Fresco schreef :

Er is geen enkel verschil tussen het rijden en mennen met bit of zonder.
Een paard reageert - of reageert niet. Een paard is gevoelig - of is het niet.
Of dat nou via de mond of via de neus gaat maakt echt helemaal niks uit.
Dat is nou een natte aap.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Fresco schreef op woensdag, 6 juli 2005, 13:22:



Even zoeken: wij mennen bitloos en hoefijzerloos. Staat ergens ook een foto van hier.
Met inderdaad vooral stem en verder het bitlessbridle gaat het prima.

Spirithorses schreef op woensdag 6 juli 2005, 15:51:


Hi!

Even mijn vreugde delen na een menrit, na lange tijd, met Somi. ijzerloos en zomaar ook met een sidepull. Geen centje pijn, integendeel: hij liep de sterren van de hemel, galoppeerde er lustig maar gecontroleerd op los en voelde zich vrij!! Ook tolten doet hij met overgave voor de jog-sulky, en draven is een lust voor het oog. Hij lijkt wel een draver zo ver grijpt hij met zijn achterbenen vooruit. Kortom, zomaar geprobeerd met sidepull zonder bit (het wel in tas meegenomen voor alle zekerheid, ahum???), terwijl ik hem nog maar net met bosal aan het rijden ben. Zodra je COMMUNICEERT met je paard, vertrouwen geeft en krijgt en sensitief blijft, wordt het omgaan met je paard (erop, ernaast of erachter) alleen maar rijker. Super gewoon.
Maatje
Mijnijsco'sblijmetbitenijzervrij

Maatje Bon schreef op maandag 26 december 2005, 18:56:


Mooi he, Maatje....
Dat vertrouwen, dat is toch wel een heel belangrijke.
Het vertrouwen dat je als mens aan je paard geeft.
Deed me denken aan afgelopen weekend:

We gingen een buitenrit maken en ik had B op Fanny ingedeeld.
Hij rijdt normaalgespoken op Holly en kent Fanny eigenlijk niet goed.
Nu is Fanny een paard (kruising Haf met iets stevigs) dat , net als Izzy, een "aan en uit knop" heeft.

"Aan" betekent werken, "uit" betekent eten.

Zo'n no nonsensepaard dat het altijd doet, maar dat je niet teveel in de weg moet zitten tijdens het rijden.
Fanny is van de voorwaartsige , maar moest een beetje achteraan in de groep blijven lopen omdat ik voorop reed op BD met naast mij een kind op een handpaard en ik niemand tussen mijn lijntje wilde.

Om Fanny achter te houden ging B vanuit zijn eigen onzekerheid teveel aan de teugels trekken waardoor Fanny terug ging trekken.
Als bonus krijg je dan ook nog een headshake-show kado
Dat doet ze nou eenmaal en dat kun je dus beter laten.
Maar B vond het niet fijn dat ze haar eigen weg koos.
Hij had het idee geen controle over Fanny te hebben.

Beter is echter Fanny los te laten en haar gewoon te laten lopen.
Fanny doet geen rare dingen, maar ze neemt je mee op avontuur en zij laat je leuke dingen zien. Tja, dat is zo'n paard, wars van allerlei technieken, maar altijd in voor werken, mits je in staan bent haar de ruimte te geven zelf haar weg te kiezen (binnen een marge).
Mits je in staat bent dus, haar je vertrouwen te geven.
Super ge-aard, bodemvast, cool en betrouwbaar.
Maar je moet haar niet in de weg gaan ziten en al helemaal niet denken dat je haar de baas moet zijn.
Dan zijn het haar 500 kilo tegen de jouwe....
Gewoon lopen laten, doorademen, en genieten dus!

Groet, Pien, die blij is dat het net de voetjes (pardon voeten) van Somi nu zo goed gaat!
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op maandag 26 december 2005, 23:23:


Hallo Pien,

Kan u dit eens even verduidelijken. Wat moet uw ruiter dan eigenlijk doen om Fanny achter u te houden? Ik vraag dit eigenlijk omdat ik een beetje hetzelfde probleem heb. Als ik in groep rij, dan rijdt er soms wel eens iemand anders op Ulke (fjord) en ik met een ander paardje van mij. Nu als ik met haar rij is er nooit een probleem, ik kan met haar rijden waar ik wil, alhoewel ze ook bij mij het liefst voorop rijdt. Nu, als er dan een andere ruiter mee rijdt dan heeft die soms, zeker als er wat snelheid bij komt zien, weleens problemen om haar niet op kop te laten lopen, trekken aan het touwhalster heeft dan zeker geen zin, maar ik weet niet hoe ik het voor die andere ruiter opgelost krijg.Tips misschien?

jan.

Spirithorses schreef op maandag 26 december 2005, 23:23:

Hi Pien,

Leuk te lezen, zou wel willen dat we dichter bij elkaar zaten, kon ik met je meedoen! Zeker ook om Sida, dochter-van-Somi, net zo lekker cool te houden als ze momenteel is. Hoeven zijn allemaal super, nu nog de weg zoeken naar wat voor haar het fijnste is en voor mij ook leuk. Blijft bijzonder als een paard zich laat (h)er)kennen en je met de juiste gebruiksaanwijzing zoveel mee kunt samen doen! Gebruik jij overigens de sidepull ook bij de africhting? En dus ook bij het leren verzameld stappen? Ik ga even kijken of je niet een leuke cursus geeft waaraan ik mee kan doen.. Groetjes daar! Maatje
Mijnijsco'sblijmetbitenijzervrij

jans schreef op dinsdag 27 december :


Hoi Jan, ik heb nu geen tijd maar ik ga je vraag zeker beantwoorden.
Zal het vanavond even proberen, (nee, nee, ik maak me er niet van af haha).

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Jans schreef :



Hoi Jan,

Tuurlijk moet je gewoon op de rem kunnen, je paard altijd maar in het wilde weg laten lopen kan nou eenmaal niet en je moet wel controle kunnen blijven houden waar/wanneer dat nodig is.
Daar valt niet aan te ontkomen en met een tank van een paard (zoals Fanny dat net zo goed kan zijn) moet je af en toe van goede huize komen.

Wat wil helpen :

* Je verbinden met het paard, niet op haar maar met haar rijden, contact maken, rijden vanuit je centrum, waarbij zit, ademhaling 'feel' etc. belangrijk zijn. Da's een eerste vereiste.

* Soms moet er toch iets gebeuren, want een paard luistert echt niet altijd, je hebt nog altijd te maken met een vluchtdier met een eigen mening dat onverwachts kan reageren, ook al elimineer je zoveel mogelijk door een paard verkeersmak te maken, overal aan te wennen, gevoelvol te rijden etc.

Soms ontstaat er een situatie waarbij je feel jou en je paard niet voldoende helpt; je kunt zelf een gestresste dag hebben, te weinig geduld met je paard, maar je paard kan ook eens overal sch**t aan hebben en zijn eigen zin willen doen.
Dat kan allemaal.
Ieder kan eens zijn dag niet hebben.
Tips om zo rustig en beschaafd mogelijk te blijven hoef ik hier niet te geven, het spreekt voor zich dat je die rust op je paard probeert over te brengen.
Fanny is buiten een super looppaard dat je niet in de weg moet zitten, maar in de bak is ze vaak hommeles.
Dan vindt ze van zichzelf dat ze veel te hard wil/moet en heeft ze geen rust. Bovendien kan ze zich vreselijk laten opnaaien door de andere paarden. Niks mis met haar, gewoon een temperamentvolle karaktertrek.

Voor mij een reden om haar zo min mogelijk in de bak in te zetten, en zoveel als het maar kan op de buitenritten.
Om haar toch op de rem te krijgen houden we haar niet steeds kort aan de teugel, want ze gaat gewoon tegen trekken, maar iedere keer weer geven we haar de kans om zelf haar moment te bepalen door haar pas terug te nemen als ze echt te snel gaat.

Dat geeft haar de kans om zelf een keuze te maken.
Er is dus pas 'druk' op de teugel zodra ze te snel gaat.
Niet op voorhand ingrijpen door haar kort te houden, maar haar "de fout" te laten maken en haar daarin te corrigeren en haar zo te laten zien dat er geen druk (dus lange teugel) is als ze in een braaf en evenwichtig tempo loopt. En maar hopen dat de klik plaatsvindt en ze denkt dat ze maar beter niet te snel kan lopen.

Dit kun je in je eentje of op een rustig moment met één ander paard oefenen.
Tijdens een wilde rit heeft dat allemaal geen zin, dan is er geen communicatie met zo'n paard dat alleen maar voorop en hard wil.
Dat moet je van te voren proberen.

* En natuurlijk dat stuk vertrouwen.
Fanny heeft het deze week tijdens een heerlijke sneeuwrit op een lopen gezet en is in een vette galop weggespurt, Winner achter haar aan, want die doet vrolijk mee hoor....
Tja, dan ga ik maar op de rem met BD want ik heb zoveel vertrouwen in mijn paarden dat ik weet dat ze wel weer op de rem gaan.
Meestal is dat enkele tientallen meters.

Ik leer mijn rijders wel allemaal hoe ze moeten reageren in zo'n situatie.
Nooit aan 2 teugels tegelijk blijven trekken, want een paard gaat dan in zijn kracht en trekt gewoon terug, maar proberen het paard om te trekken (ORS is ook een mooi voorbeeld, hoewel Fanny het gevoel daarvoor echt mist), of, in ons geval, sturen naar de weg.
Op het harde stoppen ze meestal zo.

Fanny en Izzy rennen ook nooit zolang door.
Als er geen andere paarden met hun meerennen is de lol er zo vanaf en dan stoppen ze heus.
Maar ik ga er op BD nooit achteraan, want dan is het hek van de dam, dan wordt het een wedstrijd.

Zo genoeg tips over hoe ik het doe?

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef : (hihi, ik heb in mezelf zitten te knippen....)


Effe een aanvulling op mezelf, want ik vond dat ik niet duidelijk genoeg was:

Met corrigeren bedoel ik:
Paard terug nemen door druk op één teugel te zetten en weer als het ware 'op laten komen'.
Dit is bij mij altijd de buitenteugel.
Die gebruik ik op een 3 maal pompende manier (tot 3 tellen) en dan weer loslaten waarbij ik gelijktijdig 'easy' zeg en op de juiste remmende manier blijf zitten, dus ook mijn lichaamshouding én ademhaling helpen mij daarbij.

Het inhouden van een paard mag nooit een louter technische handeling zijn; door aan de teugels te gaan trekken (hangen) dan ben je niet met je paard aan het rijden maar op je paard !!!!!!!!!!

Telkens weer die kans geven het paard het zelf uit te laten vinden, waarbij ik het paard never nooit niet over de door mij gestelde grens laat gaan.
Rustig lopen betekent geen druk op de teugel.
Draven prima, als ik het zeg en niet uit zichzelf, en altijd tot een zeker tempo, gaat ze uit zichzelf in een hoger tempo (lees : jagen) wordt ze telkens, consequent, op deze manier terug genomen waarna ik haar weer laat opkomen tot ze te snel gaat en de handeling zich herhaalt..

Daarbij denk je zelf aan een plaatje (visualiseren) van een rustig lopend paard en je laat jezelf niet door het paard opjutten.

Misschien dat het zo wat duidelijker is....

In hardnekkige gevallen, wanneer ik in een stap en drafstadium blijf steken en het paard duidelijk druk blijft, zet ik hem echt helemaal op de rem, verplicht stilstaan, waarna ik tot 3 tel en weer verderga.
Moet je eens zien hoe snel ze daarvan leren want een voorwaarts paard vindt het meestal niet zo heel leuk vaak te moeten halthouden.

Adem 'laag' houden, ontspannen zitten, schouders naar achteren etc. zijn ook zeer belangrijk.
Mijn paarden weten allemaal dat een voorwaartse beweging van de ruiter betekent dat ze uitgenodigd worden voorwaarts te gaan lopen.
Een ruiter die niet recht kan zitten, zijn benen optrekt, te ver naar achteren houdt, of zijn bovenlichaam niet kan controleren geeft zo zijn paard onnodig en onbedoelde voorwaartse hulpen.
Ruiters trouwens die met hun benen zwabberen of steeds het paard aantikken met de kuit om het voorwaarts te houden (en hoevelen leren dat niet op de Engelse manier ....) hebben dan een probleem.
Haha, weer die onafhankelijke zit he...........

Ja ja, we blijven toch weer in de basis!

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op vrijdag 30 december 2005, 1:13:


Ik had in het begin ook wel het probleem dat ik met mijn benen zat te zwabberen en dat helpt inderdaad niet echt nee maar daar kwam ik altijd pas te laat achter maar als je daardoor dan een paar keer achter elkaar van het paard valt leer je het wel af hoor Maar uiteindelijk heb ik even een trucje gevonden als je paard energie te veel heeft denk dan gewoon dat je een zak aardappelen bent klinkt heel erg dom en kinderachtig maar het werkt wel:) Veel succes ermee

Groetjes, Evy