Arabesk schreef op zondag 1 november 2009, 20:00:


Zoals het er op wedstrijd aan toe gaat met al hun lijnen en punten waar ze perfect op moeten uitkomen, een piaffe dat constant op dezelfde plaats moet komen zonder maar een cm ervan te mogen, dat is overdreven.
Dito paarden in een krul trainen om dan zo te hopen dat ze op wedstrijd nog minstens aan de teugel lopen, neen dat is te ver gezocht.

Maar ik denk wel dat je aan de gemakken weg met je paard tot zo een niveau kunt bekomen als er geen wedstrijd druk bij komt te kijken en als je gewoon rustig opbouwt zonder het paard te forceren.
Het doel bij vele ruiters is dan ook presteren, m'n vergeet dat een paard een dier is met gevoelens en vergelijkt het steeds meer en meer met een machine dat moet draaien en lopen zoals zij willen.

Jammer is dat.

Frans Veldman schreef op zondag 1 november 2009, 17:58:


En dan nog zit je met het probleem dat je 2 groepen verschillende paarden met elkaar vergelijkt. Springpaarden hebben nu eenmaal een ander karakter dan dressuurpaarden. Springpaarden vind ik over het algemeen veel koeler in het hoofd. Dat moet natuurlijk ook om niet op je bek te gaan in zo'n springparcours.
De paarden die ik ken die gefokt en gebruikt worden voor de dressuur zijn vaak veel sensiebelere dieren. Omwille van het verschillende gebruiksdoel in de sport zijn dus ook vaak verschillende karaktereigenschappen gewenst.

Eigenlijk vind ik het dan ook logisch dat de groep dressuurpaarden meer stalgebreken vertoont dan de springpaarden als je ze 23/7 opsluit.
De meer sensiebele paarden zijn dan degene die het eerste stress ervaren.
Volgens mij hebben ze dan ook niet het gebruik onderzocht, maar het karakter van de dieren. En die resultaten verbazen mij dan ook niets.