Vandaag heb ik een heel lang gesprek met Sue gehad. Voornamelijk over het onderwerp paarden natuurlijk.
Door de telefoon.... zij kan niet zomaar weg vanwege een contine aan- en afloop van zomergasten. Die heeft het gewoon hardstikke druk.

Des te leuker was het toen ze belde en gewoon de tijd nam om te vertellen.
Over Monty. Op de e.o.a. manier heeft hij geleerd om zichzelf dusdanig om te rollen dat hij met behulp van het niet pijnlijke achterbeen wél goed kan opstaan.
Kennelijk wordt ie al dat liggen zát, op zich een prima teken.

De afgelopen dagen was ie dus al veel aktiever en maakte ook veel meer contact met haar andere 2 paarden.
Hij schijnt vooral 's nachts behoorlijk aktief te zijn. Kan zijn dat er toch een ontsteking in het achterbeen heeft gezeten.. 1 plek was warmer en daar voelden we ook de spiertrillingen.
Volgens Sue is de warmte nagenoeg verdwenen en ook het trillen een stuk minder.
Omdat hij aktiever is zal de doorbloeding (lees: afvalstoffenverwerking) ook een stuk beter verlopen.
Ze baddert 'm en koelt voornamelijk dat achterbeen.
OK... ze lijkt wel een paddockverpleegster, brandnieuw beroep!
Monty is inmiddels ook helemaal waterproof )

De Duivelsklauw die ze zou gebruiken als ondersteuning/pijnstilling is nog steeds niet gearriveerd..... tja, dit is Portugal he?

Leuk gesprek gehad, ze was ontzettend positief en ja... Monty is haar allessie nu hoor... Kom niet aan Monty )

En wat later vanavond belde ze wéér.... alleen maar om heel enthousiast te vertellen dat ze Monty meegenomen had naar buiten! Ja hoor.... 10 min. heen.... en 10 min. terug... Monty liep als nieuwsgierig jaarlingetje gezellig en zonder te kreupelen mee.
Nou, dat vond ik toch wel heel positief nieuws! Wilde ik toch even delen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.