Anne Claire schreef op maandag, 24 januari 2005, 22:26:


Typisch dat je dat zegt... Hoi Anne Claire.... ik denk dat het merendeel van de stalpaarden berusten in hun lot. Vaak ook weten ze niet eens meer beter.... En dat vindt ik erg triest voor een vluchtdier als een paard.

Toe onze Haflinger Stef vanuit de stal bij ons kwam was hij hartstikke gek. Maar hij stapte de trailer af en keek rond en het leek haast alsof hij dacht : "Is dit aaaaaaallemaal voor mij???????". Vanaf die dag is hij een echt buitenpaard. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen hem weer in een stal op te sluiten. Hij is nu zo'n jolige ouwe kerel....

Holly daarentegen wil niks liever dan op stal staan en met haar hoofd als een echt stalpaard door het raam naar buiten kijken. Die lijkt ook niet ongelukkig, maar ik weet zeker dat ze dat wel weer zou worden als ze de hele dag gevangen werd gehouden.

Bovendien is het hartstikke slecht voor je paard als ie de hele dag gedwongen stil moet staan.Hij kan er allerlei kwalen van krijgen maar dat hoef ik je niet te vertellen. Het feit dat je dit schrijft laat zien dat je er bewust mee bezig bent en zoekt naar een oplossing.

Ik zou me niet laten verleiden tot je paard in de stal zetten in de winter , omgeven met spelletjes enzo om zijn verveling te lijf te gaan. Is er geen mogelijkheid dat je met een paar mensen samen een stukje wei huurt en om de beurt de paarden verzorgt?

Of met iemand anders van 2 stallen een grotere maakt? Zodat ze dan op zijn minste mekaar hebben en iets meer ruimte?
Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag, 24 januari 2005, 22:57:


Bedankt voor de reactie. Wat ik veel te horen krijg van de stalhouders is dat het land kapot gelopen wordt, de paarden uitglijden, hoef/beenproblemen krijgen door de te modderige grond enz. enz. zijn al hun argumenten nu onzin of is de grond hier nu echt niet geschikt voor weidegang in de winter.....??

Anne Claire schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 10:02:


Hoi,

Mn fjord staat ook het hele jaar door buiten, we hebben een zeecontainer omgebouwd tot loopstal en daarvoor heeft hij nog een pleintje van beton en voor de rest laat ik hem ongeveer de helft van de wei kapot lopen, daar staat hij dus dag en nacht op en af en toe als het vriest of redelijk droog is mag hij op het groene stuk. Ik heb mn paard nog nooit uit zien glijden of iets dergelijks en hoefproblemen heeft hij ook niet maar je moet inderdaad wel zorgen dat hij op een droog stuk staan. Hij staat trouwens in Bleiswijk dus dezelfde grond. En het kapotgelopen land groeit weer gauw genoeg aan hoor van het voorjaar. Dus het kan wel. Ik zou gewoon door blijven zoeken, totdat je iets geschikts heb gevonden.

Groetjes,
Anneke

anneke schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:12:


Hoi Anneke,

Heb je tzt niet nog een plekje daar? Ik woon namelijk in bergschenhoek.......

Groetjes,
Anne Claire

Anne Claire schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 10:02:


Wij wonen op veengrond. Natter en modderiger kun je het niet krijgen. We hebben een klein perceeltje achteraan ons land als 'winterweide' met een lang zandpad er naartoe. Dat weitje lopen ze inderdaad stuk (wat heet, voor het zomer is tiert het gras er al weer welig, zonder dat we er iets aan hoeven doen) maar door dat weitje plus zandpad krijgen de paarden toch veel beweging. De paarden uitglijden? Dit is een leerproces. Persoonlijk heb ik liever dat ze spelenderwijs uitglijden dan dat ze uitglijden terwijl ik erop zit. Ongelukken hebben we er nooit mee gehad, gebeurt eigenlijk ook alleen maar met jonge dieren, de ouderen weten uit ervaring wat ze wel en wat ze niet kunnen en gaan nooit onderuit. Hoef- en beenproblemen door de natte grond hebben wij nooit gehad, ken ik eerlijk gezegd ondanks de vele verhalen ook nergens uit eerste hand, wat ik wel ken zijn hoef- en beenproblemen door te weinig beweging. Pick your choice.

Waar een wil is is een weg.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 16:28:


Kijk, hier heb ik tenminste wat aan. Tips van mensen die het paardenhart op dezelfde plaats hebben. De mensen die ik tot nu toe had gesproken hebben het allen niet zo hoog op met natuurlijk paarden houden. Dan kom je in een gesprek dus nooit op een lijn.

Groet,
Anne Claire

Anne Claire schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 16:28:

De boer ,waar ik toen stond,luisterde er wel naar ..(is moeilijk,maar als je t niet probeerd/)Het is niet zo makkelijk om oude geloven om te gooien..groet trudy