Vandaag hebben we röntgenfoto's laten maken van de hoeven van Pebbles.

Eind juli werd ze spierbevangen.
Conclusie na bloedonderzoek destijds: insulineresistent.
Omdat ze maar slecht bleef lopen, de hoef niet wilde afrollen en op eieren bleef lopen hebben we vandaag foto's laten maken.
De DA zei destijds dat ze NIET hoefbevangen was. Ze had niet de typische stand, geen eendesnavel (.. ik hield de wand al altijd kort en afgerond, dus zie je dat ook niet zo), een ook de witte lijn zag er mooi uit. (Nu nog steeds trouwens. Er is aan de buitenkant geen enkele aanwijzing dat dit paard bevangen is)

Conclusie bij het zien van de röntgenfoto's: bij alle vier de hoeven is het hoefbeen gezakt en gekanteld, achter erger dan voor. Dat is op zich al uniek, bijna altijd is een paard voor erger bevangen dan achter. Maar vandaar dat ze niet de typische 'hoefbevangenstand' vertoonde.

De DA en ik kwamen er niet uit qua behandeling. Hij adviseert
- stalrust (de zolen moeten hoorn kweken, dus rusten, liefst liggend)
- speciaal beslag (omgekeerde ijzers o.i.d), de hielen moeten in elk geval omhoog om de buigpees van de spanning af te halen
- boithine

In alle 3 deze oplossingen kon ik me niet vinden (dûh). Pebbles wordt natuurlijk bekapt (door mijzelf en een bekapper) en haar hielen staan gewoon laag, hoefwand kort.

Ik heb contact met mijn bekapper opgenomen om samen tot een goed beleid te komen. Zelf heb ik haar alvast bekapt volgens de manier van HN bij bevangenheid.

De bekapper zei me zojuist dat een gekanteld en gezakt hoefbeen NOOIT meer goed kan komen. En dit snap ik niet????
Bij een goede bekapping kan de witte lijn toch weer helen? En als de witte lijn weer goed is, is het hoefbeen toch weer horizontaal...... OF BEN IK NU GEK???

Dat het niet meer terug omhoog kan, oké.. daar kan ik met mijn boerenverstand nog bij. Maar die kanteling.. dat kan toch wel goedkomen?

Of niet?

trea hoex schreef op donderdag 15 oktober 2009, 20:54:


De witte lijn zelf hoef je ook niet in alle gevallen verbreed te zien, soms groeit de zool als het ware mee naar voren en dan lijkt de witte lijn nog steeds dun.

Als je je rasp tegen de hoefwand aanhoudt, zie je dan een holling in de hoefwand aan de toon, of loopt de wand recht?


Wil je de foto's op internet plaatsen?


Godallemáchtig triest

Heb je ook gevraagd WAAROM, leg eens uit, wat is je motivatie etc.. Jij (trea) weet er genoeg vanaf, het is goed als mensen door kritisch vragen stellen hun DA actief houden.



Je hebt gelijkt, don't worry. Hoefbevangenheid komt weer 100% in orde als je ervoor zorgt dat het niet opnieuw gebeurt. Pebbles is nog maar jong, toch? Ik vind het wel heel erg vervelend dat dit is gebeurd (kan dan snel weer gebeuren). Heb je zelf een idee wat je kan verbeteren aan haar/omstandigheden zodat het niet opnieuw zal gebeuren? Kreeg ze bv veel wortels of was ze gewoon veel te dik, kreeg ze erg veel gras of krachtvoer of...?


Ja, dat gaat zeker goed komen, daar hoef je je geen zorgen over te maken hoor. Je hebt geen natuurlijk bekapper denk ik (hoop ik)?

trea hoex schreef op donderdag 15 oktober 2009, 20:54:


Ik zou ze bijna een gratis cursus aanbieden, mèn niet te geloven. Alsof ze aderlaten en bloedzuigers aanraden in een ziekenhuis...


Dan kan ik zeker toveren: Ernstig bevangen shet met gekanteld en gezakt hoefbeen op de rontgenfoto een tijd later toch weer goed gekomen. Dankzij aanpassing voeding, huisvesting en bekapping.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:14:

Dank je! Dat is het antwoord dat ik zocht. Dat wist ik nog niet.


Nú zie je dat de bovenste 1,5 cm een afwijkende richting uitgroeit dan de rest daaronder. Precies zoals het plaatje in het boek eigenlijk. Het gekke is dat het gewoon niet opviel omdat de hoefwand zo goed bijgehouden en kort is. Ik houd haar altijd al vrij kort aan de tonen omdat ze door een afwijkende beenstand (diep doorzakken van de koten) de hielen veel zwaarder belast dan de tonen en vooral tijdens de zomermaanden, wanneer ze op wei staat en weinig op harde ondergrond loopt, haar hoeven heel snel eendesnavelig uitgroeien.
Het is me gewoon niet opgevallen eerder terwijl het er toch al een paar weken moet zitten. Ik zal er morgen eens foto's van plaatsen.


Ja! Ik heb ze bij de kliniek laten liggen (geschókt was ik) maar ga ze morgen ophalen! Zal ze dan plaatsen.

Ja, dat heb ik gevraagd, want snapte er natuurlijk ook geen drol van. Dit klonk zo tegenstrijdig met wat ik altijd dacht en de ideeën waar ik achter sta!
Zijn verklaring was, dat de witte lijn tezamen met de pees (en of dat nou de buigpees of de strekpees was???) het hoefbeen in evenwicht houdt. Horizontaal dus.
Maar nu is de witte lijn 'kapot' waardoor die pees teveel kracht op het hoefbeen zet en hem met de punt 'de diepte' in trekt. Om dit evenwicht te herstellen maak je die pees losser door de hak hoger te zetten. Dát zei hij. En ik ben té veel leek hierin om met hem in discussie te gaan. Heb wel gezegd dat ik het daar helemaal niet mee eens ben omdat in mijn opinie de hielen juist omlaag moeten.
Het 'probleem' bij Pebbles is echter dat haar hielen eigenlijk niet meer kunnen zakken. Wellicht kan ik er nog een mm of 2 afhalen, maar dan is het echt óp.

Ik vond écht dat hij vreemde dingen zei. Zo ook met de 'ligrust' op stal. Hij had het over stallen waarbij het plafont kon zakken waardoor het paard gedwongen werd te gaan liggen. Zo kon de zool dikker worden en zou de pijn verminderen.

Nou heb ik die klok van HN wel horen luiden, maar wist vanmiddag even niet meer precies hoe dat zat. Na vanavond de theorie erop nageslagen te hebben weet ik dat de pijn zich bóven de zool bevind en de dikte van de zool dus eigenlijk er helemaal niet toe doet! Het hoefbeen rust met de punt op de zoollederhuid (toch?) en dit veroorzaakt de pijn.


Gelukkig! ik las het in het boek net ook al. Ben echt aan het twijfelen gebracht hoor! Hoe kan het toch dat er zoveel afwijkende en verschillende meningen zijn? Ik voel me zo'n eigenwijs wicht die het 'beter denkt te weten dan de DA' en ik heb geeneens een opleiding gehad van tig jaar.
Ze is bevangen geworden door het gras. Krachtvoer krijgt ze niet, ze had ook geen medicatie of hormoonkuren o.i.d.. Ze is pas 4 en heeft altijd in de winter op de paddock gestaan en in de zomer 24/7 op wei. Dit jaar ging het ineens mis. En waardoor? Niet écht een idee. Misschien omdat ze lichamelijk volwassen is en anders met haar energiehuishouding om gaat dan voorgaande jaren? Onder paints heerst ook een genetische aandoening (EPSSM) waardoor ze gevoeliger zijn voor fructaan, misschien is het dát wel? Ze had in elk geval geen magnesiumtekort, dat is getest. Wel een insulinegehalte van 89.9.


Ik heb een traditionele bekapper die eigenlijk alleen maar 2x per jaar komt om de straalgroeven bij te werken (wat ik te lastig vind). Verder doe ik het zelf.
Ik heb hem zojuist telefonisch gesproken en is het eens met het bekappen zoals ik gedaan heb. Volgens hem is dit ook de juiste methode. Hij komt zaterdag om me te helpen tot IN de witte lijn te raspen (wat ik erg eng vind), zodat ik het dan zelf kan en durf.
Alleen zei hij net dus dat een gezakt en gekanteld hoefbeen nooit meer goed kan komen. Ik ga dus zaterdag even met hem over de theorie gebogen zitten van HN.

trea hoex schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:48:


Het is ongelofelijk! Werkelijk! HAHAHA
Tjee Trea, wat een speciale ontmoeting! Een dierenarts met zulke ideeën is toch (hopelijk) een zeldzaam verschijnsel. En dat heb jij dus mogen meemaken, hahaha .
Ik krijg hier de slappe lach van.
k Hoop alleen dat ie nooit een eigenaar zo gek gekregen heeft om dit met een paard te gaan doen. Arm dier, stel je voor...

Coralie

Coralie schreef op donderdag 15 oktober 2009, 22:08:


Kan je dit antwoord ook motiveren ipv. hahaha?

trea hoex schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:48:




Buigpees, die zorgt ervoor dat het hoefbeen naar achter kan bewegen. Ja die 'verklaring' ken ik wel maar het is een verklaring waarbij er niet verder wordt gekeken dan de neus lang is.

Ben ook wel benieuwd wat ze dan denken dat de strekpees doet. Ook constant trekken? Dan is dat ook weer mooi in evenwicht


Uhuh, en dat het hoefbeen dan nog meer in een punt naar beneden staat en dus nog meer verkeerde druk krijgt van het hele paardenlichaam doet niet terzake natuurlijk.


Zoals je nu doet, even weer opnieuw inlezen, is heel goed. Ik snap wel dat het even is weggezakt allemaal en dat je dan inderdaad even niet weet wat je moet zeggen. Bovendien ben je al niet op je helderste als ze slecht nieuws hebben gebracht over je dier.


Nou, dan kan dat niet. Hoeft ook niet, gewoon zoolniveau aanhouden en zorgen dat de hielen niet óók gevoelig worden dus niet ineens heel laag gaan zetten terwijl dit niet kan zonder in de zool te snijden). We adviseren lage hielen voor paarden die op hakken moeten lopen, als je al lage hielen hebt dan kun je ze niet lager maken.


OMG. De zool wordt dikker door doorbloeding en training. Juist niet door rust. Echt erg hoor dit. Van mij mag je hem morgen even uithoren om te kijken of hij interesse heeft voor een andere benadering. Als hij die heeft mag je hem jouw boek geven, je krijgt van mij een nieuwe. Ik hoop dat van harte dat hij er iets mee doet want ik vind het wel heel erg dat mensen dit soort adviezen nog steeds krijgen. Ik hoor het niet voor het eerst, sterker nog, ik hoor het zeer regelmatig maar ik blijf me er over opwinden.


Ja, inderdaad. Maar met een dikke zool is het wel wat beter omdat het hoefbeen dan wat minder heftig wordt gesqueezed tussen een harde ondergrond en het hoefbeen maar je kunt sowieso geen dikke zool toveren (en zeker niet door bedrust).

Wat je wel kunt doen is de zool zoveel mogelijk ontlasten door de hielen laag te houden zodat de punt van het hoefbeen zoveel mogelijk niet spits op de zool drukt en je kunt speciale pads aanschaffen voor extra comfort.



Tsja, toen mijn paard 15 jaar geleden hoefbevangen werd (en ik hem heb 'moeten' laten inslapen) was dit alle kennis die er was. Inmiddels is er meer, véél meer maar het komt niet overal even snel aan.


Jezus, dat is hoog! Dat is wel heel erg erg, daar moet echt wat aan worden gedaan. Ik zou haar zo sober houden als mogelijk en dan binnenkort weer eens insuline testen. Als het dan nog hoog is moet je haar hooi maar een uur weken in ruim water voordat ze het krijgt, om zoveel mogelijk de suikers eruit te weken. Dan moet ze een supplement omdat er wrs nog wel wat meer wegspoelt dan alleen suiker maar als je zorgt voor iets goeds en zij hierdoor haar insulinegehalte laag kan houden, is dat toch de beste oplossing. Heb je hooi dat zo laag mogelijk is in suikers/zetmeel?

Insulineresistentie houdt in dat de cellen niet goed reageren op de insuline (insuline haalt suikers uit het bloed). Insulineresistentie heeft niks met magnesiumtekort. Met magnesium maak je de cellen alleen wel gevoeliger voor insuline en is er dus minder insuline nodig om de suikers te verwerken.

Een hoog insulinegehalte is de oorzaak van hoefbevangenheid, niet de suiker op zich. Wist je dat? Als je rechtstreeks veel insuline inspuit bij een paard dan wordt hij hoefbevangen. Het lijkt alsof het door fructaan komt maar het komt gewoon doordat er dan veel suikers in het voer van het paard zitten, en het paard dan dus meer insuline aanmaakt om het bloedsuikergehalte goed te houden.

Mensen met type 2 diabetes krijgen ook magnesium van de dokter, om de cellen gevoeliger te maken zodat ze geen insuline hoeven te spuiten. Bij mensen is het overigens het probleem dat er te weinig insuline wordt gemaakt en dat daardoor het bloedsuiker stijgt. Bij paarden stijgt het bloedsuikergehalte meestal niet/weinig maar de insuline dus wel en helaas worden ze hier hoefbevangen van.

Hoe is het magnesiumgehalte gemeten eigenlijk? In het bloed? Want zo ja: dat zegt niks over een magnesiumtekort (behalve als het al heel erg is), want wat er aan magnesium is blijft het langste in het bloed en de spieren kunnen dus dan al een tekort hebben. Dat even terzijde....

Koen Theys schreef op donderdag 15 oktober 2009, 22:24:


Die Koen toch. Motiveer jij het maar. Of dit werkelijk hilarische advies van de da, misschien wil je dat motiveren?

Trea schreef


Kan het dan niet zijn dat de hielen wat ondergeschoven zijn? Dan lijken ze ook heel laag, maar staat in wezen de hele hoefcapsule naar voren geschoven.
Als de hoefcapsule dan door een goede aanhechting van de witte lijn naar achter wordt getrokken, lijkt het eigenlijk of de hielen hoger worden. De hoef komt meer onder het been te staan. Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar ik heb dat bij Froukje zien gebeuren.
Maar ik denk in het geval van jou paard, dat voeding op dit moment het belangrijker is dan bekappen. Anders laat de witte lijn steeds weer los en verandert er niets.

Els.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 9:46:


Ze stond met een graaskorf gemiddeld 5 uur per dag op de wei. Nu niet meer dus. Verder kan ik aan haar voeding niet veel meer veranderen, ze staat al heel sober momenteel. Ze krijgt ongeveer 3 plakken hooi en 1 plak stro per etmaal verdeeld over 5 porties. Dat kan niet veel minder want dan wordt ze te mager lijkt me!
Het hooi ben ik vanaf vandaag gaan weken, het is vrij ruwstengelig hooi van een onbemeste weide (van natuurmonumenten), maar ik durf het eigenlijk niet ongeweekt te voeren.. Spoelen er behalve de suikers nog meer voedingsstoffen uit? En zo ja.. hoe kan ik er nu voor zorgen dat ze geen tekorten krijgt dan?

Ik heb een fotoserie geplaatst bij: 'hoeven'. Helaas moeten ze zo klein dat het niet meer echt duidelijk is te zien.
Daarom hier de links naar een fotoalbum:

Totaalbeeld paard:


LA


LA


RA


RA


LV


LV


RV


RV


Zou ik haar hielen nog lager zetten??

O ja.. en natuurlijk ook van de onderkant nog foto's:

Hele paard:


LA



RA



LV


RV

trea hoex schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 11:34:


hi lieve trea,heb je de fotos gezien van vera ruim een half jaar geleden
Album verasita.
Zij was er heel erg aan toe en nee ijzers en door veel te lopen,hielen laag te houden en we zijn nu bijna een jaar verder (we zijn er nog niet) en ja t kan allemaal weer goedkomen.
Ik denk dat vera ook rondom bevangen is geweest aan de groeven in de voeten te zien.
ik persoonlijk heb niks gehad aan dierenartsen en bekappers,maar heel veel aan hier.
veel sterkte
trudy

verasita schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 12:13:


Nog even aanvullend.
Vera is ook na een test insulineresistent bevonden,maar er werd ook gezegd dat dat een moment opname is.
Zeker rekening mee te houden,want haar waarde was ook erg hoog.
En nog even over t feit dat er beweerd word,dat de wijking(kanteling)nooit meer goed kan komen??
Kijk,garanties zijn er nooit,maar nooit en niet bestaat dus in dit geval niet,en niet bestaat niet.
Als met de juiste aandacht(en veeeeel geduld) je je paard verzorgd,dan groeit de witte lijn vanaf de kroonrand weer stevig naar beneden toe en neemt dan zogezegd ,de verbinding hoefbeen /hoefwand keurig mee naar beneden.
Gisteren nog een geintje op stal.
Iemand zocht een ""verzorgpaard"' en ik zei!!!IK heb er 1 ,maar die krijg je niet.!! Die doe ikzelf.
Houd de moed erin.!!
Groeten van trudy
Ps Als ik over een half jaar weer een mooi 4 voetenpaard heb ,ik zeg erbij ,als t helemaal gelukt is,dan laat ik weer 1 keer rontgenfotos maken.
Want ik ben er van overtuigd,dat t helemaal goed kan komen.,met de klemtoon op kan!!

trea hoex schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 11:34:


Je ziet dat de straalgroeven heel ondiep zijn (Piet zijn onderzoekje). De straalgroeve-diepte is dus blijkbaar een betrouwbare indicator van waar het hoefbeen zich bevindt. Op welke hoogte, niet of het gekanteld is. Toch?
Wat een verschil zeg, die onderkant, want de buitenfoto's zien er eigenlijk prima uit.

Christel Provaas schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 13:46:

Nou ,op de buitenfotos is toch wel duidelijk vanaf de kroonrand op een paar cm naar beneden de deuk te zien.
vanaf dat punt toch wel de wijking.
Dat is voor mij toch zeker wel de indicator ,en op de zoolfotos zie ik dat de zool gebold is.
Misschien wel een raar woord "'gebold"'maar zo noem ik t maar even.
Nou ja ,dat is wat ik zie.
trudy