Diestelmans Liesbet schreef op donderdag, 21 juli 2005, 22:01:


Waarop baseer je dat de straal ( over) belast wordt?
Piet

Piet schreef op donderdag, 21 juli 2005, 22:21:


Ik denk niet dat hij echt overbelast wordt want vanmorgen ziet het er weer normaal uit (na een nachtje in de wei). Maar na een rit zie je duidelijk dat de straal wat afgeplat is en dat die wat 'geschuurd' heeft...

De vraag stel ik maar omdat ik zeker wil zijn dat dit normaal is. Ik kan niet referen naar mensen in mijn buurt en daarom langs deze weg...

groeten,
Liesbet

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag, 21 juli 2005, 22:01:


Klopt ... Ik heb ooit een foto laten zien van Isabella dat de straal werd belast (achterste gedeelte), maar dat hoort ook zo. Niets mis mee. Dat was toen mijn vraag/opmerking hier ook niet. Bij mij ging het er toen om dat de toon vnl. de zool hard mee ging slijten.

En dat los ik op door af en toe toch weer de hoefschoenen te gebruiken.

Diestelmans Liesbet schreef :

Hoi Liesbeth, het is volkomen normaal dat de straal er wat afgeplat en 'geschuurd' uitziet, zeker wanneer Bollie op de harde weg loopt, dat is een gevolg van de natuurlijke slijtage.

De stralen van een natuurlijk bekapt paard gaan er na verloop van tijd heel anders uitzien, ze worden breder dan de in vorm uitgesneden stralen zoals velen die van hun hoefsmid gewend zijn.
Soms ook wordt de straal en de zool zelfs bijna één geheel, dit zie je meestal bij paarden met wel al lage hielen maar waarvan de zool nog niet holgetrokken is en het hoefbeen dus nog niet zo hoog in de hoef zit.
Kan geen kwaad dus. Ziet er alleen wat plat uit, er zijn dan soms zelfs bijna geen straalgroeven te zien en dat ben je niet gewend.
Zolang het paard goed loopt is er niks aan de hand.

Onder de straal zit het straalkussen en dat is ervoor gemaakt de schokken (van het neerkomen) op te vangen, het is daarom van belang dat de straal de grond wel blijft raken, en bij de natuurlijke slijtage zal het niet zo zijn dat de straal korter wordt dan de zool. (Tenzij je urenlang in razende galop over de keien bent gegaan)....

Kijk er maar eens overheen, wat je waarschijnlijk zult zien is dat de straal nu gelijk loopt aan de zool (hielen).

Niks om je zorgen over te maken dus.
Wat telt is hoe Bollie loopt, daar zie je vanalles aan af.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Graag wil ik even wat aanvullen voor jou, Liesbeth, je vroeg of mensen dit ook herkennen van paarden en pony's onder het zadel.

Ja hoor, zoals je weet rijden wij alleen maar op verharde wegen.

Twee van onze paarden, Steffie en Holly zijn zelf naar zo'n allemachtig platte hielen gegaan dat ik het vorig jaar zelfs een beetje te plat vond. Ze liepen echter prima erop, maar ze waren nog in dat overgangsjaar (eerste jaar van natuurlijk bekappen), en ik had wel eens een moment dat ik bang was dat de slijtage sneller zou gaan dan de groei.
Is nooit gebeurd uiteindelijk overigens.
Ze bleven er goed op lopen, naja, dacht ik, dan zal het wel meevallen....

Stef kwam dagelijks op de harde weg, - Holly niet, (maar die stond veel op beton en we wandelden wel met haar over de weg) en toch hadden ze beide dezelfde platte zolen en lage hielen.
Straalgroeven uitkrabben was er niet bij - zo plat. En die stralen precies zoals jij het beschrijft : Glad en laag, ook breed trouwens.

Het mooie is dat toen de zolen hol gingen trekken bij beide paarden ( na ongeveer driekwart jaar), de hielen ook meeveranderden, die werden toen iets minder laag. Laatst zelfs hebben we bij Holly aan de hielen moeten raspen, dat is niet vaak voorgekomen.
Die stralen zijn allang zo plat niet meer.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

knip

Bedankt voor de reactie...
Nu na een half jaar natuurlijk bekappen zie ik nog altijd Bollie zijn hoeven veranderen... ze beginnen mooi hol te worden (en ik zit nog altijd te wachten op die kwartierboogjes...).
En dan soms denk je is dit normaal??? En dan moet ik eens horen of jullie dit ook zo ervaren/meemaken...
Vandaag in het bos gemend over een weg met keien en daar loopt hij gevoelig over... daar ga ik hem op moeten trainen, ik hoop dat mijne man overtuigd geraakt van een deel grind in de wei te brengen (voor het beton heb ik wel wat moeten zagen, maar nu is dat d'r al een paar maanden) dus ja we blijven nog wel even bezig....

En het blijft dus een lange overgang van gewoon naar natuurlijk bekappen (begonnen in Januari), ik dacht die overgang gaat vlug gebeurd zijn (nooit ijzers gehad) maar dat blijkt niet zo....

Wat ik soms naar vind is dat ik nogal veel gefocust ben op die hoeven, dan vraag ik mij af of ik dat ook zou hebben als iemand anders die hoeven zou verzorgen (dan zou ik het waarschijnlijk niet eens beseffen)...

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 14:03:


Hi Liesbet, als mijn paard niet wederom hoefbevangen was geraakt waren zijn zolen nu ook mooi hol geweest.... in september zijn we precies 1 jaar bezig met natuurlijk bekappen. (hij heeft heel lang op ijzers gestaan)
Dus ik denk dat een half jaar normaal is.
Wat ik ervaar is het volgende: je bent veel meer met de voeten bezig. Je kijkt hoe hij loopt, hoe hij z'n voeten neerzet en je zit inderdaad te wachten op gunstige veranderingen. Aan de andere kant: mag best lang duren... het kan alleen maar beter worden, nooit slechter.
Je hoeft het toch niet naar te vinden dat je zo gefocust bent? Dat is juist de essentie van natuurlijk bekappen! Wij kijken veel meer naar voeten als dat iemand anders je paard bekapt/beslaat.... Bedenkt dat de meeste 'manege'klanten er niet eens bij zijn als er een hoefsmid komt... Je zet je paard gewoon op een lijst en als je daags erop weer komt is 'het' gebeurd... De meeste mensen zien dat niet eens!
Ik lette vroeger ook niet echt op.... stond gewoon soms 2 uur te wachten tot paard weer netjes op de ijzers stond.
Nu is het juist een soort sport geworden om het zo goed mogelijk volgens natuurlijk bekappen te doen. Je doet het zelf, met af en toe misschien een ervaren, toeziend, oog van een natuurlijk bekapper. Je hebt dus ook de 'eer' van je werk, ja toch?
Ik vind het een dankbaar klusje en heel leuk om te doen.
Alhoewel bij mij ook weleens de zweetdruppeltjes vallen hoor... )

Succes!

Wil

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 14:03:


Ja dat is helaas bij mij ook zo. Dat was is ontstaan toen de hoeven "ziek" werden en is eigenlijk altijd gebleven. Vraag me af wat die pony daar nu van vind

Net is de bekapper geweest ... eerst weer alle voetjes op de foto voor het bekappen (mijn werk) en dan erna nog eens (zijn werk). Je hoort die pony meerdere malen zuchten ... zal voor haar ook niet meer zo leuk zijn als vroeger ... altijd maar weer die voetjes en nog eens die voetjes ....

Groeten
Ingrid