Je gaat er een zesde zintuig voor ontwikkelen, Aafke, heus. Ik ken het.
Per dag mag één 'zonde': een half uurtje gras, of een stukje appel, of die dag niet werken. MEER NIET!
Door helemaal geen zondes te plegen, spaar je punten in de zin van hb op afstand houden.

Aafke schreef op zondag 9 mei 2010, 16:02:


Ik verwijt het mezelf ook altijd, Aafke, als zoiets gebeurt. Is mij ook (te) vaak overkomen, zulke dingen met m'n dieren. En ik vrees dat het wel wéér een keer gebeurt.

Vandaag is één van m'n varkens, Toos, ziek en ik heb me suf gepiekerd wat en hoe. 't Leek er op dat ze ziek is door een infectie, misschien zelfs door die bacterie die AM (waarschijnlijk) veroorzaakt.
Inmiddels is de DA geweest en het blijkt dat ze een infectie heeft in of tussen haar ruggewervels. Ik ben zó opgelucht. Die infectie is bepaald ook geen feest natuurlijk, maar ik was erg bang voor een AM-achtig iets. Ze was heel sloom, liep heel stijf, werd in uurtje tijd steeds zieker, en zakte toen door de achterhand.

Toen de DA er nog niet was, spookte door mijn hoofd: als het die AM bacterie of een dergelijke bacterie is, dan zou ze die gekregen kunnen hebben omdat ik gisteren voer rondgestrooid heb op het vochtige zand. En op dat zand ligt regelmatig ook mest. En die mest wordt daar wel weggehaald, maar we hebben regen gehad dus door de vochtige (en zure?) omgeving kunnen ziekmakende darmbacteriën misschien best een halve dag lang overleven op die plek.

Zó maak je (ik althans) dus - onbedoeld natuurlijk - je dieren gemakkelijk ziek. Uit onwetendheid in combinatie met stomme pech. Gelukkig is nu gebleken dat Toos iets anders mankeert en dat dat waarschijnlijk goed te behandelen is (ze heeft AB en pijnstillers gekregen). Maar mede naar aanleiding van het AM verhaal vallen bij mij wel in rap tempo kwartjes, wat ik allemaal doe dat zou kunnen leiden tot ziekte bij m’n beesten (zoals voer strooien op een plek waar regelmatig mest ligt, bedoel ik). Nu maar hopen dat ik op tijd leer; maar die garantie heb je als dierenhouder nooit.

Dus: ik snap je schuldgevoel heel goed. Maar je deed wat jij dacht dat het beste was. En hoe kl*te dat ook is; ieder paard/dier is anders en je kunt niet dus álles uit boekjes leren. Dus kan het haast niet anders, dan dat je bij zo'n ziek/overgevoelig paard als Nancy is, dingen probeert die je dan achteraf bezien beter niet had kunnen doen. Maar je probeert ook dingen die wél goed uitpakken!




Mariss schreef op zondag 9 mei 2010, 13:11:

Magnesium en Calcium werken samen als het gaat om spieren spannen en weer ontspannen. Als de balans zoek is tussen die twee (en fosfor hoort er eigenlijk ook nog bij) dan kan o.a. spierpijn, of spierverkramping, of juist spierzwakte (slapte) het gevolg zijn.

Karen

Karen Koomans schreef op zondag 9 mei 2010, 22:44:
Maar hoe verhoudt zich dat dan tot de theorie dat een teveel aan magnesium -immers wateroplosbaar- gewoon via de urine wordt uitgescheiden?

Christel Provaas schreef op maandag 10 mei 2010, 8:17:


Voordat het Magnesium teveel via de urine word uitgescheiden, zorgt dat teveel ervoor dat er niet of nauwelijks meer Calcium wordt opgenomen. Ook al zit het volop in het voer.
Dus als er continue een teveel aan Magnesium is (bloedwaarde), dan ontstaat een langdurig Calciumgebrek. Andersom werkt het net zo.

Om die reden moeten Calcium, Magnesium en Fosfor in een bepaalde verhouding in de voeding zitten. Hoe die verhouding precies is hangt af van ondermeer de leeftijd van het paard en hoeveel "arbeid" het verricht.

Voor een gemiddeld volwassen paard moet de CA/P verhouding ongeveer 2:1 zijn (dus 2x zoveel Calcium als fosfor). Maar niet ieder paard is gemiddeld!

Ook de juiste verhouding tussen Magnesium en Calcium is sterk afhankelijk van de behoefte van het individuele paard (leeftijd, arbeid, wel of niet zogend,...). Heel globaal is die verhouding ergens tussen de 1:2 en de 1:5.

Karen

Karen Koomans schreef op maandag 10 mei 2010, 12:19:

Bijna goed, het zorgt voor een betere opname van Calcium, maar niet die van Fosfor, waardoor juist die verhouding weer scheef komt
5.2.2 MAGNESIUM

Het grootste deel van het in het lichaam aanwezige magnesium (Mg) vindt men, evenals kalk en Fosfor,in het bot. De rest is aanwezig in de zachte weefsels en in het bloed en de lymfe.
Magnesium is een wezenlijk bestanddeel van diverse enzymsystemen in het lichaam. De onderhoudsbehoefte bedraagt ongeveer 13 mg/kg lichaamsgewicht; dit betekent dat een paard met een lichaamsgewicht van 500 kg, per dag minimaal 6.5 gram magnesium moet opnemen. Het magnesium verlaat het lichaam weer via de mest en de urine.
De opname van magnesium vanuit het voer wordt negatief beïnvloed door o.a. citraat (citroenzuur) kalium en stikstof. Ook de verhouding tussen mineralen kan een negatieve invloed hebben op de magnesiumresorptie. Een toename van de hoeveelheid magnesium in het randsoen bevordert de opname van kalk, maar niet de opname van Fosfor.
De aanbevolen hoeveelheden magnesium in het rantsoen voor paarden zijn vermeld in de tabel 7.
Stalrantsoenen zullen praktisch altijd voldoende magnesium bevatten, zeker als magnesiumrijke voedermiddelen, zoals granen, graanafvallen of hooi van vlinderbloemigen deel van deze rantsoenen uitmaken.

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Nils Vellinga schreef op dinsdag 11 mei 2010, 0:01:



Ik heb m'n grote twijfels of dit klopt. Maar het is belangrijk genoeg om (samen, wat mij betreft) goed uit te zoeken!


ja, tot zover klopt het...


... maar wordt hier bedoeld: opname van kalk uit de botten (daar zit een reservervoorraad Calcium die in geval van nood door het dier wordt aangesproken; dan krijg je demineralisatie van de botten); of opname van Calcium uit de voeding?

Volgens mij zijn Magnesium, Calcium en Fosfor een drie-eenheid, in die zin dat een teveel of een tekort van één van die drie leidt tot een disbalans in de hele Magnesium/Calcium/Fosfor-huishouding.

Ik ga even bronnen zoeken. Niet met de bedoeling jou onderuit te halen, want misschien is wat jij schreef correct! Doel vd bronnen zoeken is dus meer zekerheid zoeken over hoe 't nou precies zit

Deze staat nog onder m'n bookmarks zie ik nu, een artikel over de Mag/Ca/P verhouding in paardenvoeding. 'k Ga 'm zo zelf ook nog 's herlezen :
http://www.gddeventer.com/templates/dispatcher.asp?opage_id=5184094&location=525655500270730,10022700&page_id=25222685

Karen

Citaat uit het artkel over magnesium hier op de PN site:

"Er zijn maar liefst vier hormonen (PTH, ADH, calcitonin, glucagon) die reageren op het calciumgehalte van het bloed. Wanneer het calciumgehalte stijgt krijgen de nieren de opdracht om meer calcium uit te scheiden, maar omdat de nieren geen onderscheid kunnen maken tussen calcium en magnesium wordt hiermee het, vaak toch al schaarse, magnesium weggespoeld."

Dan werkt dat andersom toch ook zo? Dus:
Wanneer het magnesiumgehalte stijgt krijgen de nieren... (etc., zie de tekst hierboven; maar dan magnesium vervangen door calcium en vice versa).

Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 11 mei 2010, 1:45:


Niet dus. De biochemie omtrent calcium/magnesium/phosphor is nogal complex en uitgebreid, wie daarin is geinteresseerd kan het beste literatuur op internet raadplegen. De mineralen huishouding is in het algemeen in staat de mineralen op peil te houden bij voldoende inname. Slechts bij pathologische verschijnselen gaat het mis.

Karen Koomans schreef op dinsdag 11 mei 2010, 1:25:


Lezen Karen! Het bevorderd de opname van calcium! dus uit de voeding! Anders is het onttrekken van calcium. Die "reserve voorraad" (die er niet is) word aangesproken, als Ca en P niet in de juiste verhouding opgenomen wordt. Dus een hoger P onttrekt Ca uit het skelet om de verhouding kloppend te maken en (deze wel) vise versa

Nee, dat zijn ze volgen mij niet, anders was je in de literatuur wel tegen gekomen;
"De verhouding Mg-Ca-P" en dat is niet zo


Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Karen Koomans schreef op dinsdag 11 mei 2010, 1:45:

Nee, want we schreven net, dat magnesium de opname van calcium bevorderd!
Nergens is gevonden dat dit ook vice versa is
Dat de nieren dan misschien het verschil niet zien in uitscheiden, staat hier los van.
Die hormonen (die de nieren sturen?)reageren op het calcium gehalte, niet op het magnesium gehalte

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Nils Vellinga schreef op dinsdag 11 mei 2010, 21:46:



Ja, je hebt gelijk Nils. Ik ben pas sinds een paar maanden veel aan het lezen over mineralen, vitaminen, eiwitten/vetzuren - in relatie tot gezondheid. Ik wil het graag allemaal SNEL snappen, want mijn eigen gezondheid is heel veel slechter geworden de laatste maanden en ik WEET dat op z'n minst een déél van de oplossing ligt in voeding. Maar wat en hoe precies; ik kom er nog niet uit. Grrr, ik wil vandaag beter zijn, niet morgen (bij wijze van spreken).

Daarbij heb ik een IR ezeltje, al jaren ziek. Ook voor haar vind ik het belangrijk om nou eindelijk eens echt diepgaand uit te zoeken wat ik (nog meer) kan doen voor haar.

Ik ben boos op mezelf, gefrustreerd door geen antwoorden vinden; zoals je waarschijnlijk tussen de regels door al las.

Dus bijt ik me vast in die materie, lees zo'n beetje álles wat ik erover kan vinden. Maar het blijkt wel dat die materie zo ingewikkeld is (ik heb het dan niet uitsluitend over Calcium, Magnesium en Fosfor, maar over álle mineralen, vitaminen etc. in relatie tot hormonen en (dus) tot de hele biofabriek die je lijf is).

Dus ook al frustreert het me tot over m'n oren dat ik niet meteen "even" snap hoe dat allemaal zit, ik zal van mezelf moeten accepteren dat het nu eenmaal veel tijd kost om het te snappen. Áls dat al lukt... Want zelfs een orthomeleculair arts die een kennis van me is, weet op een aantal vragen die ik hem gemaild heb geen antwoord. Niet dat hij "dom" is, bepaald niet! Ook artsen / wetenschappers zitten nog met vraagtekens op dit gebied.

Ach - terug naar paarden - kijk alleen al naar Insulineresistentie. Er zijn nog zóveel dierenartsen die werkelijk geen idee hebben wat dat precies is, hoe je het vaststelt, wat de gevolgen zijn, etc. Ik wil altijd graag vandáág alles snappen, niet morgen pas.... Maar soms is dat gewoon onmogelijk en dus moet ik dat (leren te) accepteren.

Wat een filosofisch en persoonlijk antwoord, in een discussie over Magnesium/Calcium/Fosfor op een paardenforum... pffff

Karen

P.S.:
oh, laat me jouw spreuk nog even lenen alsjeblieft :

Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Karen Koomans schreef op woensdag 12 mei 2010, 2:11:


In plaats van alleen naar voeding te kijken, zou je ook naar je gedrag kunnen kijken. Wellicht zou je ook eens moeten kijken naar het aantal uren dat je achter je computer besteedt, vergis je niet in de vermoeidheid die dat teweeg brengt. De nachtelijke uurtjes die jij wakker bent, je lichaam werkt anders 's nachts dan overdag en je organen hebben die nachtelijke uurtjes nodig (bioritme).
Vooral als je ziek bent zou ik voornamelijk kijken naar regelmaat en daar de discipline zoeken. Nachtbraken kan depressies veroorzaken. Niet dwangmatig op zoek gaan naar antwoorden, maar regelmaat. De vroegere 3 R's (rust, reinheid en regelmaat). Wekker om 7 uur 's ochtends zetten en dan ook echt je bed uit, op vaste tijden eten en zorgen dat je 7 uur nachtrust krijgt, dus maximaal om 0.00 uur je bed weer in en er in blijven! PC's gebruik dienovereenkomstig aanpassen, dus ook vaste tijden, veel buiten wandelen (bewegen) en daarnaast gezond eten. Moet jij eens opletten hoe snel je meer energie krijgt!
(tjonge, jonge schrijf ik zo maar een positieve reactie hé? )