lies zondag schreef op zaterdag 6 juli 2013, 22:52:

Mensen die een bepaalde training introduceren en zo ongeveer beroemd zijn zouden de mogelijkheid kunnen aangrijpen om ook onder de aandacht te brengen : leefwijze enz.. en als daar geheel of gedeeltelijk aan voorbij gegaan wordt is en blijft dat jammer want deze goeroes kunnen veel invloed hebben, méér dan PN omdat het hier toch vaak een soort onderons blijft. Wij zijn al overtuigd...meestal in meerdere mate.

Ik ben het dus niet eens met : leefwijze staat los van leermethode. Dat kán in geval dat je een paard niet wil beleren. Maar dat willen we zo ongeveer allemaal...
En dan nóg: ik denk dat clickeren altijd paardvriendelijk blijft... en als je je verdiept in de kennis over bitten (met "je" bedoel ik "men" ) in de mond van een paard dan kún je eenvoudigweg geen bit meer in de mond van je paard leggen... maar dit ten overvloede...
Fijne dag, Lies met de zonnige naam :)

Myriam

Myriam schreef op zondag 7 juli 2013, 8:29:


Ik denk dat het bij clickeren misschien wel andersom werkt. Je kunt je paard niet meer als een ding die iets moet ondergaan zien, als je bewust op deze manier gaat trainen, maar als een partner. Je moet er rekening mee houden dat je de juiste omstandigheden creëert zodat je medewerking krijgt. Zodra je daar eenmaal over na gaat denken is een stapje verder misschien wel zo gemaakt.
Maar in principe ben ik het wel eens met Lies, je hoéft niks. Ook met een paard met ijzers, met bit, met een cel van 3x3 kun je perfect clickeren....
Piet

If your horse is only sound when shod, then he is
lame

Piet schreef op zondag 7 juli 2013, 9:07:


Ah ja natuurlijk..kán dat .... ik schreef met het hele welzijn van het paard voor ogen.
Myriam

En laten we dat hier nu met z'n allen voor ogen hebben: het welzijn van het paard.
Ik ben een redelijk fanatieke Parellier ,en toch (hoe bestaat het ): mijn paarden lopen 24/7 buiten , in groepsverband, zonder ijzers, bekap ze zelf, worden gereden zonder bit en lijken mij best heel tevreden.
Ik zie mijn paarden, zoals Piet het zo mooi zegt, en Parelli ook (wederom hoe bestaat het ) als partners: smart, calm en responsive.
Dat bevalt goed.
Altijd zelf blijven nadenken en de reis zien als het doel: never ending self improvement.

Lees het boek van Monty Roberts: zijn hele methode is gebaseerd op zijn waarneming dat merries jonge paarden die zich niet goed gedragende wegsturen uit de kudde maar deze jongelingen als ze uiteindelijk met rust gelaten worden bereid zijn de 'agressor' laat ik het maar noemen weer te volgen.

Lees het boek van Monty Roberts: zijn hele methode is gebaseerd op zijn waarneming dat merries jonge paarden die zich niet goed gedragende wegsturen uit de kudde maar deze jongelingen als ze uiteindelijk met rust gelaten worden bereid zijn de 'agressor' laat ik het maar noemen weer te volgen.

Lees het boek van Monty Roberts: zijn hele methode is gebaseerd op zijn waarneming dat merries jonge paarden die zich niet goed gedragende wegsturen uit de kudde maar deze jongelingen als ze uiteindelijk met rust gelaten worden bereid zijn de 'agressor' laat ik het maar noemen weer te volgen.

Wat leuk Lies dat mijn filmpje hier staat!
Veel lieve groetjes uit het zonnige Belgie

Merel Stoffers schreef op donderdag 4 juli 2013, 14:15:


Ik begrijp je reactie wel, we kijken allemaal met onze eigen bril (ik kan persoonlijk geen ruwe handen aan leidtouw of teugels verdragen), en als hoefgezondheid je nauw aan het hart ligt zie je dat ook meteen...
Ik moet zeggen dat ik er bij deze specifieke paarden al niet meer bij stilstond, want uiteraard zit het filmpje vol met persoonlijke vrienden en de ijzermensen in kwestie
daar kan ik ook maar af en toe het weer over de voeten hebben maar ik ga er de vriendschap niet voor opblazen. Ook zij zitten soms gebonden aan omstandigheden en familieleden, echtgenoten die er nog minder voor openstaan.

Wat betreft Parelli en paardnatuurlijk zijn de hoeven het enige waar vanuit Parelli zelf inderdaad niks nuttig gedaan wordt. Individuele Parellistudenten zijn echter in mijn ervaring op verschillende continenten 90 procent barefoot, PP en zo meer. De beginnende Parelli-er is vaak nog stal/ijzers, maar eens ze verder geraken verandert dat (was bij mij ook zo). Nu ik zelf Parelli-les geef kom ik op heel wat paardenpensions, maneges, weitjes enzomeer. Huisvesting, voldoende goed ruwvoer, paard in kudde, daar heb ik het van bij het eerste contact over, en vaak ligt volgens mij daar ook de oplossing van heel wat van de 'problemen' waarvoor ze menen gewoon even 'natural horsemanshiples' te moeten volgen. En dat zeg ik dan ook meteen, en daar ben ik als Parelli-instructeur niet alleen in. Maar ook dan blijf ik gematigd, ik besef ook dat verandering tijd kost in het hoofd van veel mensen. Hoeven dat bewaar ik voor later... Ik zeg meestal niets van ijzers. Als een paard blootshoefs is dan geef ik ze een complimentje (zeker als er anderen bij zijn met ijzerpaarden ) en vraag eens voorzichtig hoe of wat ze doen. Ik ben immers ook geen hoefexpert en wil me ook niet als zodanig voordoen.

harry11 schreef op vrijdag 5 juli 2013, 18:25:


Ik clicker maar wat zonder diploma maar ik kan je wel zeggen hoe Parelli het doet. Je brengt ze 3 keer per dag (of hoe vaak je nodig vindt, kan van het weer afhangen) water in emmers. En er is geen water vrij beschikbaar uiteraard op hun wei. De eerste keren zet je de emmers neer en kijk op welke afstand ze durven komen drinken, dan kan je stelselmatig dichterbij blijven tot ze uit de emmers komen drinken die jij nog vasthoudt. De meer nieuwsgierigen zoeken dan ook al eens contact en dan begint het hele friendly game tot er een halster om kan. Wat ze op de Parelli-ranch vaak deden als ze kuddes jaarlingen kregen of zo is eens ze dan zo ver waren de paarden een paar keer per dag komen halsteren om ze in groep naar het water (in een andere wei bv.) te leiden.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie