Marianne schreef op dinsdag, 23 november 2004, 14:24:


Ik had het vandochtend nog : Was voor het eerst bij een paard waarvan de eigenaar vertelde dat ze dressuurmatig gezien alles kon....behalve haar eigenaar in ontspanning rustig en beheerst rond dragen.
Zo'n paard waarvan iedereeen zegt dat ze het wel kan -als ze maar wil-. Waarvan iedereen ook zegt dat ze je voor de gek houdt en een paar ferme tikken met de zweep haar wel anders zouden doen inzien.

Gelukkig een heel lieve eigenaar met hart voor haar paard en de bereidheid het eens over een andere boeg te gooien. Maar natuurlijk onzeker, als gevolg daarvan korte teugel (controle?) en het paard was veel te alert en met haar hoofd in de lucht meer bezig met omgeving dan met eigenaar.

Zonder bit durfde ze niet, kan ik begrijpen, dus heb ik de mexicaanse neusriem erafgeschroefd en niks anders laten doen dan stappen, meditatie- en grondingsoefeningen en vooral : Voelen.

Een half uur later liep het paard al languit te smakken met de neus omlaag. Te briesen aan de losse teugel.

Ik doe niks geks. Ik doe eens helemaal niks Goh .... Pien

Spirithorses schreef op dinsdag, 23 november 2004, 14:38:


Pien!! Helemaal top!! Als ik zou weten hoe ik zo'n 'smiley' zou kunnen maken die enthousiast in de handjes klapt, zou ik dat meteen doen. Dat heb je wat mij betreft verdiend!
Goed hoor om het zo aan te pakken!
Marianne

Marianne schreef op dinsdag, 23 november 2004, 14:24:


Mijn ervaring is niet wat jullie hier omschrijven, fijngevoeligheid / werkwilligheid en of temperament kunnen deze reacties op beenhulpen ook veroorzaken, hoeft hier nix met harde of felle training te maken te hebben.

Groetjes B.

Marianne schreef op dinsdag, 23 november 2004, 14:48:


Ik kreeg hulp van buitenaf om nog zo'n applausje te geven: Yes!
Dus die had je nog tegoed Pien ( ben benieuwd of het werkt!)

M.

Derma schreef op maandag, 22 november 2004, 13:49:


Beetje late reaktie, maar misschien toch een bruikbare.
Mijn paard hoefde ook maar een rechte weg te zien en wil hij maar 1 ding: galopperen, en wel * heel hard*. Bovendien was hij dan ook erg moeilijk terug te nemen; dus op dat moment totaal niet nageeflijk. Gewoon stappen was geen probleem.

Nu gaat het * perfect* . Wat heb ik gedaan?
Vertraging aanleren, en eerst continu vanuit stap - naar halthouden. Eventueel met een stemcommando. Braaf.

Ik pas hierbij wel clickermethode toe: stilstaan = click = lekkers.
Voordeel hiervan is dat een paard allert gaat worden: wanneer mag ik weer stilstaan? Yoepie! Stilstaan is LEUK. Voor sommige paarden is stilstaan aan voldoende beloning op zich.

Daarna uitbouwen van draf - stap - halt. Ik heb het eerst heel zwart-wit gehouden: dus echt eerst helemaal stilstaan als uiterste vorm van uiterste vertaging. Dat is duidelijker. Nu pas ben ik bezig met langzame en snelle draf (genuanceerder). Bovendien heb ik het clickeren alweer afgebouwd.

Nu kunnen we een heerlijk rustig handgalopje rijden, en met 1x "wohah" ... staatie stil.

Heerlijk!

Groeten
Solita

Spirithorses schreef op maandag, 22 november 2004, 7:02:


hallo,
mij is hetzelfde overkomen met een arabische volbloed. zij liep op de renbaan en werd ook helemaal gek als ze mocht galloperen.
de eerste week heb ik alleen ontspannen gestapt. de 2de week heb ik tussendoor een klein stukje gedraaft. als ze dat goed deed mocht ze blijven draven anders weer terug in ontspannen stap. zo ging ik elke keer een klein stapje verder. na 3 maanden zo te hebben gereden liep ze overal ontspannen en rustig.
tot slot nog 1 tip zeer veel geduld en consequent handelen is de enige manier.
WAAR DE KENNIS VAN DE RUITER STOPT BEGINT ZIJN GROFHEID!!!

dare to dream schreef op zaterdag, 25 december 2004, 9:06:


Ik ben nou al meer als 4.5 jaar bezig om mn draver rustig te laten lopen... Alles geprobeert, ander paard erbij, hele tijd alleen stappen, elke keer terugnemen, longeren voor het rijden... het heeft allemaal geen zin. Ja natuurlijk gaat het na al die jaren heel veel beter. In de bak is er niks meer aan de hand, maar feit is dat ik nooit in de bak rijd..
Wat bij mij heeft geholpen was absoluut niet meer bang zijn. Mijne doet niks buiten rennen, niet bokken enzo dus niks om bang voor te zijn.Gewoon rustig relaxt gaan zitten en terug proberen te nemen. Zo gauw je in paniek raakt is de paniek bij het paard natuurlijk nog veel groter. Die tip hierboven mij is een goede, als het paard braaf rustig draaft mag ie doorlopen, alstie begint te racen terugnemen naar stap of zelfs stilstaan. Ook dit heb ik een tijdje geprobeert maar bij de mijne werkte dat niet omdat die ELKE keer bij een beetje onspanning ertussenuit schoot.
Ondertussen gaat het bij mij wat beter, hoewel de galop een zwak punt blijft. Soms gaat het goed, soms gaat het fout, weet je nooit van tevoren. Maar er is in ieder geval weer fijn mee te rijden over het algemeen dat vind ik het belangrijkst. Dan maar een paard dat wat harder loopt, als ze maar luisteren naar wat je vraagt.

Succes!