Ans Jondral schreef op donderdag 9 juli 2009, 22:41:


Ik heb twee paarden met sarcoïd en ik doe er niks aan. BD heeft het al 8 jaar en het komt en het gaat weer. Snijden heeft geen zin, het komt toch terug en bovendien moet je zo ruim uitsnijden dat er rek op het weefsel ontstaat en je zit met een grote wonde. Tevens heb ik altijd geluisterd naar de verhalen dat het sarcoid zich in de bloedbaan verspreid zodra je er in gaat snijden en dat is voor mij voldoende reden om er niks aan te doen (het is ook niet zo heel erg bij beide paarden).

Op Bokt zijn verhalen van acetylsalicylzuur en Crest tandpasta, ik heb daar wel vertrouwen in maar het nog niet geprobeerd. En dan heb je nog de Liverpoolcreme (Google) waar ik verder ook geen ervaring mee heb.

Het enige wat wij hier doen is ervoor zorgen dat er geen vliegen op komen, die gaan er eitjes in leggen en het wordt bloederig en dat lijkt me een gevaar. Gewoon vet houden met uiercème is afdoende en er landen geen vliegen op dan.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 12 juli 2009, 9:07:


Vorige zomer is bij Goofy zo'n ding weggesneden, zat op de buitenzijde van de koker. Hij had er echt verschrikkelijke jeuk aan, daarom moest het wel weg. Ik ben wel blij dat ik nu de link van bokt heb gelezen. Goeie tip van die uiercreme. Ik wist eigenlijk niet dat die dingen zo snel weer terugkomen! Ga straks ns van onderen kijken haha. Groetjes Ingrid

Spirithorses schreef op zondag 12 juli 2009, 9:07:


Zijn ze nog veel gegroeid in die tijd?
En hoe groot zijn ze en waar zitten ze?

Want dat vraag ik mij wel een beetje af.
Als die dingen niet van plan zijn nog veel groter te worden, mogen ze van mij gerust blijven zitten.
Maar als die nog veel groter gaan worden, zou dat wel eens een probleempje kunnen opleveren. Eentje zit namelijk bijna tussen z'n billen. Zou hem kunnen hinderen bij het bewegen of open kunnen gaan door de wrijving.
En de grootste zit op de zijkant van z'n koker. (bijna in z'n lies) (Die is denk ik minder een probleem)
Weg gaan ze bij hem overgings niet. Tot nu toe blijven ze ofwel een tijdje even groot en dan lijken ze weer even te groeien. Maar kleiner worden of weggaan, zie ik niet gebeuren.
Het schijnt ook dat beschadigingen de groei kunnen stimuleren. Dus het feit dat ze zo nu en dan opengaan, word ik ook niet blij van.

Mijn DA sprak over wegsnijden maar daar heb ik eigenlijk een slecht gevoel over. Op z'n bil is bijna geen extra huid. En als ze weer terugkomen, wordt het helemaal gezellig.
Bij die verzorgpony van mijn vriendin was dat een kwestie van enkele maanden. Ik denk dat er nog geen 2 jaar hebben gezeten tussen het ontdekken van die sarcoïden, 2 keer wegsnijden etc. en zijn dood. (En hij heeft op het einde nog maanden met een open wonde rond gelopen.) De tweede keer kregen ze de boel ook niet meer helemaal weg omdat het agressiever was teruggekomen en in de diepte was gegroeid. Teveel risico's om op die plek nog veel dieper te gaan snijden. (En mijn pony heeft er dus eentje op bijna exact dezelfde plek.) + Dat er niet genoeg huid overbleef om de wonde nog dicht te krijgen, zoals Pien ook al schreef.
Ik heb geen zin erop te gaan speculeren en mijn pony mogelijk dezelfde weg op te sturen.

Maar langs de andere kant, mocht het noodzakelijk worden er iets aan te doen dan gebeurt dat beter wanneer ze zo klein mogelijk zijn. Moeilijke afweging dus.

Mijn pony heeft ze trouwens ook gekregen toen hij in de zomer op een weide liep die grensde aan een weiland met koeien. Dus die vliegen/koeienvirus theorie zou wel eens kunnen kloppen bij hem.
Maar hij is ook wel een smeerpoes tussen z'n achterbeentjes eigenlijk. Hij heeft 4 witte benen maar zijn achterbenen zitten altijd een beetje onder de stinkende zwarte smurrie, afkomstig van zijn pieleman, bijna niet weg te krijgen met gewoon borstelen. En het piele-ding in kwestie is ook niet bepaald proper te noemen. Ik kan mij dus wel indenken dat 6-potige vliegbeesten het daar aangenaam vertoeven vinden.

Ans Jondral schreef :


Spirit heeft er een op zijn borst op de overgang naar zijn linkervoorbeen, dat is een uitstekend iets van een 2 cm grootte. Het ziet eruit als een lange wrat die op het punt lijkt te staan om eraf te vallen.

BD had er altijd een in haar oksel (voorbeen), die is na een tijd onstekingremmers voor iets anders helemaal weggegaan en tijdens vorige dracht weer even teruggekomen. Nu is hij weer als vanzelf verdwenen. Het is echt een sarcoïd. Grootte is op z'n grootst ca 5 cm lang en 2 breed geweest. Nu dus is die plek gaaf en ik heb er niks aan gedaan. Bij haar is het ooit begonnen als een zwart onderhuids bultje.


Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 16:11:


Amar had er ook al jaren eentje tussen haar voorbenen iets minder dan 5cm lang. Vorig jaar plots zo goed als weg. Volgens de DA kan dat niet echt en is het er nog steeds maar onlangs nog eens gevoeld en je voelt bijna niks en de huid is gaaf. We durven ook niet teveel liggen voelen om zeker niets te activeren maar het ziet er weg uit.
grtjes Myr

klaartje schreef op donderdag 9 juli 2009, 19:46:


Ik ben er net mee bezig met Pep. Ze moest naar de kliniek om een rotte kies uit te laten stempelen en toen ontdekten ze de sarcoid op haar wang. Was nog niet zo groot en ikzelf dacht dat het een rainrot plek was...

Weggeopereerd en er werd verteld dat het weggenomen weefsel aan de randen sarcoidcel vrij was, maar nog tijdens het genezen is het terug gekomen en nu inderdaad sneller groeiend.

We rijden nu elke drie weken naar de kliniek om de sarcoid te laten inspuiten met een middel dat resistentie moet aanwakkeren tegen het virus dat de veroorzaker is. Dit is nu twee keer gebeurd en moet over twee weken voor de derde keer. Pep moet een roes want die is wat dat aangaat nog steeds erg kopschuw. Ze krijgt zo'n 5 prikken IN de sarcoid, een precies werkje met een erg aggressief vaccin. Kans op succes is ongeveer 80 á 90%.

We spreken steeds samen met andere sarcoidpaarden af omdat de entstof erg duur is en het flesje na openen niet houdbaar. En er is nog erg moeilijk aan te komen ook. De eerste behandeling geeft nog geen bijwerkingen, wel voor de zekerheid de eerste dagen temperaturen.

Pep kwam er zonder problemen door maar een grote KWPN ruin kreeg toch koorts en dikke benen...

Na de tweede behandeling kunnen de bijwerkingen erger worden. Pep is er op een iets verdikte kauwspier na wederom goed doorheen gekomen. Die ruin hoor ik volgende keer wel...

De derde behandeling geeft eventueel NOG meer bijwerkingen. Dat wordt dus nog afwachten.

Nu is de sarcoid al binnen twee dagen na de laatste behandeling behoorlijk ingedroogd! Per ongeluk heeft ze gisteren het korstje eraf geschuurd en nu zie ik roze vlees... Het natte wel maar bloedde niet. Ook het weefsel van de sarcoid onder de huid lijkt af te nemen. Voordeel van de enting is dat als het 100% aanslaat ze nooit meer, waar dan ook een sarkoid zullen ontwikkelen. Ze zijn dan resistent.

Het lijkt dus aan te slaan... Maar lukt het niet dan ga ik dit proberen: http://www.sarkoid.de/behandlung.html