Koen Theys schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 19:21:

Piet schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 20:16:


misbegrijpen is

Ik zie nog altijd een man bitloos met een hengst door het bos rijden. Knap!

Heb je ook foto's van jou en Ilias in galop?

Groetjes

Anne-Marie Vanaudenhoven schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 22:50:


Jawel ,maar ik bouw alles gradueel op ,galop (op zich) is nooit geen probleem ,perfect verzameld en bitloos galloperen in een ontspannen dressuurhouding is waar ik naar toe werk !Ilias leunt nog altijd TE ver naar voren in galop ; IK werk eraan .Enneuh Ilias is eigenlijk geen hengst ,hij is men maat .

Haha, kk heb ook zo een 'dikke' maat thuis , ... ik zou hem wel nooit dragen op mijn rug ... hengst als hij is!

Ik heb nog een vraagje : Hoe lang schat jij (naargelang jou ervaring met jou en Ilias) dat het duurt om een volwassen paard te overtuigen zich op een ontspannen manier te verzamelen in alle gangen? Welke schooloefeningen voeg jij in in de training?

Laatste vraagje (damn ik blijf bezig ): Je hebt waarschijnlijk véél ervaring, maar iedereen moet bij 0 beginnen, eigenlijk ... is er niet zo een 'leraar' waar jij dat allemaal van hebt geleerd?

Bedankt! Alvast ... veel plezier met uwe maat!

Anne

Anne-Marie Vanaudenhoven schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 23:09:


Wel Anne hier komt eigenlijk de kat op de koord ! Dat vraagt km's , km's en tijd , techniek en kennis .Hoeveel tijd hangt van de combinatie man/vrouw/paard af EN de historiek van beiden !!!.Maar over het algemeen word er véél te weinig tijd gespendeert aan de basis en véél te snel naar hogere gangen overgegaan . Mijn schooloefneingen zijn héél klassiek : Schouder binnen/buiten .Ren- en travers en wijken in ; en contra richting

De meeste paarden krijg ik redelijk in orde na een uur of zes training ; de mensen echter !!
Mijn grootste wens was dat ik ooit een leraar zou gehad hebben die me dit bitloos en zonder ijzerwinkel heeft aangeleerd .Echter ,neen mijn leraar was een kolonel van het franse leger die mij als zesjarige toeliet om op ZIJN paarden te rijden .Tot mijn 12J heb ik geen teugel in mijn handen gehad noch een kopstuk .HIj stierf kort na men 12j verjaardag . HIJ heeft me alles geleerd Hierna was het voor mij kommer en kwel en regelmaat in de tradi ruiterij .TOT ik zelf paarden ging trainen Heb zelfs geen idee waar hij begraven is ,een kind word niet op een begrafenis uitgenodigd zie je

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 23:28:


Ah,eddy,je bent nu je beste eigen leermeester geworden.
Dus eigenlijk heb jijzelf je mooiste wens uit laten komen.
T was gewoon niet anders en van de week sprak ik een vrouw,die ik lang niet gezien had in vogelvlucht,terwijl haar paard strakgetrokken ,met slof,ijzerwerk ......
Ik op de fiets ...
Ik keek alleen maar naar de ogen van t paard.
Horror!!
Zelf doen we t NIET!!
Dat is belangrijk en de wensen blijven te over.
groeten trudy

Hoe lang zou jij (van het begin met Ilias tot een einddoel in de toekomst) daar over doen denkt u? Hoe ver staat u al?

Greetz van een nieuwsgierige ruiter

Anne-Marie Vanaudenhoven schreef op woensdag 21 oktober 2009, 19:29:


Er is geen einddoel alleen een richting

Michiel