Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 23:41:


Haha, dat is me ook een keer overkomen, was volledig m'n eigen schuld. Het was op een warme dag inderdaad en ik ging even stilstaan en wachten op m'n vriend die wat achterop was geraakt. We stonden op dat moment in van dat heerlijke losse zand stil... Ik sta daar te wachten, paard aan lange teugel, paard kijkt en snuffelt wat rond en ik zit ondertussen zowat achterstevoren in het zadel wat te roepen naar m'n vriend over een roofvogel ergens verderop. Voelde hem wel bewegen onder me maar had dus ff niet door dat m'n paard ondertussen het 'hé, dit is lekker en hier ga ik ff lekker m'n kop krabben-rollen aankondigde'. Ik moest er op dat moment keihard om lachen en vond het wel makkelijk afstappen zo. Er kwamen nog wat wandelaars voorbij die dat nog nooit gezien hadden hahaha. Het is me daarna nooit meer voorgekomen omdat ik er sindsdien bedacht op was. Altijd neus omhoog vragen op dat moment, en voorwaarts of zo gevraagd. Maar ja, hij deed het overduidelijk vanwege de jeuk toen en niet als daad van protest of wat dan ook (en ik gaf 'm onbedoeld de ruimte). Heb toen ie weer stond nog ff lekker z'n kop zitten krabben toen ie daarvoor z'n neus naar me toestak. Zand weggeveegd en weer opgestapt. Tegenwoordig doen we het krabben maar vanuit het zadel Ik denk dat als een paard mij zou testen door te gaan liggen ik op dat moment met alles wat ik in me heb zou protesteren daartegen (ff een enorm oprecht pissige brul geven of zo, als het uit je tenen komt en de energie door je lijf jaagt wordt er meestal wel begrepen wat je bedoelt...). Mocht ie toch nog plat gaan inderdaad niet belonen daarvoor door gewoon aanwezig te blijven als ie weer opstaat (indien dat mogelijk is en niet een 4-tal keiharde benen om je oren zwaaien...). Want ook al zit je erboven op als ie ligt, als ie echt ff keihard gaat rollen hou je dat met je gewicht niet tegen, zeker niet als je 45 kilo weegt. En dan zou ik ook maken dat ik wegkom. Een hoefafdruk in m'n gezicht, ook al issie ijzerloos, lijkt me niet echt aangenaam...

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:38:


Ik heb 1 keer meegemaakt dat Kiyasa ging liggen Ik ben er toen direct afgestapt. Kiyasa was toen heel boos.
Er kwamen 2 mensen om het zadel voor haar aan te passen. Ik had ze van te voren gewaardschuwd dat Kiyasa niet altijd zo veel gedult heeft. Met het zadelpassen was ze tot mijn grote verbazing ontzettend lief terwijl ze niks van gefrummel wil weten. Die mensen geloofden al niet meer dat Kiyasa geen makkelijke tante was.
Na dat het zadel goed was aangepast moets ik natuurlijk even rijden om te controleren en verder aan te kunnen passen. Kiyasa dacht dat ze klaar was en begon al boos te kijken toen ze naar de bak moest inplaats van naar de wei. met het rijden moets ik voelen of het zadel overal netjes aansloot en niet brugde enz. en die mensen ook weer voelen en kijken. Kiyasa ging heel hard schudden met haar hoofd en wilde niet meer gewoon lopen en ging toen ineens liggen. Ik dus snel eraf en toen ze weer stond er weer op. Wij dachten dus dit gedrag komt van het zadel. Weer controleren en voelen enz. maar niks kunnen vinden.
De volgende dag heb ik Kiyasa weer opgezadeld en heerlijk gereden ze gaf geen krimp en was heerlijk ontspannen. Dus het gaan liggen was toen waarschijnlijk omdat haar geduld helemaal op was.

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:19:


Haha... Pien, wat kun je dit toch op een beeldende manier beschrijven!
Ik lig in een deuk hier!

Staan te snacken.... grooooooote berg voederbieten en dan een paard wat denkt: jullie gaan maar lekker rijden... ik blijf hier!
Voila!

Misschien moet je idd. ophouden je druk te maken, maar ik weet van mezelf dat ik gillend gek zou worden als ik zie dat dit met 1 van mijn paarden zou gebeuren.
Chaser is veels te braaf, die zou het niet in z'n hersens halen!
Maar Catcher... uitprobeerder als ie is... oh ja, die zou ook die berg induiken!

Daisy schreef :


Omvallen is iets anders dan wanneer het paard zich bij het achterwaarts gaan lanzaam door de benen laat zakken, gaat liggen en aanstalten maakt om te gaan rollen. Dat kun je 9 van de 10 keer voorkomen.

Groet, Pien

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 16:32:


De merrie van mijn man heeft de neiging om dat te doen als iets niet goed ligt (wordt dus eerst gecontroleert) of als ze haar zin niet krijgt, bv mijn man wil naar links en zij (meestal per definitie) naar rechts.

Hier helpt simpelweg haar iets anders laten doen (liggen in een bos vol stenen en wortels is niet altijd comfi) Gewoon ff verrassen met een compeet andere opdracht. Vergt wel idd consequent zijn en ff doorzetten.

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 21:18:


ja heel simpel en heel duidelijk, ik was weer te ver met me gedachten