Zoe Veurman schreef op zondag 1 maart 2009, 11:23:


Dag Zoe

Ik heb een paard dat net zoals die van jou ineens beslist dat ze de andere kant op wil. Iedereen die haar kent en met haar heeft gereden bevestigt dat het een heel "braaf, bomproof, betrouwbaar" paard is, maar plots "krijgt ze het dus soms"

Ik hoor je zeggen dat het al heel veel verbeterd is en dat het nog zelden gebeurt. In eerste instantie moet je dus tevreden zijn met de reeds gemaakte vorderingen (doe ik ook). Als je een paard hebt dat zo zelfzeker is en meent het op kritieke momenten het best te weten dan zal jij nog zo sterk (niet fysiek sterk, daar heb ik het niet over, dat begrijp je wel) mogen zijn, een goeie betrouwbare consequente leider zijn, als je een steek laat vallen kan ze weer terug vallen op oud gedrag.

Ik heb ooit eens een filmpje geplaatst waar ik was afgestapt en waar je kon zien hoeveel moeite ik moest doen om te volharden "jawel we gaan wel langs daar"
Als het aan dat tempo gaat dat je nog kan anticiperen op de situatie en dus snelle effe in een bijna reflexmatig denken kan beslissen wat te doen, kan het allemaal goedkomen dat moment, maar als je het weinig of niet ziet afkomen en het overvalt je, dan ben je wellicht verloren.

Verder... je kan ook niet alles trainen en voorkomen. Toeval en pech hoort er eenmaal bij. Je kan wel maken dat je paard bijna reflexmatig op jouw terugvalt bij paniek.

Als je de angst voelt komen, geef je paard dan iets te doen, belast zijn brein zodat hij geen tijd meer heeft om "angst te bedenken of soms zelfs te verzinnen".
uiteraard ga je de angst niet bekrachtigen (dus niet geruststellen ook, want dat bekrachtigt evengoed dat er iets eng is)
Geef hem in de eerste plaats dus iets te doen.
Ik vraag in angssituaties steeds het hoofd laag (ken je dat, een van de eerste van de 7 basics van clickertraining)?
Als je weet waar je paard angst voor heeft, kan je daar ook mee werken
Beloon je paard voor elke toenadering van het enge, en negeer elke andere actie.

Wat het leiden betreft: goeie leidoefeningen dragen inderdaad bij tot een betere leider, maar dat had je zelf al ontdekt

Wat leidtouw betreft: leidtouw idd opzij hangen aan halster, zodat je meer te zeggen hebt over waar het hoofd van je paard naar kijkt, en er niet aan hangt te skiën en uiteindelijk moet lossen. Aan dit laatste kan je niet veel doen. Als je paard echt weg wil dan kan ie dat altijd. 450 kg haflinger hou je niet tegen met jouw 60 kg. MAAR: vanzodra je paard ook maar iets meegaat in de druk , dus als je het touw voelt "lossen", of hij kijkt je even aan, of houdt even rekening met je of je voelt dat hij "er weer is", meteen belonen
Hoe? Alle druk laten vallen (die hij zelf veroorzaakt heeft trouwens, hij is beginnen trekken, niet jij!)
Alle druk is: druk van touw naar het halster, maar ook jouw lichaamstaal: kijk zacht, ontspan, adem uit, zing een liedje etc
Geef als jackpot een stukje wortel (jaja steeds in je zak houden) , of knuffel hem dood (als je paard dat wel leuk vindt ), laat hem even grazen (nog beter, hoofd laag, dan komt de rust nog sneller)

Verder denk ik: niet te veel schrik hebben, het kan altijd gebeuren dat het fout gaat, als je maar alles wat je had kunnen trainen getraind heb, ga dan op pad en vertrouw een beetje op je paard, dat hoort ook zo

Mvg
Eva Saegerman
clickertrainingmetpaarden.be" target=_blank>www.clickertrainingmetpaarden.be

Nils Vellinga schreef op maandag 2 maart 2009, 20:21:


Wanneer een paard ervandoor wil, zal hij vooruit en voorbij je lopen.
Zodra hij een halslengte voor je uit is, dus zijn voorwaartse kracht kan gebruiken, heb je niets meer te vertellen omdat hij je achter zich aan sleept. Zit zijn leidtouw aan de zijkant vast dan houd je veel gemakkelijker het hoofd bij je. Kwestie van kracht maal arm of zoiets, maar ik heb altijd slecht opgelet bij natuurkunde

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 19:55:


???

Wat is het nadeel van vastmaken aan de onderkant volgens jou? Denk je dat je dan niet kan sturen? (Nog even afgezien van het feit dat het leidtouw bedoeld is als communicatiemiddel, en niet als dwangmiddel).

De onderkant lijkt me voor alle toepassingen beter. Je loopt zelden uitsluitend naast je paard. Mij lukt dat in ieder geval niet, met de wei opendoen en zorgen dat niet de hele kudde meegaat, niet door het poortje door (waarbij ik of het paard voor me uitstuur, of eerst zelf ga), langs de oprit van het huis (meestal tussen auto en muur door), etc. Met het touw aan de onderkant kan ik, afhankelijk van de situatie (aan welke kant zit de poortgreep van de weide?) aan alle kanten van het paard stuursignalen geven. Het lijkt me een buitengewoon onhandige toestand als je rechts van je paard terecht komt terwijl het leidtouw aan de linkerkant vastzit. Dan vervalt inderdaad alle normale communicatie.

En last-but-not-least: het verdient aanbeveling om regelmatig van positie (links-rechts) te wisselen. Tenzij je wilt dat je paard aanleert om altijd met zijn linkeroog jou in de gaten te houden, en dat je alle handelingen altijd links van hem verricht. Dan heb je daarna een goede reden om te veronderstellen dat alle paarden van nature scheef zijn.

Dit zijn dan nog maar een paar argumenten VOOR het vastmaken aan de onderkant. Weet er iemand ook nadelen aan deze positie?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:22:


Verder alles goed met je Anita?

Nils Vellinga schreef op maandag 2 maart 2009, 20:25:


Kee, dan hebben we het over wandelen met een stalhalster, lijkt mij?
Want aan een touwhalster zitten aan weerszijden geen mogelijkheden om het leidtouw aan vast te doen.

Maar leg mee eens uit (en/of Piet) wat nou de voordelen zijn van het leidtouw aan de zijkant vast te maken? Puur vanwege het draaien/schuiven van het halster, of zijn er meer voordelen?
Oprechte vraag hoor, ik wandel namelijk al jaren met het leidtouw onderaan en kan op die manier ook prima wisselen aan welke kant ik van mijn paard loop en heb ook nooit problemen met 'niet kunnen houden' oid.

Met mij gaat het goed ik moest lachen
En "ietsepietsie" ongeloof ........lijkt me wat lastig lopen / aanwijzen aan de linkerkant als rechts is vastgemaakt, jij niet dan?!

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 20:31:


Sorry, maar wanneer dit het geval is hoor je niet met je paard buiten een omheining te lopen. Niet met het touw onderaan, maar ook niet met het touw aan de zijkant.
Als je dit laat gebeuren ontbreekt er enig essentieel grondwerk. De oplossing zit hem niet in het naar je toesleuren van het hoofd, maar aan het wegdrijven van de achterhand. Daardoor draait het paard automatisch naar je toe. En, heel belangrijk: dit truukje werkt ook als je het touw loslaat, hebt laten vallen, of wanneer je het paard uit de wei wilt halen en er nog geen touw aan zit. Die achterhand hoort trouwens sowieso nooit ongevraagd jouw persoonlijke ruimte binnen te komen, voor voor de hand liggende redenen. Als een paard recht voor jou uitloopt kan het niet anders of hij gaat met zijn kont langs je heen. Als dat zo is dan ontbreekt er iets aan de opvoeding, dan moet je dat eerst fixen.
Verder hoort een paard te reageren op wiebelen met het touw, door achteruit te gaan, of op zijn minst af te remmen.
Al deze zaken zijn eenvoudig aan te leren, en naar mijn idee een vereiste voordat je met je paard aan de wandel gaat.
Eerlijk gezegd ben ik wat verbaasd om op dit forum te horen dat sommige mensen denken dat het leidtouw bedoeld is om met je paard te gaan touwtrekken, en dat aan de zijkant vastmaken beter is omdat je dan meer kracht kan zetten. Dat stadium zijn we inmiddels hopelijk toch wel gepasseerd dacht ik zo. Dat riekt mij iets teveel naar "met een bit met hefbomen kun je meer kracht zetten dan zonder hefbomen". Of ben ik nou de enige die dit ziet?


Dat bedoel ik dus...

Niet vergeten dan om ook werkhandschoenen aan te doen, want anders loop je het risico op brandblaren.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:45:


Lijkt mij sowieso lastig lopen met aan de zijkant vastmaken.
Als ik een keer onverwachts aan de andere kant van mijn paard moet lopen, dan kan ik nu - met het leidtouw onderaan - gewoon wisselen van positie.

Over aan de andere kant bevestigen: dit zie je veel in de "traditionele" wereld, dat ze de longeerlijn aan de bitring aan de andere kant bevestigen (zowel bij het lopen als bij het longeren). Nooit gezien?

Zeker wel gezien, je ziet zoveel.
Logische blijven nadenken is er ook 1

Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 20:47:


Nee dus.
Daarom ben ik hier dus ook maar vragen over gaan stellen.
Het lijkt een beetje op "Doe er maar een bit in, want je weet maar nooit "als ie d'r vandoor wil heb je tenminste een rem".

Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:52:


En vragen blijven stellen, da's er ook 1.
Zodat je kunt brainstormen over dingen, da's er ook weer 1.

Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 20:36:


Een paard wat netjes volgt, kun je desnoods aan een 'oor' vastmaken , het gaat pas tellen als er problemen komen of dreigen te komen.
Mijn antwoord was op een vraag hoe je kunt voorkomen dat een paard er vandoor gaat, ik nam aan op een gewoon halster.
Ik denk dat ik op die vraag inmiddels antwoord heb gegeven.
Ik heb paarden ALTIJD aan de kant waar ik loop vast. Omklikken is een fluitje van een cent als je dat even gewend bent.
Ik zou het gewoon eens proberen, dan merk je het verschil vanzelf wanneer het paard wat je begeleidt er door de een of andere oorzaak van tussen wil trekken.
Aardig voorbeeld is de Friese merrie op de foto's die ik als laatste geplaatst heb. Bij de chauffeur ging ze ervan door, bij mij liep ze rond me en ik ben echt niet sterker.

Ik loop ook met touwhalster, en snap Piet zijn verhaal wel met opzij vastmaken, en in bepaalde situatie's kan je het hoofd dan naar je toe trekken/vragen, maar ik zorg er al voor dat het paard thuis al "aan de hulpen" is, en ga dan op pad, kan Zalitha prachtig terug "zetten"als ik al langzamer ga lopen doet zij dat ook, net als mijn hondje richtig kruising b.v., alleen durf ik Zalitha niet los te laten.
Met oefeningen in de bak kan het ook nog wel handig zijn, het zijwaarts vragen/inbuigen van de hals of misschien minder snel kantelen bij een paard die het wat moeilijker vindt.

Daar maak je een .

Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 20:47:


In mijn andere bericht over die foto lijkt het even alsof ik bedoelde dat daar het leidtouw aan de zijkant zat, dit was echter niet zo, het halster was zo wijd, dat ik haar ook zo rond kon krijgen. Zie haar hals.
Tja Frans, een getraind paard zal er niet zo snel vandoor gaan, hoewel het altijd kan gebeuren als de paniek maar groot genoeg is en ook dan ben je al een ruimtereis te laat om zijn achterhand van je weg te vragen.
Handschoenen om brandblaren te vermijden heb je alleen nodig als je hem niet kunt houden en het touw door je vingers slipt.
Het gemak van neem zijn hoofd en je hebt zijn lichaam met je blote handjes zal je verbazen.