Inderdaad....Als ik een ongelukje heb gehad kan ik alle dokters en ziekenhuizen aflopen maar uiteindelijk moet ik zelf genezen... Als je weet dat er geen breuken zijn kan je weinig anders doen dan de natuur zn werk laten, eventueel met wat pijnstillende ondersteuning mocht dat noodzaak zijn...

Groetjes Marlies

Voor vrijwel alle problemen met bewegen is het volgende aan te raden

- vrije uitloop
- goed bekappen
- 24/7 ruwvoer

De meeste klachten gaan gewoon vanzelf over. Een kliniek kan niet zo even wat aan elkaar naaien.

Ook met pijnstilling moet je weloverwogen omgaan, sommige pijnstillers veroorzaken weer andere ellende zoals verstoorde darmflora met als gevolg hoefbevangenheid.

Misschien is je paard wel uitgegleden of heeft een trap gehad.

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 mei 2015, 8:54:



Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Arabesk schreef op vrijdag 22 mei 2015, 17:45:


Dat kan best zijn maar als zoiets 3 weken aanhoudt zonder enige verbetering zet ik toch mijn vraagtekens erbij, het duurt te lang gewoon en drie weken is een redelijke termijn waarin je enigszins verbetering mag verwachten lijkt me. Heb er gewoon geen goed gevoel over.

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Aoife Berserik schreef op vrijdag 22 mei 2015, 19:29:


Problemen met spieren genezen snel, en dan zie je na 3 weken echt wel verschil.
Maar problemen met pezen en banden genezen veel langzamer..
Je zou dus kunnen concluderen dat je het daar ergens moet zoeken, als je na 3 weken nog geen verbetering ziet..

Sterkte er mee!

Dank je wel, dat idee had ik al als het geen spat is want daar ben ik nog steeds bang voor.
Di ga ik zowiezo naar de kliniek, dat wil ik uitsluiten(spat)

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

3 weken? kan makkelijk langer duren. Probeer misschien eens thermofoto's, sterkte hoor, maar dit soort dingen gaan vaak toch op den duur vanzelf over

een van onze paarden kon anderhalf jaar geleden niet meer staan op 4 benen. Waarschijnlijk uitgegleden want er was die dag een behoorlijke storm. Heeft ruim een half jaar geduurd voordat het over was. Heb wel de dierenarts laten komen die constateerde dat het waarschijnlijk haar knie was. Niks aan te doen, kost gewoon tijd en dat is dus ook zo. We willen zo graag dat het meteen over is, maar helaas is dat in een hoop gevallen niet zo.

Tijd is nooit een probleem voor mij, maar rare dingen zoals spat wil ik gewoon uitgesloten hebben. Als ik terugdenk kan ik me herinneren dat mijn vorige hoefsmid ook al zei dat hij stijf was op de achterbenen, mij nooit opgevallen vandaar dat ik nu echt naar de kliniek wil om gekke dingen uit te sluiten. Als ik nooit meer kan rijden so be it dan gaan we wandelroutes uitzetten en nog meer grondwerken.

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Ik snap je gevoel helemaal.
Vorig jaar was Storm ook kreupel. De buigproef was niet om aan te zien zo slecht kwam hij weg en hij kwam ook behoorlijk in protest tijdens het vast houden van zijn voorbenen.
Na uitverdoven bleek dat hij vooral ergens in de kroonrand pijn had want daarna werd de buigproef beter, maar nog lang niet goed.
Ik heb toen van al zijn benen foto's laten maken tevens zijn van alle bij zijn benen een echo gemaakt.
De conclusie was: Spat op beide achterbenen, artrose op de kroonrand en een peesblessure rechtsvoor.
Wel werd erbij gezegd dat wat er op de foto werd gezien eigenlijk nog niet echt verklaarde waarom hij zoveel pijn aangaf.
Het advies van de VA was voor de artrose (valt ook spat onder) gedoseerd bewegen dus weidegang oid, en voor de peesblessure boxrust, en speciaal beslag zou ook kunnen helpen....
Buiten het feit dat ik niet Storm zijn voorbenen op stal kan zetten en zijn achterbenen in de wei geloof ik niet in boxrust en ook niet in speciaal beslag. Eigenwijs als dat ik ben heb ik hem lekker met rust gelaten in de wei, af en toe lekker een stukje wandelen en wat clicker oefeningen om zijn koppie bezig te houden. Een half jaar later heb ik samen met de osteopaat besloten dat we het rijden wel weer konden oppakken. Zo gezegd zo gedaan we rijden weer lekker rond ook al houd ik heel veel rekening met Storm als hij niet mee wil lopen uit de wei of niet gezadeld wil worden dan doen we niets. Door schade en schande heb ik namelijk geleerd dat het gewoon even niet gaat als hij aangeeft dat hij niet wil.

Succes met je bezoek aan de kliniek!
Laat je niet gek maken en blijf je eigen gevoel volgen.

Laat je weten hoe het is gegaan?

Groetjes Mirella

mirel schreef op zondag 24 mei 2015, 10:27:


Ik vraag me altijd af wat ik me dan moet voorstellen bij 'speciaal beslag'. Pannenkoekenbeslag, cakebeslag?