jo schreef op zondag, 23 januari 2005, 0:33:
> Op de terugweg hadden we het er over.
> En eigenlijk waren de drie noorse vrouwen het met elkaar eens
> dat er vast verschikkelijke dingen op die plekken in het
> verleden waren gebeurt.
>
> Hebben jullie ooit zoiets gemerkt?
O ja hoor! Maar ik heb daar een andere theorie over: Ik heb gemerkt dat veel paarden uiterst gevoelig zijn voor electrische velden. Jack is een paard dat gewoon stil blijft staan voor ondergrondse electrische leidingen; ik kan hem echt gebruiken als leidingzoeker.
Ondergrondse waterstromen geven ook vaak een ionisatieveld. Wichelroedelopers gebruikten dit om uit te vinden waar ze het beste een waterput konden slaan. Dieren gebruiken dit om te weten waar ze naar water moeten zoeken.
Vlak voor aardbevingen e.d. ontstaat er ook ionisatie door de spanning die aardlagen op elkaar uitoefenen.
Je hoort soms ook van bepaalde stallen waar paarden heel onrustig worden, terwijl men "niets" kan vinden.
Het is oa deze gevoeligheid voor electrische velden waarom ik het geen goed idee vind een electrische chip in een paard in te bouwen.
De relatie "verschrikkelijke dingen" en "onbehaaglijke" plekken is er overigens ook, maar net andersom als de meeste mensen denken: Het onbehagen op een bepaalde plek is er eerst, en mensen zijn eerder geneigd "verschrikkelijke dingen" te doen op een onbehaaglijke plek.
Food for thought.
Groeten,
Frans
Warboel
