Martien van Schubert schreef op woensdag, 30 maart 2005, 22:48:
> Nick Altena schreef op woensdag, 30 maart 2005, 22:46:
>
>> Trudy schreef op woensdag, 30 maart 2005, 21:39:
>
> Hier Martien.
>
> Ik sluit me bij je aan.
Dank Nick, dank Martien, leuk dat je er weer bent.
Hoe gaat het met Twister?
Trudy, bij deze nodig ik je uit om eens een kijkje bij ons bedrijfje te komen nemen, ik weet zeker dat je een geheel verkeerd beeld hebt van de manier waarop onze paarden en wij samen ons brood verdienen.
J a c k en ik doen dit (moeten dit doen) om de wereld te laten zien dat er ook een andere manier is waarop mensen met paarden om kunnen gaan. Misschien heel idealistisch, maar we staan waarvoor we staan !
Wij vinden dat wij iets uit te dragen hebben, in het belang van het wezen paard.
Daar worden wij niet rijk van : Integendeel : Het houden van paarden is liefdewerk, daarvan verbouw je geen badkamer in een huurhuissie....
Dat ik mijn paarden daarbij 'gebruik' zoals jij stelt:
Dat valt echt wel mee hoor.
Ze hoeven niet hard te werken, er is geen stress bij ons, we rijden geen wedstrijden omdat ik dat mijn paarden niet aan wil doen, en ze staan lekker in de kudde, dag en nacht buiten en ja : ze moeten een beetje werken voor hun kost, net zoals jij en ik en de schillenboer van vroeger, daar is niks mis mee.
Sterker nog : Mits aangepast houdt het hen jong en fris !
Maar in ruil daarvoor kunnen J a c k en ik ze wel een paardwaardig bestaan bieden, ver weg van stallen, eenzame opsluiting, bitten, zwepen, sporen en ijzers.
Ver weg ook van onbegrip van mensen die zich niet willen ontwikkelen en aanpassen aan de huidige eisen van deze maatschappij.
Ons 7 e paard zijn we gisteren gaan ophalen in Zeeland.
Haar naam is Bay, ze is een Quarter van 21 jaar oud , kerngezond, en ze moest plotseling weg wegens scheiding.
We hebben haar geschonken gekregen, zoals nog 4 van onze overige paarden. Wij zijn daar heel trots op. Er heeft iemand € 500,- slachtprijs voor haar geboden maar ze heeft bij ons een nieuwe kans gekregen.
Nu zal ze meehelepen kinderen te 'vormen' en mensen die in geestelijke moeilijkheden verkeren weer gezond te maken, een taak waarvan ik verwacht dat ze zich er helemaal aan zal geven. Op haar gemakje, in haar tempo, aangepast aan haar leeftijd, met onze steun achter haar en waarvan zij zal weten dat wij haar welzijn bewaken. Voor het eerst in haar leven hoeft zij geen wedstrijden meer te rijden, hoeft zij zich niet te bewijzen, mag zij zonder bit 'zijn' wie zij wil zijn, omgeven door andere paarden, in rust en ruimte.
Door mensen die haar de kans geven nog iets van haar leven te maken.
Zodat ze niet roemloos en onbekend in het slachthuis zal belanden.
Als ik zie hoe onze Haflinger, Stef er altijd voor ons is, ons nooit teleur stelt en altijd belangeloos meehelpt in de lessen kan ik alleen maar zeggen dat ik trots ben op hem en mijn paarden.
Zo hebben wij er nog een paar meer.En ieder paard heeft zijn kwaliteiten.
Wij zijn een team.
Zij werken voor ons en in ruil daarvoor geven wij hun comfort en bescherming. Zonder onze paarden hadden onze 4 kinderen en wij niks te eten en liepen wij nu nog in lompen gehuld.
Maar ook zouden een aantal van onze bijna 8 paarden - ons veulen staat op het punt geboren te worden- allang naar het slachthuis zijn gegaan.
Omdat een aantal van hun afgedankt werd.
Wat was je liever geweest???????
Bedenk je , Trudy, dat je pas kritiek kunt leveren wanneer je met eigen ogen gezien hebt hoe het er hieraan toe gaat. En ik vertrouw erop dat je dan zult zien dat paarden heel realistisch in staat zijn om je een spiegel voor te houden.
Ondanks je vele aanvallen en kritiek op mij wil ik je toch laten weten dat je welkom bent hier. In het belang van onze paarden !
Groet, Pien, Ja c k
BD
Cherokee
Stef
Izzy
Holly
Winner
Bay
Warboel
