Ilona Kooistra schreef op maandag, 1 augustus 2005, 18:55:

Nee Ilona, ik kan dit niet goed zien, dankzij een niet zo denderende weergave (de filmfragmentjes haperen wat, zeg maar). Ik zie paarden gezien hun diagnose super (steeds beter) bewegen.


Begrijpt ik het hieruit nou goed, dat je de methode AdB tóch als een oplossende factor betiteld bij hko?
En dat een ruiter die onbewust tegenwerkt een paard laat verkorten in de passen waardoor die gaat landen op de toon, waardoor die hko gaat krijgen, ook als een oorzaak ziet?

janna schreef op woensdag, 3 augustus 2005, 15:41:
********************************
100% eens

janna schreef op woensdag, 3 augustus 2005, 15:41:


Wat is het verschil met een merrie die drachtig is en 24 uur per dag(!) een veulen+placenta+vruchtwater meeneemt? Gaat dit niet vanzelf?


Nee, de voorbenen zouden een betere schokdemping moeten krijgen. Ik ga er van uit dat een paard in miljoenen jaren evolutie wel geleerd heeft hoe hij moet lopen, ook met wat extra gewicht (wintervet, drachtigheid), zeker als dat extra gewicht er maar 1 uur per dag bijkomt. Als een paard dat niet kan dan moet je verder kijken dan alleen maar training.


Nee, gewoon een simple natuurkundig-biologisch feit. Er is geen twijfel over het aantal buigpezen in één hoef, er is evenmin twijfel over de natuurkundige principes dat gewicht uiteindelijk door die ene buigpees wordt gedragen. Wat zou dan precies een "mening" moeten zijn en geen aantoonbaar feit?


Het gaat hier niet om de plek van het gewicht maar het feit dat als je twee emmers tilt aan één touw, dat de verdeling niets uitmaakt.


Aangezien we al weten dat hko.htm">hoefkatrol praktisch altijd aan beide voorbenen tegelijk optreedt zit er dus geen verschil tussen die twee benen. Die "scheefheid" waar AdB het over heeft moet dus in één hoef zitten, maar die heeft maar één buigpees dus er is weinig dat scheef kan gaan, althans voor wat betreft die diepe buigpees.


Twee emmers representeren één hoef. De linker- en rechterzijde van de hoef. DAT was toch waar die scheefheid over ging? Op de rest hoef ik dan ook niet te reageren want dat is een totaal ander experiment.


Dat is dan jammer. We hebben ons best gedaan om duidelijk te maken wat HKO is, en hoe het dus logischerwijs ontstaat.


Als dat zo is, dan zou het toch ook ingroeien in paarden die in het wild leven? Maar dat gebeurt niet. Het heeft dus kennelijk iets te maken met onze verzorging, en het rijden op die paarden.


Het zou wat wrang zijn als blijkt dat mensen nooit scheef naar links overhellen als je ze met rust laat, en dat dit alleen gebeurt wanneer ze een bepaalde training volgen. En dat diezelfde training er dan toe zou moeten leiden dat ze er weer vanaf komen... Zou dat een pleidoor voor die training zijn?


Vertel me nu eens hoe dat precies gaat. De hoef is nog steeds dezelfde, de hefboomkrachten op het hko.htm">hoefkatrol zijn door de onjuiste bekapping nog steeds veel te hoog, de doorbloeding van de hoef is nog steed belabberd door de hoefijzers, er zijn botwoekeringen, maar door "recht te rijden" zouden die botwoekeringen ineens, ondanks de belabberde doorbloeding, plotsklaps verdwijnen? Het klinkt als AIDS dat je door goed te trainen ineens wegkrijgt.

Nogmaals: Wat heeft HKO in fysiologische zin met scheefheid te maken (het is overbelasting, geen scheefheid) en wat is de onderliggende theorie dat je die scheefheid kan wegtrainen? WAT zou er dan overigens eigenlijk scheef moeten zijn? (Dat laatste is me ook niet duidelijk: als het de twee voorbenen zouden moeten zijn dan zou je HKO aan slechts één hoef terugvinden, als het scheefheid IN de hoef zou zijn dan zou het gaan over iets waarvan je er minstens TWEE hebt in één hoef. Beide veronderstellingen deugen aantoonbaar niet)


Speelt zeker een rol. Aangezien HKO bij paarden in het wild niet voorkomt pleit dit alleen maar voor een terughoudendheid voor wat voor training dan ook. Geen training blijkt gezonder dan wel een training, want bij ongetrainde paarden komt HKO niet voor.

Inmiddels aardig wat HKO-paarden gezien. Inderdaad: hoe meer training, hoe meer HKO. Toppers zijn springen en dressuur (in die volgorde). Bij endurance paarden zie ik het nauwelijks...


Bij ongetrainde paarden (in t wild) komt HKO niet voor, dus hier ga ik in mee. Hoe minder gebruik, hoe minder training, hoe beter het lijkt te zijn voor wat betreft HKO.


Dat geloof ik best. Het gaat mij niet om het verwerven van een bepaalde populariteit, maar om weer te geven van wat ik zie als de beste oplossing, gebaseerd op gedegen onderzoek en logische natuurkunde. Doe ermee wat je wilt.
Ik zie jou als iemand die voor een of andere theorie "gevallen" is, maar niet gehinderd door een grote mate van natuurkundige kennis de onzin er niet van inziet en blijft prediken over scheefheid terwijl niet eens duidelijk is wat er precies scheef zou zijn. Zo, nou jij weer...

Groeten,
Frans

Grote verschillen met ruiter? En het verbaasd met dat je zelf de antwoorden niet kent:
Ruiter zit op de rugwervel - veulen hangt daaronder, binnen het raamwerk.
Ruiter zit op de voorhand - veulen ligt veel meer naar de achterhand
Ruiterbelasting is onnatuurlijk - een veulen krijgen doet een merrie al miljoenen jaren.


Ik ben geen natuurkundige. Maar ik begrijp wel dat wat betreft het in balans houden van een gewicht het wel degelijk van belang is hoe dit gewicht verdeeld wordt....


(En terzijde, eigenlijk geef je hier, geheel in tegenspraak met wat je bedoelt, feitelijk aan dat een hoef dus aan de linkerzijde veel zwaarder mag zijn dan aan de rechter, maakt helemaal niet uit voor de hko.htm">hoefkatrol ?????? (hier begint het me wel een beetje te duizelen Frans)

Je komt wel heel pedant aanzetten met: ik weet onderhand wel hoe een hoef in elkaar zit, het moet maar eens uit zijn met die sprookjes'.

Maar met dit hele emmer-verhaal, blijkt feitelijk alleen dat:
A. Je niet weet wat scheefheid nu eigenlijk is (zal ik dus hieronder even uitleggen).
B. je pezen, katrolen, gewrichten, hoeven en gewichten wel heel vreemd door elkaar husselt.
C Niet eens nagedacht hebt over de uitkomst. En als blijkt dat die uitkomst (scheef hangend gewicht geeft scheve belasting, wat je uit het lood trekt) je niet aanstaat omdat het je ongelijk bevestigt, wimpel je het gemakzuchtig aan de kant.


Juist, dat zeg ik Frans, hoe we onze paarden rijden, daar heeft het mee te maken en dat moeten we dus wel weten hoe we dat moeten doen!



Dat vind ik een zinnige vraag, uit het antwoord zal blijken dat je hele aanname van wat scheefheid nu eigenlijk is, in de basis al niet klopt, waardoor je hele emmervergelijkingen e.d. de mist in gaan.

Hier eerst maar eens even een heel eenvoudig voorbeeld die denk ik wat gemakkelijker te begrijpen is:

Neem twee balkjes, lengte ongeveer een meter of zo, maar doet er feitelijk niet zo veel toe. Zet ze een voetlengte uit elkaar. Leg op beide, precies in het midden, in evenwicht, in balans dus, een stoeptegel op. Het gehele zaakje blijft prima staan.
(=gewicht van een paard in evenwicht, rechtgericht boven de benen, niks aan de hand).
Nu pak je de tegel op en leg je hem ietsje scheef op de balkjes, beetje uit het midden. Het hele zaakje dondert om! (= gewicht van een scheefgericht paard boven zijn benen, het scheve gewicht drukt niet alleen op een been Frans, maar op beide, hij drukt ze beide uit het lood. Ziehier je verklaring waarom het beide hoeven aangaat en niet eentje).

Ieder paard is van nature scheefgericht. Het paard heeft hierdoor een bolle (lang bespierde zijde) en een holle (kort bespierde) zijde. Van bovenaf ziet dit eruit als een kromme banaan waaronder vier pootjes staan. Om je paard nu in balans te kunnen laten dragen en bewegen onder jou, moet je beide zijde even lang en soepel maken zodat je paard letterlijk rechtgericht kan gaan (als een auto die goed uitgelijnd is).
Een scheefgericht paard wat onder de ruiter niet rechtgericht wordt, gaat deze scheefgerichtheid versterken omdat hij geen balans kan vinden. Dit ontaard in over de schouder wegvallen, niet soepel en in balans kunnen stellen en buigen, hierdoor niet kunnen ontspannen, vastgezette rug, een scheve belasting op de beide voorhoeven. Ook al omdat een scheefgericht paard niet eens het gewicht naar de achterhand kan verplaatsen. En hierdoor blijkbaar dus ook hko.


Bij mij is wel duidelijk wat scheef is Frans, bij jou duidelijk niet. Hoe meer je hier begint te schrijven, hoe meer blijkt dat je weinig kaas gegeten hebt van alles wat boven de hoeven zit, fysiologie van het paard en de basis van de klassieke rijkunst die er op gericht is om een paard zo te gymnastiseren dat je er op kunt zitten.
Als ik een paardensite zou hebben en ik zou een filmpje tonen, waarop mijn paard bijna voorover slaat met een achterhand die er achteraan sleept met vrijwel gestrekte achterbenen en iemand zou mij daar op wijzen? Dan zou ik me doodschamen, dit snel verwijderen, vragen wat hier verkeerd gaat en hoe het wel moet.

Nee, jij niet, je gaat proberen je gelijk te halen door te zeggen dat je paard ontspannen loopt (!), dat het voorhand-belastingsverhaal eigenlijk maar onzin is en dat de voorbenen een betere schokdemping zouden moeten krijgen!

Je hebt hele belangrijke Amerikaanse informatie gevonden over natuurlijk bekappen en dat je dit hebt gekopieerd en vertaalt naar een Nederlandse site, verdient alle lof.
Mijn aanvankelijke vraag was om op deze site meer rijtechnisch onderbouwde kennis te plaatsen. Van deze vraag zie ik bij deze af, doe maar niet.

Ik heb begrepen van Antoine de Bodt dat er op dit moment wetenschappelijk onderzoek wordt gedaan naar 'zijn'methode. Het lijkt mij goed deze uitkomsten af te wachten.

janna schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 11:56:


We hebben het hier toch over de HOEVEN? Die moeten het gewicht dragen, onafhankelijk van waar dat gewicht precies vandaan komt. Ga maar eens op een weegschaal staan met een emmer water in je hand, en kijk of het wat uitmaakt voor het gewicht dat de weegschaal aangeeft waar je die emmer precies houdt.

Voordat je weer met achter- en voorhand verhalen komt: we hebben het over hoeven. Bij de voorhoeven ontstaat "vaak" hko.htm">hoefkatrol, en als dat met gewicht te maken zou hebben dan zou het niet uitmaken of er een veulen in zit of een ruiter erbovenop zit. Wel voor de rug, maar niet voor de hoeven.


En dat is denk ik het grote probleem hier. Je begrijpt mijn uitleg niet. Ik schreef er duidelijk bij dat het touw de diepe buigpees moet voorstellen, maar je maakt er een compleet paard van en je kijkt niet eens naar wat er met dat touw gebeurt en klaagt dat JIJ scheef gaat lopen. Prachtig allemaal, maar wat er met het touw gebeurt (buigpees) was nou net waar het in dit voorbeeld om ging.


Hehe, nu zijn we er eindelijk: Inderdaad!
Voor van alles in de hoef is een scheve belasting niet goed, behalve nou net voor het hko.htm">hoefkatrol. Daarvoor maakt het niet uit, want dat is een trektouw.
Een hoef heeft maar één hko.htm">hoefkatrol, en die zit in het midden. Voor de belasting speelt het dus geen rol hoe die belasting verdeelt is omdat die ongeacht de verdeling op dat ene touwtje (buigpees) terecht komt. Het hko.htm">hoefkatrol speelt bovendien geen enkele rol bij het overeind houden van het gewicht van het paard. Een paard zou prima kunnen blijven staan met een doorgesneden diepe buigpees. (Een achterhaalde techniek bij hoefbevangenheid bestond uit het doorsnijden van de diepe buigpees, en die paarden konden prima blijven staan).


Je begrijpt niet wat ik hiermee probeerde uit te leggen dus kun je ook niet zeggen dat het niet klopt.


Zucht. Het ging me om het touw. Wat exact vergelijkbaar is met de die diepe buigpees. Dat je met één touw geen scheefheid kan voelen, en dat je dat met één buigpees evenmin kan. Een scheve belasting houdt op zodra je de kracht bundelt naar één punt.


Dat was deel I van de theorie. De volgende punten toonden aan dat van deze twee mogelijkheden het rijden als oorzaak kan vervallen.



Het hko.htm">hoefkatrol heeft niets met gewicht te maken. Het is een trek systeem. Een touwtje. En een touw kun je niet scheef belasten!
Ga je nou toch eerst eens verdiepen in de werking van het hko.htm">hoefkatrol en een stukje elementaire natuurkunde.


Als dit zo was zou HKO ook bij paarden in het wild voorkomen en dat is niet zo. Het heeft dus niets met die van nature "scheefgerichtheid" te maken. Dat paarden standaard met een afwijking worden geboren en wij mensen dat moeten wegtrainen vind ik echt een onzinnig uitgangspunt.


Dat zal best, maar heeft niets met HKO te maken.


Ik wil het van jou horen. Er zijn twee mogelijkheden:
1) Je doelt op een scheve belasting IN één hoef. Dat kan ik weerleggen omdat er maar één hko.htm">hoefkatrol in een hoef zit.
2) Je doelt op een scheve belasting van de hoeven onderling. Dat kan ik weerleggen omdat HKO bijna altijd aan beide voorhoeven tegelijk ontstaat.


Ja, toe maar. Hoe meer jij schrijft hoe duidelijker is dat je gewoon de natuurkundige basis ontbeert om precies te begrijpen welke krachten waar in de hoef optreden.


Over welk fimpje heb je het?


Doe niet zo onnozel. Ik heb zo ongeveer alles gelezen wat er op dit gebied geschreven is en me er inmiddels meerdere jaren in verdiept. Ik heb talloze hoeven in mijn handen gehad. Velen heb ik er inmiddels ook van binnen kunnen bekijken. Dat ik "alleen maar iets heb gekopieerd" vind ik een regelrechte belediging, temeer omdat er nergens een site te vinden is die ook maar enigzins lijkt op onze HKO-pagina. Van wie zou ik dat dan gekopieerd moeten hebben?


Voor zover ik weet staat AdB heel alleen met zijn visie op HKO. Daartegenover staan inmiddels talloze bekappers, wereldwijd, die HKO aantoonbaar hebben genezen.

Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 12:49:



Oke, Frans, ik geef het op.
We komen niet verder. Het zou handiger zijn als je 'dit gebied' eens uit zou kunnen breiden.
Feit blijft dat een hoef onder een paard zit en de buigpees hangt niet zomaar los in een paard aan iets te trekken.



Dan heb je het mis. AdB staat 'samen' met de oude klassieke dressuurmeesters, een heel legioen aan 100% genezen paarden. Slimme mensen die hko-paaden voor een habbekrats kopen, bij hem brengen en er vervolgens een superpaard aan hebben. Geinteresseerd toekijkende dierenartsen. Leerlingen van hem die inmidels ook les geven. Professoren die de methode aan het onderzoeken zijn en een grote verzekeringsmij die zeer belangstellend is.

Ik krijg hier bijna de indruk dat natuurlijk bekappers hun best doen hun "ijzervaste collega's" te overtreffen in het star en kortzichtig zijn. Kijk toch eens wat verder!

Discussie voor mij gesloten.

Frans

janna schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 11:56:


Hallo Janna,

Ik wil niets toevoegen aan jullie boeiende discussie, heb alleen maar een vraagje. Hoe rijd jij je paard als je een hele dag gaat buitenrijden, is die dan altijd verzameld? En hoe zou het eigenlijk komen dat bij endurancepaarden
(dat is de paardenwereld die ik ken) hko heel weinig voorkomt?

jan.

Als het waar is dat HKO weing voorkomt in de endurance wereld (en meer in de dressuur en springwereld) zou dat betekenen dat HKO dus toch ontstaat door een bepaald soort training/belasting? Endurancepaarden worden op een andere manier getraind. Of zijn alle endurancepaarden nat. bekapt en gehouden en krijgen ze daardoor bijna nooit HKO?

Alice

alice de beer schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:32:


Nee, er zijn er al meer die ijzerloos lopen, maar dit is maar een heel klein percentage. De meetste zijn (zeker in de hogere reeksen) allemaal beslagen.

jan.

jans schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 15:23:


Ik rijd op een losse (doorhangende) tot heel licht aangenomen teugel. Hoeft van mij dus niet verzameld en rond te lopen. Maar ik zorg er wel voor dat ze niet op de voorhand gaat lopen (achterbeen blijven activeren dus). En als dat voor meer tempo zorgt, proberen terug te rijden op mijn zit. Lukt dus niet altijd zeker op de weg naar huis moet ik echt mijn handen weleens gebruiken.

Mijn verklaring voor weinig hko bij endurancepaarden is eigenlijk simpel. Er wordt heel veel rechtuit gereden. Recht uit rijden, lange lijnen rijden is ideaal voor het rechtrichten van een paard. Alle 'rechtrichttrainers' raden dit ook aan.

Het feit dat veel endurancepaarden op ijzers lopen (neem ik direct van jullie aan, want ik ken die wereld alleen zijdelings) kan dus aangeven dat het rechtrijden van een paard dus een veel grotere rol speelt als het 'hoefgedeelte' (oei, ben benieuwd wat dit weer oplevert).

Terwijl ik meende dat veel arabiertjes endurance lopen. Een ras wat meende ik bekend stond om veel hko?

Vraag aan Jan: als je endurance rijdt heb je dan aandacht voor het onderbrengen van het achterbeen of kun je zien dat veel paarden op de voorhand lopen?
Wat is jou idee daarover?

janna schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 16:00:


Misschien nog een hele simpele verklaring: endurance paarden hebben veel km in de benen, gehard beenwerk dus. Misschien dus gewoon erg sterk en slijtvast pezen- en bottenwerk.

janna schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 16:00:


Voor mezelf, mijn paard natuurlijk, besteed ik daar geen aandacht aan.
Ik vind alleen belangrijk dat ze niet met de neus in de lucht lopen en dat ik met losse teugels kan rijden. Dat is waar ik naar streef, op tempo in groep is dit wel niet altijd makkelijk.Het is toch niet doenbaar als je b.v. 6 u aan een stuk (met 1u pauze alnaargelang) moet zitten prutsen aan uw paard
om hem op een bepaalde manier te laten lopen.
Soms zie ik wel eens ruiters die vanalles doen met hun benen en handen
waar ik, alleen al van naar te kijken, moe word.Ik denk niet dat er veel ruiters zijn die hun paard op een dressuurmatige manier op de achterhand rijden.
Maar mischien is m'n oog daar niet geoefend genoeg voor want ik ben maar een beperkte ruiter.
Sommige zijn al lang blij als ze het tempo een beetje kunnen bepalen
Daar heb ik alvast geen last van.

jan.