Inge Teblick schreef op woensdag, 16 maart 2005, 17:50:
> e m kraak schreef op woensdag, 16 maart 2005, 16:08:
>
>> Het kan uiteraard zo zijn dat je paard het idee krijgt "bekijk
> over hoe ik de voeten van een paard kan bereiken - jij denkt in
> veel grotere zwartwitlijnen; en ik had er ook niet aan moeten
> beginnen, omdat je een aantal standpunten hebt die zeer
> afgelijnd zijn. Je voelt je aangevallen over je halster, en dat
Welnee, maar je gaat in op de attitude
erachter en dat is minstens zo interessant nmm. Ik durf te beweren dat mijn apparaatje attitude-sturend is, omdat het nmm "verkeerd handelen" mechanisch blokkeert/tegengaat. Het enige wat je ermee KUNT doen is vgl. bij wat ik in de regel zie oneindig veel subtieler en MOET in evenwicht blijven anders houdt 'ie er mee op! Die instabiliteit zou je kunnen saboteren door de halster-kinband strak af te stellen, maar dan doe je niet meer wat ik instrueer en trek ik mijn handen er volledig vanaf.
> is niet mijn bedoeling geweest. Ik heb alleen een paar vragen
> vanuit een andere belevingswereld dan jij - waar jij weer aan
> het eind van het pad staat te zwaaien met je lichtje en ik naast
> al die gewone mensen mee op hun pad, denk ik. Bovendien ben ik
> er niet van overtuigd dat een bit per definitie een marteltuig
> is, dus de drang om op je halster te vliegen is minder groot
>
.
Per definitie (100%) misschien niet, maar nmm is het zo dat juist degenen met de meeste kennis/feeling/ervaring/"savvy"/en-noem-maar-op er het gemakkelijkst buiten zouden kunnen.
Wat de anderen (90%?
) aan gaat, behoef je maar in de internationale paarden-SM-winkel rond te kijken om tot de onontkoombare conclusie te komen hoezeer "bit" verworden is tot een tortuurinstrument. Wat is dan het inhoudelijk verschil met een serreta nog?
[KNIP]
>> Precies zo heb ik de
>> indruk dat jij in het zadel een flink eind verankerd zit in
>> Engelse dressuur.
>
> Natuurlijk is dat zo. Zoals jouw reacties eerder komen vanuit
> het ijslanderrijden, denk ik. Ik kan me niet in alles even erg
Denk je verkeerd, denk ik. Als men me érgens als enfant terrible wel kan schieten is het daar.
> verdiepen, ik heb m'n handen vol alleen al met grondwerk, en in
> mindere mate met dressuur.
>
>> Ik zie dat bij meer mensen die het klikkeren ontdekt hebben, en
>> ben daarin niet de enige (Frans waar blijf je
).
>
> Ik zou Piet bijvoorbeeld nou niet direct een dressuurruiter
Ik ben eveneens zéér benieuwd naar Piet zijn eerste ervaringen met mijn bouwsel, en en naar zijn zeggen bijzonder goed "western" getraind paard.
> noemen...? Natuurlijk schrijf ik over dressuur, dat is wat mij
> interesseert, en dus zie ik de implicaties van OC op dressuur.
> Ik weet niet zoveel van westernrijden, heb alleen een paar
> vermoedens; en ik weet eigenlijk niks over ijslanderrijden. Daar
> schrijf ik dus niet over: ik kan er niets zinnigs over zeggen -
> dat laat ik dan aan jou over
.
En hiermee, en al het "zwaaien met je lichtje" denk ik zo langzamerhand te zien waarin onze benaderingen zo verschillen.
Mijn benadering gaat uit van leertheorie kennis, niet van enige specifiek hippische discipline - wat ik te vertellen heb kan ik in ongeveer dezelfde bewoording kwijt aan een Zuid-Amerikaanse paso-rijder. Jouw benadering gaat uit van het implementeren in een bestaande hippische discipline.
Dat ik in de loop der tijd de nodige "hippische" dingen (doch niet erg "gemiddeld") heb mogen aanschouwen is daarbij een 2e, maar als het er bijv. om gaat de wereld op een gemiddelde manége in te schatten acht ik de info van bijv. ook Nick, die dát goed kent, hoog. Specifiek hippische disciplines interesseren mij als kern genomen allang geen fluit (meer).
>
> Wat voor materiaal je ook gebruikt aan het hoofd van het paard,
> de biomechanica van een paard verandert niet. Als ik mijn hand
De biomechanica van het paard zelf verandert niet. De mechanica van signaaloverbrenging wel.
> op de teugel leg, dan verwacht ik dat dat gevoel doorgaat tot in
> de achtervoet van het paard. Simpel.
> Ik stel voor dat je het boek van Esther leent als ze het
> uitheeft en je pas daarna een mening vormt over een vermeende
> breuk tussen mijn grondwerk en mijn rijden, OK?
Voel jij je nu aangevallen?
>
>> Of je nu op zit, handen, stem of nog anders "rijdt"... blijf ik
>> erbij dat de vorm van het signaal dat je wilt overbrengen
>> weinig uitmaakt zolang het maar begrepen wordt.
>
> Ik denk dat jij bedoelt dat je liever op "cue" wil kunnen
> rijden, dan op"hulp"?
Wat is het verschil?
Al waar het mij om gaat is het overbrengen van een signaal, dat vervolgens begrepen wordt, en liefst de gewenste respons initieert. Dat signaal kan verbaal zijn, of optisch, of via lichaamscontact, of nog anders. Maakt niet uit.
Wat wel uitmaakt is de logica binnen leermethodiek, en daarbij is de "alien" (paard) als ontvanger bepalend. Altijd en per definitie.
>> Is dat zo? Mijn hoofdstelletje zit natuurlijk wel aan een idee
>> van benadering vast van hoe je met andere dieren zou willen
>> omgaan.
>
> Ja, maar ik weet niet of het doet wat je zou willen. Maar je
> probeert tenminste, en dat apprecieer ik. Niet in het minst dat
> je er een soort Linux van hebt gemaakt
.
Zoiets gaat het ook worden als alles lukt vanuit Marsiaans te vertalen op éénduidige manier (website met cursus nog altijd hard aan bezig)..... Egon's Horse Operating System
Groetjes, Egon
Warboel
