Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:22:


Verder alles goed met je Anita?

Nils Vellinga schreef op maandag 2 maart 2009, 20:25:


Kee, dan hebben we het over wandelen met een stalhalster, lijkt mij?
Want aan een touwhalster zitten aan weerszijden geen mogelijkheden om het leidtouw aan vast te doen.

Maar leg mee eens uit (en/of Piet) wat nou de voordelen zijn van het leidtouw aan de zijkant vast te maken? Puur vanwege het draaien/schuiven van het halster, of zijn er meer voordelen?
Oprechte vraag hoor, ik wandel namelijk al jaren met het leidtouw onderaan en kan op die manier ook prima wisselen aan welke kant ik van mijn paard loop en heb ook nooit problemen met 'niet kunnen houden' oid.

Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:45:


Lijkt mij sowieso lastig lopen met aan de zijkant vastmaken.
Als ik een keer onverwachts aan de andere kant van mijn paard moet lopen, dan kan ik nu - met het leidtouw onderaan - gewoon wisselen van positie.

Over aan de andere kant bevestigen: dit zie je veel in de "traditionele" wereld, dat ze de longeerlijn aan de bitring aan de andere kant bevestigen (zowel bij het lopen als bij het longeren). Nooit gezien?

Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 20:47:


Nee dus.
Daarom ben ik hier dus ook maar vragen over gaan stellen.
Het lijkt een beetje op "Doe er maar een bit in, want je weet maar nooit "als ie d'r vandoor wil heb je tenminste een rem".

Anita Cats schreef op maandag 2 maart 2009, 20:52:


En vragen blijven stellen, da's er ook 1.
Zodat je kunt brainstormen over dingen, da's er ook weer 1.

Ilma Meijer schreef op zondag 8 maart 2009, 0:05:



Ik zou het andersom doen. Eerst een osteopaat erbij, zodat je zeker weet dat er nergens een blokkade in het lichaam zit.
Dat is wel zo fair tegenover je paard.

Cindy Denkers schreef op donderdag 12 maart 2009, 14:33:


Thanks. Het was ook erg leuk om bij te houden allemaal.
En achteraf maar goed ook dat ik dat gedaan heb, want er zijn zoveel kleine dingen die je weer vergeet. En het is altijd leuk om terug te lezen.

Jij heel veel sterkte in de spannende dagen en ik hoop voor je dat je bij de bevalling zult zijn!

van lennep schreef op zondag 15 maart 2009, 12:11:


Is het rijden met/zonder bit ook besproken? En wat gaan jullie doen?

Jammer van het geen-feestje. Whip!

veb schreef op maandag 23 maart 2009, 15:38:


Het 'bedenken' heeft niet zoveel zin zolang je niet weet wat je paard het liefste wil. En dat weet je pas wanneer je dingen gaat proberen.
Wat je kunt doen is, zodra jullie verhuisd zijn naar de nieuwe plek, je paard alleen buiten te laten 's avonds. En dan kijken (ook vanaf een plek waar je paard jou niet kan zien, maar jij haar wel) hoe ze zich gedraagt. Zolang ze niet paniekert en niet heen en weer loopt te rennen, gaat het dus prima en kun je haar dus alleen buiten laten (met voldoende hooi voor de hele nacht).


Die dagen kun je dan een regendeken op doen, indien nodig.


Rainrot en mok krijgt een paard niet zomaar. Heeft allemaal met weerstand te maken. Dat je paard nu blijkbaar gevoelig is voor mok, komt omdat ze dus niet 24/7 buiten loopt en geen optimale weerstand heeft.
Met een gezond paard hoef je voor deze dingen niet zo bang te zijn.

Ik heb hier geen maand mee gewacht. De tweede week ben ik al een stukje gaan wandelen met mams en kind en ze vonden het allebei super leuk (en ik ook ).


Jep, dat ook. Erg belangrijk.


Die band is er toch al? Een korte wandeling verstoort dat echt niet. Ik heb het juist als erg positief ervaren.


Viel bij ons erg mee. Jovarna is niet één keer in paniek geraakt als Banouck even uit zicht verdween in het bos. Wel een hinnik, maar tegelijkertijd voldoende vertrouwen om niet in paniek te raken.

Jean Mclean schreef op maandag 20 april 2009, 18:02:


Ja dat is een goede plek om te beginnen, in de wei.
Als dat goed gaat, een stukje op het erf.
En zo kun je het stapsgewijs opbouwen.
Veel plezier met beide, gaat je vast lukken. :)

Monique Meijer schreef op donderdag 23 april 2009, 16:48:


Gefeliciteerd hoor! Fijn dat ze zo relaxed is.
Krijgt ze ook een maatje?

Ik heb vorig jaar stripbegrazing gedaan en het is me niet bevallen.
Inderdaad wordt het gras heel kort afgrazen en mijn paarden waren ook erg gefixeerd op die nieuwe strookjes gras die ze kregen en graag wilden krijgen zodra ik maar de wei in kwam.
Erop mesten deden ze trouwens niet.

Dit jaar doe ik het anders, nu heb ik de wei in gedeelten/vakken opgedeeld. Daarnaast c.q. langs die stukken hebben ze een looppad van zo'n 90 meter lang, dat voorin uitkomt in een stukje wei en achterin bij de grote paddock.
Ik denk/hoop dat dit beter gaat bevallen.

Gefeliciteerd met dit mooie veulen!