 31 juli 2005, 20:31:


Hallo Nick,
Helemaal met jou eens! Even een reactie op jouw opmerking van 'kringetje rond'. Toen mijn paard getraind werd kon ze moeilijk rechtsom galopperen. Ze moest erg overdreven gesteld worden en gewoon aan alle kanten opgesloten worden (met been, teugels) dat ze wel goed moest aanspringen. Het ging erg hektisch, ongecontroleerd en verschrikkelijk hard, met de neus in de lucht, steeds in de verkeerde galop of overkruis. Linksom was geen enkel probleem, lekker aan een los teugeltje, hoofd rustig. Dat heeft mijn trainer enorm veel hoofdbrekens gekost. Van gewoon niet willen meewerken tot niet kunnen meewerken tot denken dat het in haar rechter schouder zit (ooit een trap gehad, uit de kom). We hebben toen allerlei oefeningen gedaan om haar los te maken, maar het hielp eigenlijk niets. Achteraf blijkt dat ze altijd verkeerd bekapt is. Haar hoeven stonden achter verschrikkelijk scheef en haar rechter voorhoef was 1,5 cm hoger dan haar linker voorhoef. Volgens mijn toenmalige hoefsmid moest dat zo, ze was gewoon zo scheef en moest ook stijl staan, anders ging het helemaal verkeerd. En hoefijzers wilde ik sowieso niet, dus het was eigenlijk toch allemaal mijn schuld...... Dat rechtsvoor hoger moest, had met de stand van haar schouder te maken, als gevolg van die trap. Dat kon ik toch ook zien dat haar rechter schouder hoger was dan haar linker (geen wonder als rechts 1,5 cm hoger is, wat een idiote opmerking). Nu ik haar voeten met natuurlijk bekappen eindelijk weer aardig normaal gekregen heb (rechtsvoor niet meer hoger, hielen veel lager en achter rechter), kan ze ineens wel in een keer en ook nog eens rustig aanspringen in die moeilijke galop. Haar neus houdt ze veel lager. Het gaat nog wel hard, maar niet meer loeihard en ik kan haar controleren. Bij mijn paard zat het grootste deel van het probleem dus in verkeerd bekappen, niet in verkeerd rijden. Door mijn paard als het ware tussen de hulpen op te sluiten bereikte mijn trainer toch dat ze goed aansprong. Maar hiermee los je naar mijn mening het probleem niet op. Pas als de hoeven goed zijn moet je naar de rijtechnische kant kijken. Mijn paard loopt nu anders en moet nu ook anders gereden worden. Ik geef haast geen hulpen meer, ze kan nu zelf haar benen sorteren als ik wil dat ze galoppeert; eerder moest ik het goed voorbereiden, het goede moment voor haar uitzoeken en haar met een flinke por en aan alle kanten begrensd aan laten galopperen. Geen wonder dat het hektisch ging....
Groeten,
Monique

Nick Altena schreef op zondag, 31 juli 2005, 20:31:


Sinds wanneer staat een lichaaam niet meer op de hoeven???

Natuurlijk bekappen staat letterlijk dichterbij een beter hoefmechanisme.
Een gezonder, beter gebalanceerd, sterker lichaam hangt er boven en drukt volgens mij ook nog wel eens erg zwaar op de zaak...

Ik bedoelde het als ingangen naar de gezondere hoef, nick. Alletwee.
En voordat de discussie met jou weer opnieuw start; het was een antwoord op de vraag van Isabel.

Monique Meijer schreef op zondag, 31 juli 2005, 21:32:


Mooi dat het beter gaat. En het lijkt me ook logisch dat deze hoeven het veel beter doen op natuurlijk bekappen.
Galopproblemen bij jonge paarden (dat begrijp ik tenminste dat het hierom gaat), hektich, ongecontroleerd, hard, overspringen) worden eigenlijk altijd gezien als balans problemen en nog te weinig kracht. Galopperen met een ruiter is erg moeilijk voor een jong paard.
Vaak wordt dit te vlug gevraagd in de bak of op de volte. Eerst is belangrijk om veel rechtuit te galopperen; geeft balans, vertrouwen en spieren.

Als dit alleen een hoevenkwestie is vraag ik me af waarom het alleen bij de galop zo is?
Je geeft aan dat het nog wel hard gaat. Misschien toch nog te weinig balans?
Hoe doet ie het buiten op een recht pad?

janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 20:12:


Bij iedere training is er meer doorbloeding. De hoeven worden namelijk verplaatst en dat betekent doorbloeding. Hoe het paardenlijf daarboven loopt (verzameld, recht, uit elkaar of scheef doet er voor het hoefmechanisme niet zoveel toe)

Een training is doorgaans geen 20 uur per dag, maar bijvoorbeeld een half uur tot drie kwartier. Prachtig dat het hoefmechanisme dan goed kan werken (vooropgesteld dat je niet in een zachte bak rijdt, en geen slecht bekapte hoeven en/of ijzers hebt), maar voor de gezondheid van de hoeven is de gehele dag en nacht vrijheid en stimulatie tot beweging nodig. Anders komen de pompen stil te liggen, hoe mooi je paard dat uur ook heeft gelopen.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:00:

Meen je dat nou echt? Overbelasting is toch een factor? Een gewicht van gem. 600 kg komt toch elke keer op de hoeven terecht? Hoe dat terecht komt, zou niet uitmaken?


Als je vindt dat het effect van training 1 uurtje dat je gereden aanhoudt dan heb je gelijk ja.
Maar dat gaat niet echt op denk ik...
De bespiering en de conditie en de manier van bewegen is er toch niet zomaar plotseling als je het zadel er op legt. Dit is iets dat je opbouwd en de effecten daarvan zijn dan plots weg als je het zadel er af haalt...

janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:37:


Ik heb het over doorbloeding in de hoeven, dus het hoefmechanisme wat werkt. Voor het hoefmechanisme maakt de manier van lopen niet zoveel uit.


In de onderbenen zitten geen spieren, het paard is voornamelijk afhankelijk van de beweging in de hoeven, het spreiden en sluiten (hoefmechanisme) voor de doorbloeding in de hoeven.

Dus ja, als je het zadel eraf haalt is het voorbij.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:41:


Toon en hiellanden maakt wel veel uit, ik bedoel hoe het paardenlijf erboven loopt met een mooie rug-hals lijn of geknikt of whatever.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:42:


Als je vindt dat trainen iets is wat er mooi uit moet zien of iets wat je alleen maar doet in 1 uurtje en verder niks. Ja dan snap ik dat je begrijpt dat het geen effect heeft nee.
Neem nou een balletdanser. Die gaat toch ook niet als een dikke lomperik door het leven op het moment dat hij niet op het toneel staat toch?

De manier van bespieren, het los en ontspannen kunnen bewegen, de sterkte van gewrichten en pezen, het in balans kunnen dragen en bewegen, de onderlinge elasticiteit is wel degelijk van belang op hoe iemand beweegt en hoe en of iemand zijn gewrichten belast.

Iemand met een pijnlijke knie gaat 'gespannen' en in onbalans lopen, dat dit effect heeft op zijn rugwervels of heupgewrichten begrijpen we allemaal denk ik.
Andersom, iemand die altijd zeer zwaar werkt doet en niet altijd in de meest arbotechnische of ergonomische houding werkt zich ook letterlijk krom, versleten knieschijven etc/ (stratenmakers, chauffeurs, boeren en ongetwijfeld wel meer beroepen).

Waarom zou dit voor een paard anders zijn. Volgens mij zie je de hoeven als iets wat op zich zelf staat. En dat klopt niet. Er staat letterlijk nogal wat op.
En trainen (huerticilla kwam met het veel betere woord gymnastiseren aan) als iets wat je even doet als je er op zit, omdat je dat nou leuk vindt, zonder na te (willen?) denken over het doel en waarom je dat doet.

janna schreef op maandag, 1 augustus 2005, 0:38:


Yep, begrijp ik helemaal....en als je dan je buik, schouder en rugspieren gaat trainen hou je nog steeds die pijnlijke knie....dat heeft een oorzaak die je eerst aan zult moeten pakken toch?


en juist daarom vind ik dat die hoef het belangrijkste is van het hele bewegen van het paard.
De hoeven niet goed betekend de doorbloeding niet goed.
De hoeven niet goed betekend pijn en vreemd gaan lopen.
Dat vreemd lopen los je niet op dan door anders te gaan trainen....maar door die hoeven aan te pakken zodat dat vreemde lopen niet meer hoeft!


Dat gymnastiseren lijkt me een iets heel andere bedoeling hebben....het zeg maar warm draaien van de spieren zoals ook de mens doet als die een sportprestatie neer moet zetten.
Maar dit lost niks op aan het daadwerkelijke hoefprobleem of de doorbloeding die daardoor gestagneerd is/wordt.....de oorzaak van dat vreemde lopen dus.

Overigens...ondanks dat je je vragen aan andere stelt is het hier de gewoonte dat een ieder een antwoord mag geven....dus ook ik lijkt me?

Nick

janna schreef op maandag, 1 augustus 2005, 0:38:


Dat is zo. Maar die balletdanser is voor de doorbloeding in haar voeten niet afhankelijk van iets wat heet "hoefmechanisme". Bij een paard zitten geen spieren in het onderbeen. Dus als die hoef stil staat, gaat de doorbloeding in die hoef een heel stuk minder omdat het paard is gemaakt om continu een voetje te verplaatsen, paarden staan in de natuur simpelweg nooit lang stil.

Wat dacht jij van een vrachtwagenchauffeur (ook opgesloten in een soort stal) die iedere dag een uur gymnastiek krijgt maar vervolgens wel de hele dag in zijn stal zit... Ik denk dat het om hem gezonder te krijgen veel beter is om hem met wat vrienden in een groot veld te zetten zodat ze de hele dag wat licht werk (spelen) kunnen doen, desnoods zonder de gymnastiek.


Daar heb ik het toch niet over? Ik zeg al vanaf het begin dat het niet heeft te maken met de doorbloeding, dat training geen effect heeft op de doorbloeding van die hoef. Voor herstel moet er vers bloed naar de hoef toe, en moet "vies" bloed daar ook weer weg. Je hebt wel gelijk dat je die gewrichten dan tussendoor natuurlijk niet moet overbelasten omdat je anders dweilt met de kraan open maar zolang een paard op de hiel landt zit het volgens mij met de hoefgewrichten wel goed (en daar zit HKO). Dat hiellanden is wel heel erg belangrijk omdat de diepe buiger anders iedere keer een vreselijke tik krijgt als het van ontspannen toestand ineens knikt naar gespannen toestand.


Voor wat betreft de doorbloeding staan ze redelijk op zichzelf hoor, en dat is ook waar ik het over heb.


Nou ja, Huertecilla, ik dacht dat je al die oude boeken had en daar werd het al zo genoemd


Sterker nog, ik doe helemaal niets aan training met de paarden. Ik rijd met mijn paarden omdat ik dat leuk vind, we gaan niet trainen, we gaan rijden voor de fun. Ze zijn niet zo "mooi" bespierd (op onnatuurlijke plekken) als van die getrainde dresuurpaarden, maar ze zijn soepel en gespierd op de natuurlijke plaatsen. Het enige waar ik tijdens het rijden op let is dat ze lekker ontspannen lopen.

Ik weet zeker dat dit geen kwaad kan. Het wordt anders als je het paard veel op stal zet en er slechts 1 uur per dag mee rijdt (al dan niet onder de noemer "gymnasticeren").

Ik denk dus ook dat de paarden waar Antoinne succes met heeft, dat dit paarden zijn die niet al 24 uur per dag beweging kunnen krijgen, die de hele dag met vriendjes kunnen spelen en rennen, maar dat het paarden zijn waar vooral teveel mee is gedaan qua training, teveel in een houding gedwongen en te weinig tijd om met paardenvrienden te dollen in de weide om weer soepel te worden. Ik heb het dan dus niet over een goede manier van gymnasticeren (want ik geloof echt wel dat je paarden soepeler kunt maken, maar heel vaak heeft het juist averechts effect) Je had het er laatst over dat hij zoveel van de top bij zich heeft, hey guess what, die top past toch ook precies in hoe ik het omschrijf? En ook zal die top liever een andere manier van training willen introduceren dan hun paard op blote voeten een jaar uit de wedstrijden moeten halen om echt te herstellen. Uitzonderingen zijn er altijd, ik heb het nu over het algemeen.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 21:52:


Hallo Nick,
Bedankt voor je antwoord. Het gaat hier niet meer om een jong paard, ze is 8 jaar oud. Door al haar hoefproblemen is ze met grote tussenpozen beleerd. Ze kon soms een half jaar niet worden getraind ivm hoefzweren. Vorig jaar (ze was toen 7 jaar) was ze eindelijk zover dat ik haar ook buiten veilig kon rijden. Ze is nu ook pas verkeersmak (geen wonder als je op de weg geen stap kunt verzetten ivm slechte hoeven). We zijn begonnen toen ze 2,5 - 3 jaar was met longeren. Op 3-4 jarige leeftijd met rijden. (In westernkringen al veel te oud, ik vind 2 veel te jong). We hebben ons aangepast aan haar kunnen, ging het haar iets te snel, dan deden we een stapje terug, dus ik denk niet dat we te vlug dingen van haar gevraagd hebben. Ik heb laatst een videoband van een training bekeken waarop ze 4 jaar was. Het viel me op dat ze in stap, draf en gallop niet normaal voorwaarts ging, maar erg kleine stapjes nam, trippelde en op de toon landde. Toen ik haar zelf ging bekappen omdat de verschillende gediplomeerde prutsers en bullebakken (hoefsmeden) die ik er bij gehaald had het alleen maar erger maakten ging het stukken beter in stap en draf. Ze liep rustiger en zette haar hoeven beter neer, maar ik hield mij teveel vast aan wat ik op een cursus conventioneel bekappen geleerd had.
Mijn paard is altijd erg ijverig en probeert alles te begrijpen, maar ze wil veel te snel. Ik denk dat ze zo hektisch werd door haar hoefproblemen: beslist willen, ook begrijpen wat ze moest doen maar het lichamelijk niet kunnen.
Bijvoorbeeld zijwaarts over een balk. Naar de balk toe, begint ze al te trippelen: wat moet ik doen, wat moet ik doen, zeg op, zeg op..... Geef ik expres een onduidelijk commando trippelt ze wat en doet dan wat ze denkt dat ik wil en wat ze geleerd heeft. Een paard wat meedenkt dus. Mijn trainer heeft liever een paard wat niet zoveel meedenkt en klakkeloos doet wat hij wil: Mijn trainer wilde een keer vanaf haar rug met een lasso een emmer vangen. Na keer op keer te hebben gemist (ze begon steeds verveelder te kijken en te gapen) zet ze zich in beweging, loopt naar de emmer toe en pakt hem op met een gezicht van: Hier heb je dat ding, kunnen we nu wat anders doen? Mijn trainer eigenlijk wel wat boos, dat ze zomaar wegliep, ik heb dubbel gelegen! En dan geen camera bij de hand. Ze heeft jaren hektisch gegaloppeerd, ik denk dat ze nu moet leren dat het zo niet hoeft en het ook rustig kan. Maar daar werk ik nu aan en ik moet zeggen dat het steeds wat beter gaat! Er zat geen verschil in of ze rechte stukken, voltes, met of zonder ruiter galoppeerde. Ook in het weiland galopperde ze vaak overkruis, wat ze nu niet meer doet. Moet ze nu over het pad van stal/bak naar het weiland, maakt ze zelfs galopwissels, dus moet je nagaan wat de juiste manier van bekappen voor een effect heeft!
Groeten,
Monique