Ik zoek ook op waar het goed en ontspannen gaat.
Rij nu een merrie die braaf "was".
Dik been, 2 weken niks gedaan, van de week weer wat opgepakt, herken haar niet meer terug.
Ziet overal water branden, schrik , is oke maar de manier waarop, niet fijn.
4 benen de lucht in, nou niet grappig dus.
Ik ga nu zonder mijn eigen nek te willen breken zoeken waar het probleem ligt.
Grondwerk, aan de longe, en vandaaruit ga ik er weer op, veiligheid voor alles.
Voor jouw dan misschien een goed idee om toch samen met dat andere meisje samen (een aantal keren) aan de gang te gaan, en zo je vertrouwen weer op te bouwen.
Ik denk dat het beter is dat je het niet alleen doet, juist als je er iemand bij hebt, babbel je wat je kan je gedachten wat verzetten en krijgt eerder je ontspanning en het vertrouwen terug.
Wat ook kan helpen, lekker zelf eerst sporten, je adrenaline is dan wat gezakt

Anita

ib schreef op donderdag 15 januari 2009, 14:30:


Ga meer rijden dan 1 keer per week. Hoe langer de periodes tussen het rijden, hoe meer je jezelf onzeker kan maken. Had je een goed gevoel na een les, stap er de volgende dag dan opnieuw op, moet ni lang zijn hoor. Als er iemand is die je kan helpen en die ervoor zorgt dat je je zekerder voelt, vraag dan hulp.
Ni te veel nadenken, als je gaat doemdenken en je dus opspannen, adem diep in en uit en denk aan iets leuks of vertel een verhaaltje tegen je paard zodat je gedachten ergens anders naartoe gaan.
Je instructeur heeft gelijk: oefenen, oefenen en nog eens oefenen, je onzekerheid geraakt ni weg door erover na te denken

ib schreef op donderdag 15 januari 2009, 14:30:


Wat je kunt doen als je gespannen bent. Is realiseren wat je gespannenmaakt. Als je merkt dat je gespannen bent even een paar keer diep in en uit ademen en bedenk dan wat er nu mis is. Waarschijnlijk niets. je zit op je paard zij loopt en op dit moment is er niets om je zorgen over te maken. Blijf in het hier en nu. laat je gedachten niet een loopje met je nemen.
Maar wat ik wel heel belangrijk vind is dat je als je bang bent eerst meer vertrouwen op de grond gaat op doen. Vooral oefen veel met grond werk, want ben je te vaak bang verliest je merrie respect voor je en kan ze angstig worden of gewoon weg niets meer van je aannemen.

Maar idd ga naar een goede instructeur.

Liefs,

Helene

Anita Cats schreef op donderdag 15 januari 2009, 15:55:
...knip...

Hoi Anita,
Ik heb bij mijn paard gemerkt dat ze, ondanks buiten staan met schuilstal, nu in de winter toch een soort stalmoed ontwikkelt zodra ik een paar dagen niets met haar doe.
Het heeft me echt verbaasd hoe oprecht ze dan ineens BANG is voor de gekste dingen, waar ze anders zonder blikken of blozen langs loopt.

Kennelijk heeft ze het nodig om af en toe even uit haar bol te gaan en alle spanning er uit te gooien. Dat kan nu niet (eerst vreselijke modder, later bevroren grond). En dan zet die spanning zich kennelijk om in echte angst!
Nu ik dit weet houd ik daar rekening mee en bouw weer voorzichtig op.
Coralie

Helene E schreef op donderdag 15 januari 2009, 17:04:

Haha, en Peter dacht dat je niets van paarden afwist!? Vol wijsheid en ervaring zit je!
Prima reactie Helene.

Helene E schreef op donderdag 15 januari 2009, 17:04:


Als je bang bent van het paard erop en ernaast, goed idee om aan grondwerk te doen en stap voor stap de angst te overwinnen.
Maar als je enkel bang bent als je erop zit, ga je niet meer vertrouwen krijgen door ernaast dingen te doen. Heb het zelf ondervonden, je kan grondwerk doen tot je een ons weegt maar als je erop stapt, komt de spanning wel ineens boven en hoe langer je wacht hoe zenuwachtiger je zal worden.
Voor de duidelijkheid: ik heb helemaal niks tegen grondwerk zenne

Britt Claeys schreef op donderdag 15 januari 2009, 22:07:


Ik bedoel het grond werk ook voor een groot deel voor het paard. Het paard verliest respect voor je als hij merkt dat je bang bent. je moet wel een duidelijke leidende positie blijven behouden.
Grondwerk kan je helpen in iedergeval niet nog meer vertrouwen te verliezen. Als je merkt dat je paardje op de grond geweldig met je mee werkt ben je minder bang dan wanneer hij op de grond ookal niet van plan is te doen wat jij graag zou willen.

Helene E schreef op donderdag 15 januari 2009, 23:16:


Grondwerk is zeker belangrijk, en zal dat ook zeker blijven doen. Maar zolang ik er niet op zit, is er geen enkel probleem. Mijn paard is een schat van een beest (heb nog nooit zo'n lief paardje gezien als zij), waar je niet onzeker bij kan zijn (op de grond dan). Ik begrijp ook niet waarom ik me tijdens het rijden zo opfok, want zij doet echt niets normaal gesproken. Ze is het liefste paard van de groep tijdens de les. Ik ga morgen mijn best doen om zo ontspannen mogelijk te blijven, en als ik merk dat tijdens het rijden fout gaat, ga ik het bos in, daar heb ik de spanning dus niet, en dan proberen we het zondag opnieuw. Ik heb de spanning alleen op het moment dat er dingen gebeuren waar het bij mijn andere paard fout ging.

ib schreef op vrijdag 16 januari 2009, 8:56:


Dat is een goed plan. Probeer ook eens een liedje te zingen, klinkt misschien gek, maar het voorkomt dat je onbewust je adem inhoudt en ga je als je gespannen bent de teugels niet korter nemen? Wat meer je beenspieren spannen? Probeer dat al zingende te voorkomen.

ib schreef :>>>>>

Niet goed passend zadel kun je al wegstrepen omdat het bij de andere rijder wél goed gaat en zo zijn er nog wat factoren.

Ik werk geregeld met mensen die zich niet goed kunnen ontspannen.
Als ik jou zo lees zit het inderdaad bij jouzelf. Dan kun je een nog-zo-braaf paard onder je kont hebben, grondwerken of kilometers (tijd) maken zoveel als je wilt, maar als er in de basis iets niet goed zit zul je dat eerst moeten aanpakken.

Een en ander begint met jouw houding op de grond: Als eens gehoord van 'gronden' , 'buikademhaling', 'loslaten', 'focus', balans, 'je verbinden met je paard', etc?
Dáár moet je het zoeken, dus aan jezelf werken. Op mijn website staat er wel het een en ander over en anders stel je hier maar wat vragen.

Groet, Pien

Dit paardje is ook een wat sjieker ding, en staat ook 24/7 buiten.
Toch....
Ik merk dat ze wat gespannen is, is ook shagerijnig in omgang (was ze al hoor).
Ga nu eerst voor ontspanning zorgen en een wat vrolijker paardje.
Eigenaar is aardig fanatiek en heb het liefst dat ik morgen wedstrijden ga rijden.
Ik ben alleen maar bezig met is wandelen grondwerk, aan de longe alles om in te springen wat ik voor me zie.
Ik wil graag een vrolijk paard, in ieder geval een paard wat betrouwbaar is.
Vanmorgen ging ze heel gedwee weer mee terug naar huis (rijvereninging geweest, bak thuis hard).
Ik denk dat als ze weer een beetje in handen is wat energie in het werk kwijt kan (ga ik van uit), dat ik weer een ontspannen paard terug krijg, dat is mijn eerste vereisde.

Het houd ons lekker bezig, hoef ook allemaal niet vanzelf te gaan....
Anita