Isapaardje schreef op woensdag, 16 februari 2005, 18:23:


Ik vind het erg goed dat er een gescheiden lijst is gekomen. Want de hoefsmeden (want dat zijn het dus, en geen 'trimmers' of 'bekappers') die in de onderste lijst staan doen voor zover ik heb gehoord en gelezen niet alleen in het hoog nodige geval (wat dat dan ook mag zijn) aan ijzers maar vrij regelmatig. En ik ga geen namen noemen maar er staat er ook een tussen die ijzers adviseert aan paarden met prima hoeffies die veel over de weg lopen
Als je op die overtuigende manier er ijzers onder timmert dan mag je best in een apparte lijst staan. Is niks mis mee zelfs nmm, want er zullen ook zat mensen op deze site komen kijken die ook zo iets hebben van ja maar...enz enz. Ik denk dat zij dan goede mensen zullen vinden in de onderste lijst met dezelfde denkwijze.

Saskia

Idunn schreef op donderdag, 17 februari 2005, 9:15:

Tja ach zo weet ik dat er in de bovenste lijst ook mensen staan, en ik zal ook geen namen noemen, die zeer zeker niet alle hoefproblemen weten op te lossen en soms zelfs letterlijk maar wat uitproberen; mensen geloven het toch wel zolang je maar van de zool blijft

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Ik schreef hier eerder:


Heb op dit forum geen reactie gekregen (ook niet echt verwacht) en heb dus wat bekappers zelf aangeschreven. Van een aantal (nog) geen reactie gehad, en van een aantal wel. Eentje schreef:
"Let wel, het betreft hier een veterinaire ingreep en het is aan de veearts om hier over te beslissen en niet aan de hoefsmid of hoefverzorger (ik bedoel die horen hier eigenlijk te handelen in opdracht van de veearts) omdat het een breuk is."

En hier zit natuurlijk wel wat in. Het gaat er in principe over dit paard weer zo snel mogelijk van die breuk af te helpen, evt. met ijzers/kunststof. Maar dan de nazorg, daar kun je weer wel wat mee met natuurlijk bekappen icm eventueel hoefschoenen.

Ben nu druk "aan het mailen" met bepaalde personen en ik denk dat ook dit paard zeker weer zonder ijzers komt te staan.

Maar ben er wel achter gekomen dat je niet altijd "zonder hulpmiddelen" een bepaald hoefprobleem kunt oplossen, zeker niet als het een "intern" hoefprobleem is als hoefzweer, breuk, oid.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Het zijn diezelfde vee-artsen die zeggen dat paarden die de harde weg opgaan ijzers onder moeten hebben dus wat een vee-arts zegt maakt op mij niet veel indruk. Het is ook de vee-arts die zegt dat stalrust onontbeerlijk is wanneer een paard ziek is.....
Ik vind een vee-arts goed om bevallingen te doen en infectieziekten te bestrijden, voor de rest denken ze mij over het algemeen veel te traditioneel.


Wat doet een ijzer nu aan een breuk? Het enige wat het mij lijkt te doen is de hoef inklemmen en de bloeddoorstroming afknellen....
Kan me meer voorstellen bij gips of een andere vorm van fixeren van de breuk zelf.


Veel van de problemen ontstaan nog steeds door ijzers.
En een hoefzweer bestrijd je nog altijd het beste door natuurlijk te bakappen. Holly had er 4 toen ze ijzers onder had.
Maand nadat ze natuurlijk bekapt was , was alles over, nooit geen last meer van gehad.
Groet, Pien

Isapaardje schreef:



Een ijzer is nooit strict noodzakelijk. Een ijzer is strict onnoodzakelijk.
Een bekapper die toch denkt in termen van oplossingen met een ijzer is geen natuurlijke bekapper maar op dat moment een hoefsmid.
Of gewoon een bekapper. Maar geen natuurlijke.
Het gaat om de denkwijze.


Waarom niet? We hebben het hier over natuurlijk bekappen, en we willen dat duidelijk is wie dat wel doen en wie niet, of wie alleen maar de term natuurlijk gebruiken omdat dat beter staat bij de massa.

Stel, je hebt geen ervaring in natuurlijk bekappen en je laat zo iemand komen bij je paard en die iemand zegt : Ja, kijk, ik ben wel een natuurlijke bekapper maar voor dit probleem moet je echt wel even een tussenoplossingsijzer hebben", hoe zou jij het vinden als je achteraf hier hoort dat dat ijzer helemaal niet nodig geweest was? Dan zou je je toch flink bij de neus genomen voelen omdat hier op de site wel staat dat die bekapper 'natuurlijk' werkt.....
Ik ben blij met de scheiding. Nu kunnen mensen zelf beslissen hoever ze durven gaan.....
Groet,Pien

Spirit schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:58:

Ja deels mee eens hoor. Als het aan mijn vee-arts had gelegen had Isabella nu nog ijzers gehad met alle gevolgen van dien, maar gelukkig was ik eigenwijs ben tegen het advies ingegaan.


Een vorm van fixeren lijkt me ook. Je kunt nu eenmaal niet direct IN die hoef komen, dus je moet het van buitenaf gaan doen. Maar hoefschoenen zouden mijn voorkeur hebben.


Ja zie mijn eigen verhaal dat overigens inmiddels ook bij Klaas op zijn site staat: www.natuurlijk-ruiterschap.nl/website/isabella/isabella.html

Haar grootste problemen zijn 100% zeker door ijzers ontstaan.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Mmm...na een weekje vakantie even bijgelezen en dit bericht viel me eigenlijk het meeste op....
Je schrijft hierboven ....hier zit natuurlijk wel wat in...op een advies van een ? om er een ijzer /kunstof onder te zetten...

Allereerst zou ik wel eens willen weten hoe dit onbeslagen paard aan een hoefbeenfractuur is gekomen?

Daarnaast....en dat is dacht ik ook bij jou toch wel bekend...zie ik het nut van dat ijzer ook hier dus weer in het geheel niet in....eigenlijk zie ik dus alleen maar weer een hoop nadelen naar boven komen.

Ten eerste natuurlijk de beschadiging van de nagels waarmee dat ijzer wordt vastgezet...die gevolgen zijn wel bekend...

Daarnaast heb je , ook op deze site zeer duidelijk uitgelegd , met een ijzer te maken met een zeer slecht doorbloeding...iets wat ook in dit geval niks aan de breuk zou verbeteren.

Maar dan komt denk ik de meeste negative eigenschap naar voren van een ijzer....wat dacht je dat de trilling dat een ijzer veroorzaakt gaat doen bij een hoefbeenfractuur???
Zou dat nou echt zo bevoordelijk zijn om dit `zo snel mogelijk `te genezen?
Ik denk dat je dat snelle genezen dan wel kunt vergeten.

Als het werkelijk nodig en mogelijk is om de boel te fixeren ja....maar niet met ijzer onder de hoef...
Overigens zegt een uitspraak van een veearts mij niet zoveel....die doet wel vaker een vreemde uitspraak...tis maar net wat de man geleerd heeft.
Stalrust is een veel voorkomende om maar een voorbeeld te noemen...

Wat de nazorg betreft...dat moge duidelijk zijn hoe ik daar over denk.

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Eveline schreef op woensdag, 16 februari 2005, 19:26:


Sja, heeft een veterinair acceptabele smid zoals die samenwerken met diverse DA-klinieken en naar ik aanneem degelijk zijn opgeleid die kennis dan wel? Vanuit het natuurlijk bekappen standpunt wat ondertussen toch wereldwijd en op diverse plaatsen zelfstandig ontstaan en succesvol is, duidelijk niet. Schoolvoorbeeld van culture-crash!

Ik denk eigenlijk, dat deze zin gemaakt is met vooral de basisidee van natuurlijk bekappen in het hoofd, en dan is de zin ook weer niet zo extreem als het misschien wel lijkt. Best veel typische hoefproblemen zijn cultuurmatig en lossen zich vanzelf al op door natuurlijk bekappen. Op zich is de strikte logica van natuurlijk bekappen simpel en rechtlijnig. Wie die logica begrijpt ziet van ijzers af! Daar is geen schipperen in - je kunt niet een paard én wel beslaan én niet.

Wat nmm eigenlijk niet zwaar genoeg benadrukt kan worden is dat natuurlijk bekappen gefundeerd is op:
1) een minimaal acceptabele beheerssituatie van NIET in een stal opgesloten zijn, en liefst wisselende bodemgesteldheid.
2) zelfwerkzaamheid in het frequent onderhouden van de hoeven.

Wat ik in toenemene mate proef is een spanningsveld met sommige "professionele" bekappers die vooral dit laatste een minder geslaagd idee vinden vanwege den brode. Toch meen ik hier duidelijk de moeten stellen dat eens in de x weken een "natuurlijk bekapper" bestellen op zich geen natuurlijk bekappen is!
Hoeffiesonderhoud is iets dat iedere paardenverzorger gewoon even moet leren, en waar het gevoel van magie hoognodig af moet.

Los van of en in hoeverre 'thuisbekappers' kennis kunnen hebben, ben ik het helemaal met Eveline eens dat die zin, hoe goedbedoeld wellicht ook, niet al te tactisch is en beter wat gematigd kan worden al is het alleen maar omdat niet alle kreupelheden en hoefproblemen ook "hoefproblemen" zijn en/of actief snel even KUNNEN worden opgelost.

Groeten, Egon.

N.a.v. Nr:774 , Nr:804 , Nr:805

Ingrid, het klopt eigenlijk wat je eerst zei, dat niemand hier kan helpen. En al zeker de ijzerboer niet. Alleen al de gedachte dit paard om deze reden te willen beslaan getuigt nmm van onkunde en literatuur-onbekendheid, en heeft helaas wellicht alweer extra schade en vertraging aangericht.

Voor ik hierover verder iets zeg maak ik eerst veiligheidshalve maar even een voorbehoud: eigenlijk moet ik weten of het om een fissuur danwel een fractuur gaat, of er röntgenbevestiging van is (want er zijn wel andere oorzaken denkbaar die een volledig eender kreupelheidsbeeld geven) en waar precies dat fractuur gelegen is. Er zijn nl. 3 "klassieke" plaatsen aan het hoefbeen voor een fractuur:
-het kroonuitsteeksel (dat kan afbreken door overbelasting van de aldaar aangehechte pees);
-de zgn. hoefbeens-tak = de uiteinden L en R achter;
-middendoor (=wel erg zeldzaam voorkomend!).
Ook van belang is te weten hoe die fractuur ontstaan is. Wanneer het bijvoorbeeld gepaard gaat met een verbening/verkalking van het hoefkraakbeen hebben we alwéér een ander verhaal (maar ik laat dat nu even buiten beschouwing).

Maar goed. Pro academia dan heb ik de nmm best mogelijke behandeling van dit probleem voor je opgezocht. De vooruitzichten zijn ronduit zorgelijk!
Een fractuur vraagt om fixatie, maar meer fixeren/beschermen dan de hoefwand al doet kun je niet. In het verleden is er wel extra fixatie met allerlei lipijzers geprobeerd maar waar dat helpt aan een beetje extra fixatie doen ze af aan broodnoodzakelijke doorbloeding en hoefwerking. Je raadt het vast al - in datzelfde verleden werd dat paardje dan op "rust", d.i. op stal vastgebonden. Ongetwijfeld allemaal goedbedoeld, maar averechts werkend. Dat het niet hielp kwam men achter, en is rapport over opgemaakt...
Maar WAT DAN? Er zit zover ik weet niets beters op dan dit paardje standaard natuurlijk onderhouden onbeslagen in de wei zetten en langdurig volledige rust-vakantie geven. Een hoefbeensfractuur kan genezen, maar zeker kun je daar niet van zijn. Het verloop is heel wisselend en dat hangt ongetwijfeld samen met hoe die breuk nou precies in elkaar zit. Waar je wel zeker van kunt zijn is dat het (zeer) lang duurt: van enkele maanden tot dik over een jaar. Ook blijvende kreupelheid is gemeld. Wanneer de kreupelheid overgaat (kan ook best al na relatief korte tijd, een maand ofzo zijn) moet nog zeker een veiligheidsmarge van een jaar in acht worden genomen. Ik tiepte "lange rust-vakantie" en dat bedoelde ik dus ook echt zo...

Ik hoop hiermee een reëel beeld te hebben gegeven. Groeten, Egon.

e m kraak schreef op maandag, 21 februari 2005, 6:59:


Ik zal even wat meer informatie geven omtrent de breuk van het hoefbeen en wie ik aangeschreven heb. Ik noem echter maar eentje bij naam, en dat is mijn eigen bekapper Bram die ik dus juist NIET heb aangeschreven, omdat ik weet dat hij wat omstreden is hier. Daarbij had hij zelf al gereageerd op dat forum waar dat meisje schreef dat hij juist ijzers afkeurt juist vanwege de schok/trilling die een ijzer veroorzaakt (hij raadde wel eventueel kunststof beslag aan). Hij is nog niet zo onaardig voor de hoefjes hoor als menigeen hier denkt (maar dat terzijde overigens).

Alle antwoorden die ik gehad heb kwamen van bekappers uit de bovenste lijst. (Ook antwoorden die ik niet gehad heb). Eentje was er zo eerlijk om te melden dat hij het echt niet zou weten hoe te handelen.
En dat van die vee-arts, ik vergat te melden dat het om een "bekende" vee-arts gaat van die bekapper, waarvan hij weet dat deze voorstander is van zonder ijzers te werken. Dat maakt wel verschil natuurlijk, sorry.

Nu over die breuk.

Het is een breuk in de punt van het hoefbeen, vast gesteld met X-fotos bij dierenarts. Traditioneel alles, meisje wist ook niet veel beter en heeft het paard laten beslaan met 4 lippen, maar wil er zo snel mogelijk weer vanaf. Paard is alleen voor beslagen, staat 's nachts op stal en overdag in de wei. Van de DA mochten na 8 weken de ijzers er al af, maar dan ... dan blijft het een zwak punt en ze wil het wel graag zonder ijzers doen. Ik zou haar zelf mede uit antwoorden van bekappers hoefschoenen willen gaan aanraden en zeker lage hielen want dan landt het paard niet op de toon.

De breuk is vermoedelijk ontstaan toen het paard wat te hard de dijk afraasde. Paard is een KWPN-er van 7 jaar, altijd onbeslagen geweest.

Hoop dat er nu e.e.a. duidelijker is.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

e m kraak schreef op maandag, 21 februari 2005, 5:57:

Mee eens, je moet zelf ook wat aan die hoeven doen of iedere week een bekapper laten komen, maar dat wordt een duur grapje.

Echter ben ik in mijn "zoektocht" voor die hoefbeenfractuur ben ik op diverse forums terecht gekomen en tot mijn grote verbazing (nou ja groot, ik had het eigenlijk wel verwacht dat dit zou gebeuren) zijn er dus inderdaad mensen die zich na het volgen van een cursus bij Frans, als bekapper uitbrengen. Paarden van anderen bekappen dus en er geld voor vragen.

Ik geloof niet dat dit de opzet van de cursus bij Frans is. Je kunt zo wel je cursus geld terug verdienen natuurlijk, maar het is wel weer broodroof van de natuurlijk bekappers die wel netjes bij KvK staan ingeschreven en BTW afdragen.

Ik keur dit dus af, mag je gerust weten, maar misschien dat anderen er hier anders over denken?

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Nick Altena schreef op maandag, 21 februari 2005, 2:34:

Hihi, zoals je in nr. #812 kunt zien heb ik dus juist niet "?" aangeschreven. Waarom denk je toch altijd gelijk zo slecht over mij en die "?"

Overigens als ik er een naam bij had gezet van degene die dat schreef over die vee-arts, had je waarschijnlijk heel anders gereageerd.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"