eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:48:


Ja maar jij stapt ook zo op dat er slechts weinig gewicht op de beugel komt. Je ene hand bij de schoft en de andere hand daar je druk je, je mee op aan de andere kant van het zadel. Dat werkt dus als een tegenkracht voor stijgbeugeldruk. En zo hoord het ook, als er geen bankje in de buurd is Blijft staan hoeveel beugelgewicht kan een goed zadel aan? En dat verschilt nog weer eens per vorm paard, maar zo ongeveer?

Michiel schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:54:


Zal sterk verschillen van ruitergewicht,lenigheid,snelheid /paardrugvormschoft /zadel .Denk dat er tot 30kg geen probleem ! Je kan dit trouwens meten door een schaalmeter te gebruiken die vroeger door de beenhouwers werd gebruikt om het gewicht van een stuk rund te wegen .Is zo'n buisvorm met sterke veer in die uitrekt en hierdoor aantal kg's toont !

Piet schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:51:


Met een pupje ga je werken van zodra hij thuis binnenkomt :)* Een veulen gooi je met mams op de weide en wacht tot ie vier jaar is

Piet schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:51:


Precies. En voeg daaraan nog toe wat we van Conrad geleerd hebben.
Mocht er nog een ietsiepietsie spanning zijn, niet verder gaan!
Die spanning uit zich nog in het optillen van de staart en mestgeurtjes verspreiden... (wat omschrijf ik dit netjes he?? )
Achteruit laten stappen met voor de allereerste keer een zadel erop, of later voor de 1ste x een ruitergewicht.... is altijd aan te bevelen.
Mochten er geen signalen zijn van spanning maar paard gaat tóch ontploffen... zal ie dat never nooit achterwaarts doen, maar wél voorwaarts.

De ervaring leert dat als opzadelen en opstijgen echt spanningloos verloopt en als normaal zijnde geaccepteerd is.... er echt geen bokpartijen of zo volgen.

Groet,
Wil.

IJzers...... het einde!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 12:17:

KNIP

Die laatste zinnetjes: hoe waar zeg!! Iets wat ik never nooit heb begrepen...
En na die vier jaar moet 't ook in 2 weken rond kunnen sturen en bereden kunnen worden.. of nog erger: in drie dagen zadelmak! Jaja.....

IJzers...... het einde!

Wil schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:06:


Snap ik niet goed?
Pête die ging vroeger alleen maar achterwaarts en omhoog. (Die had het record 100m achterwaarts op haar naam, denk ik.) Ik heb haar voorwaarts nooit idioot weten doen.

Ans Jondral schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:36:


een paard dat je achteruit LAAT stappen (dus niet achteruit deinst uit zichzelf!!!) kan enkel steigeren in extremis !! Als je daar naast staat als begeleider is dit een stuk controleerbaarder dan voorwaartse sprongen met bokken en achteruit gooien van de benen (net waar jij dan staat dus héy )

Christel Provaas schreef op maandag 25 januari 2010, 21:45:


Oh god.... ik was verbijsterd, Ik heb nog nooit zo'iets achterlijks gezien. Onvoorstelbaar dat het paard niets heeft gebroken... hoewel... waarschijnlijk is hij hierna wel rijp voor de slacht. Idioten,

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:39:


Mmm ja, das wel waar.
Alleen had ik dan blijkbaar pech. Want Pête had de gewoonte om te steigeren en door te slagen. Niet zo fijn als je er bovenop zit om 500 kilo paard op jou te krijgen.
Ik had toch liever dat ze voorwaarts ging eerlijk gezegd

Ans Jondral schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:57:


Het is niet voor niks dat ik DEZE titel gekozen heb voor DIT onderwerp hoor

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 14:10:


Ook dat achterover slagen is controleerbaar (als je weet dat het kan gebeuren ) Nu spreek ik niet over enig lichamelijk gebrek of een steigeren uit panische angst maar wel een steigeren dat beloont werd met een ruiter die eraf gng en NIET meer opstapte ;Bij het achterover slaan zorg ik ervoor dat mijn voeten uit de stijgbeugels zijn en de benen vrij liggen . Ik kom op mijn voeten terecht ,het paard ligt op de grond ! Poging om terug op te staan gaat gepaard met ik terug op de paarderug .Moet je hun kop zien als ze terug recht staan en de ruiter zit er nog op Soms moet je is zeggen : neen kerel dit werkt NIET méér ,sorry !

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 14:16:


Hey Druppel tt is schoon weer wa denk je ervan??
Stuur me een berichtje, want ik sluit nu de PC af, moest ge't zien zitten!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 15:20:


Ik heb absoluut nul de botten verstand van zadelmak maken, dus officieel kan ik niet oordelen hé? Neee
Maar twee dingetjes vallen me wel op...

Het paard is bang van het zadeldekje (allé, in mijn ogen dan toch). Dat is iets dat me treft. Ons veulen (dat vandaag 9 maand wordt) heeft daar zelfs geen bang van...
Ik vraag me af hoe dat komt...

Het paard vindt het zadel ook maar niks, want hij wil er niet echt naar toe (allé, in mijn ogen dan toch). Dat is ook iets dat me treft. Ons veulen (dat...) heeft daar zelfs geen bang van. We moeten hem zelfs goed in het oog houden dat hij er mee op de loop gaat.
Ik vraag me af hoe dat komt...

Is er iemand met antwoorden?
Binnen dik 3 jaar is het reeds zo ver! Dan wordt het zijn beurt...

(maar ja, de kans zit er wel in dat hij tegen dan al volledig verknoeid is, want ja, zeg nu zelf, het enige wat ik ooit een paard (mijn ruin) in mijn eentje geleerd heb is apporteren... en zeg nu zelf, wat hebt ge daar nu aan? )

Lena,
- die waarschijnlijk een plek met veulens en jonge paarden gevonden heeft, waar hij in de toekomst verder mee kan opgroeien ( HOERA )

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 14:16:


Ja, ik sprong er ook meestal wel af. Ik liet mij dan van haar kont glijden. (Eens je door hebt dat dat paard onder je de verkeerde kant uit gaat, heb ik eerlijk gezegd weinig zin om te blijven zitten.) Ben voor zover ik mij herinner ook altijd weer opgestapt. (Op een enkele keer na toen het paard behoorlijk kreupel liep na zo'n actie.) Paard was ook altijd heel kalm. Steigert eigenlijk heel beheerst. Je ziet haar pas in paniek slagen wanneer ze voorbij haar evenwichtspunt is en dreigt om te vallen.
Maar soit, mijn paard deed dat niet expres. (steigeren wel natuurlijk, maar vallen niet.) Die schrok zo altijd al heel erg als ze viel. En eigenlijk viel die ook vaak zonder dat ze echt gek deed. Zo heb ik er eens onder gelegen terwijl ze wel schrok, maar alleen haar hoofd plots draaide naar het ding waar ze van schrok. Meer niet en toch ging ze languit. Ze is niet zo heel stabiel, denk ik.

Lena schreef op dinsdag 26 januari 2010, 18:37:



!!!!