Maria Delavega schreef op vrijdag 22 januari 2010, 22:16:


De foto's zijn van een terre-à-terre oefening, de capriole. Alle bewegingen zijn aangeleerd en te verwachten in tegenstelling tot de bewegingen van een bokkend paard dat dit op eigen initiatief doet.

Wanneer mijn paard bokt, ga ik in de verlichte zit om ons beider rug te ontzien en roep: 'hou op'. Intussen vraag ik mij af waarom hij bokt: ander zadel, te vroeg een achterhandoefening (zoals bv simpelweg galop) gevraagd, rugpijn, of gewoon joligheid? Want het is uiteraard een indicatie van iets.

Maria Delavega schreef op vrijdag 22 januari 2010, 22:16:


Weet ook niet hoe hoor, maar van de week al weer een paar keer gelukt
Achteraf denk ik dan altijd, pffff Daar ging ik bijna!
Maarre, zijn dit geen oefeningen?
Paard doet zn hoofd niet tussen zn benen, dan zou t toch al veel lastiger zijn?

Christel Provaas schreef op zaterdag 23 januari 2010, 8:39:


Volgens mij is dat klaar zitten om weggeschoten te worden......
ik blijf liever zitten, altijd loodrecht tov de bodem
als je paard steigert, leun je dus relatief naar hoofd en hals toe
als hij achteraan opgooit leun je relatief naar de kont van je paard
in beide gevallen blijf je loodrecht op de bodem (min of meer toch)
zelfde systeem als een helling op en af, loodrecht op de bodem (niet de helling)
mee met de zwaartekracht

snoeksprongen zijn het moeilijkst uit te zitten, da's ganse paard omhoog
en bovenin strekken als een veer, daar ga je weer zelf van omhoog,
allemaal netjes volgens de richting van de zwaartekracht en dus weerom
loodrecht op de bodem,
but it's the bouncing back !!

Christel Provaas schreef op zaterdag 23 januari 2010, 8:39:


Aiaiai, in verlichte zit als een paard bokt?
Dan ga je heel snel uit balans en heb je meer kans om voorover van je paard te lazeren. Juist achterover zitten! (en adem in je buik dus veel oefenen zodat dit automatisme wordt)

Rijders die er hier afknikkeren (komt gelukkig zelden voor maar toch) zijn haast zonder uitzondering rijders met instabiele zit, instabiel bovenlichaam die voorover gaan hangen en dan is het zo gebeurd.

Groet, Pien

Marlies Sanders schreef :


Bij hoofd tussen de voorbenen gelijk omhoog hijsen en paard flink naar voren rijden. Snel reageren haalt het paard ook snel uit die actie.

En je natuurlijk afvragen waarom dat paard bokt....
Groet, Pien

Maria Delavega schreef op vrijdag 22 januari 2010, 22:16:


Een paard dat bokt als een wokkel om jouw te lanceren, verhardt zich, is niet langer in contact. Een paard dat als een atleet een oefening uitvoert, daarbij verzacht blijft, in contact blijft, geconcentreerd blijft en vanuit balans een sprongetje maakt, is een heel stuk makkelijker uit te zitten.
Maar als je een handiger ruiter wilt worden, zou ik je adviseren om voltige te gaan doen.

http://www.arrowequestrian.co.uk/vaulting.php

Wat een heleboel lesgevers je niet uitleggen, is hoe je sterker in het zadel zit. Je moet als een vorkje om je paard heen zitten, vanaf de knie volledig los. Het heeft te maken met hoe je bot in de heupgewricht ligt, er zijn oefeningen voor hoe je die in positie krijgt. Als je dat een keer gevoeld hebt, voel je je meteen een stuk zekerder zitten.
Hoe losser je bent in het bekken, des te minder makkelijk ben je eraf te mikken.
Gewoon leren zitten dus.

Maria Delavega schreef op vrijdag 22 januari 2010, 22:16:

Je moet eerst al recht boven je paard zitten/kunnen zitten, anders lig je er gelijk al naast. Als het begonnen is is het een kwestie van het paard naar voren rijden. Op het moment van bokken zijn ze niet voorwaarts. Uitzitten is een kwestie van snel reageren. Recht erboven blijven, zowel rechte houding als benen lang, evenveel druk op beide beugels, en naar voren kijken, rijden naar waar je hem weer hebben wil, kont in het zadel houden.
Benen lang en als het ware om de buik heen, (losse knieen). Je "hoofd" is je balans, en zorgt voor voorwaarts als jij naar beneden kijkt hou je het paard al tegen. Soepel in je eigen lichaam blijven
Het ene paard bokt veel lastiger dan het ander, de oorzaak zorgt ook voor een bepaalde houding zowel, bok houding als mentale, Is het last of energie
Hopen dat je er niet af ligt, zo niet gewoon doorijden of er niks gebeurd is
Anita
Zit zelf middein een periode van energierijk paard

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:02:


Dat van die knie heb ik ook geleerd bij een dressuurruiter, van hem moesten we zelfs sturen met onze kniêen en heup. Ik laat toch liever m'n benen met los contact hangen.
Tja, jonge paarden bokken nu eenmaal graag een keer van jolijt als ze hun eerste galopsprongen inzetten op wandeling.
Een fijn paard mag al bokken wat hij wilt, hij krijgt me er niet af, maar nen dikken, ben ervan geschrokken hoe weinig houvast dat je daarop hebt.
Toen ik deze dame zag, moest ik denken aan een meisje die op een barokke pre merrie zadelloos bleef zitten. Misschien dat ze veel balans had?
Los in bekken, da's echt een tip...ik ga me natuurlijk keihard gaan opspannen denk ik. Ik zit ook achteruit, maar op een dik paard vlieg ik nogal omhooog als hij lang blijft bokken...

Anita Cats schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:17:


Haha, succes!
Ja, inderdaad, losse knieen voelt beter aan vind ik.
Ik denk nu vooral aan dat voorval met een Parelli halstertje, moeilijk om een zeer sterk paard dan omhoog te krijgen, je hebt dan wel veel minder om ze terug naar boven te krijgen. Dan leer ik inderdaad graag hoe je blijft uitzitten. Ik wip wellicht omhoog uit zadel omdat ik gespannen zit en minder houvast heb op een ronde ton.
Doorrijden doe ik ook, vooral niet straffen, want een jong paard test je weleens uit. Doen of het je niets kan schelen, want anders wordt het inderdaad een spelletje voor ze. Ook als ik dan in het zand lig en het desbetreffende paard me geamuseerd bekijkt, kruip ik er met een pijnlijke smile terug op alsof er niets gebeurd is.

Maria Delavega schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:28:


??Dan heb je het toch eigenlijk niet goed begrepen.
Vanaf de knie af zijn de benen los, dus.


Het is de bedoeling dat een paard leert om gebundeld te blijven. Als hij bokt vliegt hij mentaal uit de bocht. Is ook een soort van onvolwassenheid, maar het kan ook zijn dat er iets niet prettig is voor m.
Dat is altijd weer de puzzel die je als ruiters moet uitzoeken.

Maria Delavega schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:43:


met een pijnlijke smile verberg je je gevoelens en daar trapt een paard niet in.
Beter om stoïcijns te blijven, schrik en woede te registreren, vervolgens afvloeien en er dan rustig weer opstappen. En het vóór blijven, je weet nu hoe hij reageert, dus nu ga je de lat verleggen, of je verandert je strategie, in ieder geval pak je één en ander anders aan.
Op zo'n heupspreider (mijn paard is ook breed geschouderd en rondgeribt, maar niet dik momenteel) heb je eerder kans om weer in stoelzit te raken, en heb je minder contactvlak dan bij een standzit (alsof je over je paard heenstaat)
Maar toch, als je paard leert om zijn lijf correct te gebruiken, wordt echt alles gemakkelijker.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:49:

Ik bedoelde liever m'n knieen en m'n benen los hangen en meegaan met de zit.

Denk nu vooral aan m'n ondeugende haflinger in't begin. In een piste probeerde hij altijd, is maar door op wandeling hem eens goed vooruit te laten galloperen dat hij die neiging opgegeven heeft.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 9:34:

Met achterover zitten tijdens een bokpartij heb je de grootste kans op een klap in je rug.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik het paardenhoofd omhoog houd tijdens een boksessie.
Verlichte zit is wat anders dan 'met instabiel bovenlichaam voorover hangen'. Dat weet jij vanuit je professie vast ook wel.
Verlichte zit is de bips uit het zadel halen, staan in je beugels dus en je gewrichten allemaal wat verder hoeken, zonder steun op de teugels, manenkam, dus in balans. Zou je het paard wegshoppen, dan blijf je rechtop staan (in een schijterige houding).
Bij bokken wil ik koste wat kost mijn gewicht UIT het zadel hebben, want daar komt de klap tgv de bok het hardste aan. Achterover hangen geeft juist een risico op rugletsel, bij de ruiter dus.