Ik zou erg graag bitloos rijden met mijn paard. Heeft er iemand ervaring met hackamores, bosals of bitloze hoofdstellen? Iemand met een heet paardje die toch prima bitloos rijdt? Hoe pak je dat aan?

Groetjes,
Bandida

Bandida schreef op zondag, 5 december 2004, 0:17:


Sidepull.

Veel onrustige paarden werden rustiger zonder bit.
Ze zijn veel meer ontspannen en hebben meer plezier in het samenwerken.

Tot nu toe is er geen paard geweest, die er niet beter door werd.
(Hier dan, he).

Joke.

Bandida schreef op zondag 5 december 2004, 0:17:


Ik ben een tijdje aan het zoeken geweest op deze site, maar heb nog geen antwoord kunnen op mijn vraag: Zijn er ook mensen die met hun ("moeilijke") paard bitloos langs de weg rijden? Ik heb namelijk een pony die niet verkeersmak is, maar rijd wel altijd langs de weg. Bij mij bestaat er nog veel te veel angst om dit zelf te gaan proberen, dus zou ik graag wat reacties van anderen willen horen, hoe zij hiermee omgaan. Ik heb geen makkelijk paard, dus ben me eerst aan het orienteren op deze site, voordat ik het zelf ga proberen. Hoe doen anderen dit? In een bak zou ik het best eens overwegen om het te proberen, maar ik zie me echt niet langs de weg bitloos rijden. Ook ben ik er nog lang niet aan toe hoor, wil eerst gaan beginnen met grondwerk etc. Ik ben nu ook nog zo'n "dressuurmuts", maar niet met kleppen voor m'n ogen .

Groetjes Carin.

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Goh, Bandida wel. Die rijdt nu netjes niet alleen bitloos maar ook dwangloos.

Teugelloos kan ook;

http://www.mijnalbum.nl/Foto=JIBMZYMD

en de basis vind je op:

http://users.telenet.be/huertecilla

HC

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Wat je kunt gaan doen, is met twee hoofdstellen gaan rijden. Dus met het hoofdstel met bit en het hoofdstel zonder bit. Waarschijnlijk moet je dan wel wat riempjes verwijderen, zodat deze elkaar niet in de weg zitten.
Ga dan gewoon met de teugels van het bitloze hoofdstel rijden. En voor je eigen gemoedsrust de teugels die aan het bit zitten, binnen handbereik leggen (of met je pinken vasthouden). Wanneer je denkt het bit nodig te hebben, dan ìs dat bit er en hoef je ook geen angst te hebben dat het zonder bit fout gaat.
En, zo zul je vanzelf gaan ervaren dat je het bit nièt nodig hebt. Je bouwt op deze manier echter wel het vertrouwen op om bitloos te gaan rijden.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Carin schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:19:


Hallo, Carin,
Ik kan me best voorstellen dat het een hele stap is van bit naar bitloos. Waarom zorg je er niet eerst voor dat je paard verkeersmak is met bit? Dan kun je in de bak oefenen met een bitloos hoofdstel en als je paard aardig verkeersmak is dan kun je het ook buiten met een bitloos hoofdstel proberen. Ik zou in ieder geval niet zomaar met een paard wat niet verkeersmak is ineens bitloos gaan rijden, ook omdat er bij jou een bepaalde angst bestaat.
Waarom bouw je het niet rustig op? Misschien is er iemand bij je in de buurt met een verkeersmak paard die met je mee wil?
Groeten,
Monique

Paarden reageren gewoon goed op bitloos. Je kunt die gemakkelijke ritten waarbij je niet bang bent dat er iets mis gaat, doen met een rijhalster. En daarin merken dat het best gaat.

Wat gebeurd er immers nu? Als je paard ergens onrustig van word, dan ga je misschien harder trekken aan het bit. Daar wordt je paard nog onrustiger van, en dus moeilijker te sturen. Met een rijhalster is er zowiezo minder pijn bij harder trekken en dus meer rust waardoor het veiliger is.

Michiel

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:00:


Omdat dit de omgekeerde wereld is.


Ik zie dat van het bit los. Met angst moet je niet op een paard stappen en al helemaal niet buiten komen en een bit is dan precies het verkéérde. Stress bij de ruiter escaleert dan gelijk door pijnprikkelen van het paard.

Stap 1 is echt betrouwbaar angstvrij zien te worden. Een bit speelt daar geen rol in. Of ze moest het zelf indoen en ervaren dat dit geen rustgevend hulpmiddel is. Lees 'het verhaal' over endorfinen.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:48:


Hallo, HC,
Ik zie in mijn omgeving echt veel mensen die hun veiligheid aan een bit koppelen. Daarom dus ook mijn idee eerst te zorgen dat je paard zo veilig mogelijk is en dan pas op bitloos over te stappen. Je hoeft toch niet gelijk in het diepe te springen? Geleidelijk op bitloos overstappen is toch ook niet verkeerd?
Groeten,
Monique

Michiel schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:41:


Hallo, mijn paard is opgeleerd met een portugees bit met sereta. Hij reageerde hier niet slecht op maar ik vond het niet nodig een zo afstraffend bit te gebruiken dus ben ik overgestapt op de hackemore. Nu wissel ik af met een trensje. Toch ondervind ik dat het met de hackemore veel eenvoudiger is te rijden, ik moet niet trekken om te stoppen, gewoon het verschil in druk bij het lichtjes aanhalen is al genoeg om hem te stoppen. links en rechts gaat gewoon met de teugels op de nek. de volgende stap is de BB. veel plezier ermee
Belinda

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:58:


Het net zo als stoppen met roken
Sommigen stoppen direct en anderen lukt het om
geleidelijk te stoppen.

Wat telt is het eind resultaat.
Ik denk dat dit verschil alleen met de ruiter te maken heeft,
niet met het paard. Het lichaam wil stoppen, de
roker bepaald of dit vanaf vandaag is of geleidelijk.

Beetje zwart/wit?
Natuurlijk is er een gewenning aan een nieuw hulpmiddel.
Het paard kent het halster al zijn hele leven,
nu alleen nog onder zadel, een half uurtje gewenning is
meer dan genoeg, om van onwennigheid naar meer plezier
over te schakelen.

Voor elk paard?
Misschien niet voor elke ruiter.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 28 februari 2006, 19:38:


Hallo, Michiel,
Wat telt is inderdaad het eind resultaat en zo bedoelde ik het ook! Er leiden immers meer wegen naar Rome.......
Je vergelijking met stoppen met roken vind ik erg treffend. :)
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op dinsdag 28 februari 2006, 15:45:

Wat grappig om zo'n oud bericht terug te zien. Gho we komen van ver! Toen dacht ik echt nog dat ik mijn leven zou laten als ik er bitloos mee van het erf zou gaan
Het is niet vanzelf gegaan, veel geoefend, en vooral mijn eigen grenzen verlegd..maar nu gaat het prima, en mijn hooligan (zo heet hij overigens echt -ik niet gekozen-) is er een stuk rustiger onder geworden
Paar foto's van dit weekend http://www.mijnalbum.nl/Album=QPEITXFJ

Groetjes
E (Bandida)

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 februari 2006, 16:58:

Ja, en? Het blijft fundamenteel onjuist: léés mijn site s.v.p.


Nee, uiteraard niet, dus waarom dat bit dan?! Het is duizenden jaren een goed gewoonte geweest een paard te beleren zonder bit en er als alles betrouwbaar goed ging pas een bit in the hangen.


Euh... het er nooit inhangen een knap stuk beter.

Lees ook het stuk over druk en weerstand hier op deze site.

Bandida heeft nu ook de ervaring dat minder meer is

Huertecilla schreef op dinsdag 28 februari 2006, 21:48:


Dus HC, als ik t goed begrijp: heb nog 1 paard dat niet beleerd is. Ik laat gewoon het bit eruit. het zadel erop wel en waarmee rijd ik dan, met het touwhalster? of beter een BB?
Belinda