Jacqueline v d Berg schreef op maandag 16 juli 2012, 12:07:


Bedankt voor de tips! We gaan binnenkort haar beginnen trainen dus de beweging in combinatie met het graasmasker zal hopelijk wel helpen. Momenteel staat ze op een kaal weiland waar ze met prikpaaltjes elke dag een beetje gras krijgt maar dat is in een mum van tijd op.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 16 juli 2012, 23:28:


Huh? Wat is er gebeurd dan?

Christel Provaas schreef op dinsdag 17 juli 2012, 10:08:


Ja,
domme pech zeker, mijn fout eigenlijk, had ze aangebonden om te poetsen en op te zadelen en had het touw blijkbaar te lang gelaten en ze heeft het klaar gespeeld om er met één been overheen te stappen ... en toen zat het koord tussen haar benen. Ik had het niet direct door, ze deed eerst wat ongedurig maar dat doet ze altijd wel wat met het aanleggen van de singel. Het touw spande zich op door haar bewegingen en ineens was het blinde paniek. Hierdoor spande het touw zich op van het halster via haar benen naar het hek. Ze sprong op drie benen rond en knalde zich met haar hele gewicht van links naar rechts, wist zich ternauwernood staande te houden, vocht om haar evenwicht te bewaren met één been in de lucht terwijl het touw in haar been ter hoogte van haar ellepijp aan het snijden was.
In eerste instantie kon ik niet bij het hek komen omdat ze me zou verpletteren en het duurde even voor ik het touw kon lostrekken.
Twee paarden over de rooie (Player panikeerde gezellig mee) en ik trillend op mn benen.
Normaal geeft Nazyra zich wel over om zich te laten helpen maar deze keer dus niet.

Ze mankt niet maar haar knie is helemaal op gezwollen en staat warm, ook haar onderbeen is dik.
Ben het aan het koelen en doe er Traumeel aan. Heb even naar de DA gebeld en geef op haar advies een zakje ontstekingsremmer / pijnstiller voor een dag of drie.
Mag eraan komen, aan het been, maar ze trekt hhet zodanig hoog op als ik het verzorg dat ze er bijna van om valt.
Het dutske.

Elk paard heeft recht op een staart

Misschien ben ik een truttebel, maar ik vind een graasmasker ook wel een beetje zielig... Na tientallen foto's van tinkers bekeken te hebben, zie ik dat de mijne dik is, zeker, maar niet buitensporig dik. Eten is haar lust en haar leven. Maar lopen doet ze ook graag en veel.
Zowaar zag ik gisteren, na een paar weken elke dag bewegen, en zeker na buitenritten, dat haar conditie vooruit gaat. Ze heeft er veel plezier in, draaft dat het een lieve lust is, en ik vertrouw er op dat ze op deze manier een betere conditie krijgt en hopelijk wat afvalt.
Zo niet, dan zien we weer verder. Misschien is dan een gedeelte van de tijd van de wei halen en samen met een ander paard in de paddock een optie. Er is er nog ééntje die volgens de eigenares iets minder op de wei zou mogen.
Maar dank voor het meedenken, en ik houd het als mogelijkheid zeker in gedachten.

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 17 juli 2012, 10:35:


Mijn Arabier heb ik 1 keer vast gezet. Toen panikeerde ze enorm vanwege schrik voor t 1 of ander. Sindsdien heb ik haar nooit meer vastgezet: ik gooi het touw ergens overheen. Ze blijft altijd braaf staan, en mocht er iets onverwachts gebeuren waardoor ze panikeert, dan is ze dus los!
Bij mijn nieuwe paard, ook een arabier, werd me aangeraden het paard niet vast te zetten, om dezelfde reden.... .
Is kennelijk een arabieren trekje: heel braaf, blijft op stem commando netjes staan, maar moet de ruimte houden om even heel heftig te reageren.
t Is maar een tip....

Graasmasker is zeker niet ideaal maar een van onze paarden kon nog amper lopen, ze had last van haar spieren werd stijf en bewoog steeds slechter. Nadeel met apart zetten was dus dat ze de verloren tijd wel inhaalde door gewoon net zo veel te eten in korte tijd. Met graasmasker kan ze gewoon bij de groep staan, eet met de groep mee en houd pauze als de rest van de groep pauze houd. Ze beweegt vele malen soepeler en beter en heeft gewoon nog haar sociale contacten, kan nog steeds gewoon in de automatische drinkbak en zelfs aan de liksteen likken. Ze heeft geen jeuk meer, geen harde manenkam en is zit gewoon beter in haar vel, en is allesbehalve zielig. En aangezien mijn andere paarden die volledige weidegang wel nodig hebben vind ik dit een prima oplossing.

Paarden schijnen door overvoeding Insulineresistentie/E.M.S. in jaren op te kunnen bouwen, het gaat dus jaren goed en ineens niet meer maar dan ben je eigenlijk al te laat en moet je dus naar een heel streng voerregime, dus wacht niet te lang met maatregelen.

Fijn dat het goed gaat met je paard, maar er zijn andere wegen om hetzelfde te bereiken. Paarden gebruiken hun mond, gapen soms, happen naar elkaar, gebruiken hun tanden meestal met schoffie krabben enz enz. Dat ontneem je een paard met een graasmasker op naar mijn mening. Een uurtje met een graasmasker om lijkt me niet zo heel erg, maar volgens mij laten de meeste mensen de maskers gewoon om, omdat ze geen tijd hebben het weer af te doen.
Meer bewegen, tracks maken, hooi voeren, kleine beetjes gras per keer enz enz

Gr. jean

Mijn paard staat circa 20 uur met de graasmasker, en een paar uur zonder op het zand voor de sociale interactie zoals schoftje krabbelen etc. De rest kan ze allemaal prima met het masker. Tracks en strookbegrazing doen we al maar dat is voor deze dame niet genoeg, en ik vind het nog veel sneuer om haar dan maar alleen op het zand te zetten en misschien een paar uurtjes per dag bij haar soortgenoten. Onze paarden hebben nu eenmaal hele verschillende voerbehoeften.......

Ik vind het wat, 20 uur een graasmasker op! Je schrijft dat je paard dan een paar uur zonder 'mag'. Paarden socialiseren niet alleen op gezette tijden, maar doen dit 24 uur lang! Vliegen, dazen, of wat dan ook worden met voeten, mond, staart enz van zich af gehaald. Ik vind dat je de omstandigheden van je paard moet veranderen, er is altijd een weg! Het graasmasker is wederom iets wat door de mens is bedacht en, zoals zovele hulpmiddelen, niet voor het paard maar voor de mens zelf.
Natuurlijk is het niet goed als je paard te dik is, maar ik zou dan kijken wat je aan de omstandigheden kan veranderen. Desnoods met een ander paard op het zand en dan alleen hooi geven. Is zo en zo beter dan gras!
Gr. Jean

jean: niet iedereen heeft die mogelijkheid! en de keuze óf een dik stram (hoefbevangen) paard óf een soepel gezond paard met graasmasker op zou ik ook voor die laatste kiezen!
Zo'n erge beperking die jij beschrijft is het niet, de paarden zijn zo inventief, ze kriebelen en jagen de vliegen evengoed weg, daan maar mét graasmasker op.

Hoi Cindy, ik denk daar anders over. Er is altijd een mogelijkheid. Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar dat geldt voor zoveel dingen.
Een graasmasker hoort niet op een paard, en als hij of zij teveel eten heeft, dan moet je iets aan de omstandigheden doen vind ik. Oh mijn paard wordt te dik...dan dus graasmasker. Er zijn genoeg andere manieren om het dik worden te voorkomen!
Gr. Jean