Ellen2 schreef op zaterdag 27 juni 2009, 7:58:


Die crèmekarren heb ik wel zie staan ja , maar de zwaartekracht was de oorzaak dat mijn genieten maar van korte duur was. Ik zag tot mijn grote spijt de ferme bollen rumrozijnen de grond inpletsen nadat m'n paardje even een bruuske beweging maakte , tot groot jolijt van de horden kinderen die daar jammer genoeg ook rondhobbelden op fietsjes.
Je moet idd de streek wat kennen, want in begin is't een beetje zoeken. Ik had wel niet verwacht dat je met 1500 hectaren bos altijd zo snel terug de fucking beschaving tegenkomt. Altijd zie je wel een straat of een huis door de bomen piepen en daar hou ik niet van. Daarom dat ik me afvroeg of iemand nog mooie paden kent waar je langer de natuur inblijft.
Wel mooi was de ferme heuvel met kapelleke op en de heides met droge grasstoppels.
Na al die kapellekes begon mijn zieltje beetje te roken, maar was wel een speciaal zicht. Toch geeneenen rolstoelpatient met een kreet zien rechtstaan...Maria zal wellicht met andere zaken bezig geweest zijn .

Maria Delavega schreef op zaterdag 27 juni 2009, 11:15:


je hebt gewoon het meest toeristiche deel van Averbode gedaan Er zijn echt wel mooiere stukken waar je mens noch kapel tegenkomt. Volgende keer neem je gewoon Eddy, Jan, Ellen, Vicky of mij onder je arm mee

Helms Cindy schreef op zaterdag 27 juni 2009, 11:24:


Owkay, zou wel leuk zijn om 1 van deze dames mee op tocht te nemen.
Bij deze voel ik me zo vrij om dan nog eens contact op te nemen als we nog eens die kanten opgaan .

Maria Delavega schreef op zaterdag 27 juni 2009, 11:29:


doe maar, ik heb een geweldige GPS !
't is Eddy zijn Indy die me overal de weg geleerd heeft in de merodebossen
ik trok telkens met haar het bos in tot ik niet meer wist waar ik was, en zij bracht me thuis
en na een tijdje leer je zo de paadjes kennen
nog niet allemaal, maar een paard met ingebouwde GPS is geweldig praktisch

Is idd geweldig. Mijn merrie deed dat vroeger ook, was idd heel gemakkellijk. Zo'n stukken ben ik nog niet tegengekomen dat ik niet meer wist waar ik zat, lijkt me fantastisch! Wel moesten we opletten dat we de jeep terug vonden .
In Westerlo zijn we ook gaan wandelen de eerste dag, maar dat was erg teleurstellend. Veel harde paadjes met stenen. De paardjes stonden in de Gipsy Ranch (we zijn toen van daar vertrokken) om te overnachten in grote paddock, maar vroeg me af of er zo'n plaatsen waren in Herselt waar paardjes veilig kunnen overnachten. Persoonlijk was de Gipsy Ranch niet zo heel erg mijn ding, to many kowbois met klikkerende sporen aan, brr...
Eerst zouden we naar Militair domein geweest zijn, maar naar 't schijnt was daar die rhino uitgebroken.