WORMBESTRIJDING

De Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) heeft in het najaar van 2002 en 2003 een aantal jonge, overleden paarden voor onderzoek aangeboden gekregen. Het ging om dieren tussen de 1,5 en 2.5 jaar oud. Dat meldde het Tijdschrift voor Diergeneeskunde in het oktobernummer van dit jaar. De paarden leden aan ernstige diarree waarvan de oorzaak na veterinair onderzoek niet te vinden was. Uiteindelijk concludeerde de GD ernstige besmettingen met kleine strongyliden (cyathostominose). Het ging om een besmetting in de laatste fase van de wormcyclus, wanneer bij zwaar geïnfecteerde paarden de volwassen wormen in korte tijd vanuit hun ruststadium een massale uittocht uit de darmwand beginnen. Het stellen van deze diagnose blijkt bij een levend paard vrijwel onmogelijk. In de mest worden geen eiproducerende wormen gevonden omdat ze door diarree of behandeling zijn afgevoerd. "Misleidend", schrijven de auteurs, want ze zitten wel in het paardenlichaam. Strongyliden doorlopen verschillende (larven)stadia. Slechts enkele wormmiddelen hebben gedurende die stadia effect. Tegen het L3-stadium, waarin de larven inactief in de darmwand ziten, is geen wormmiddel voldoende effectief. Geadviseerd wordt de beweidingsschema's, hygiënische maatregelen en toediening van wormmiddelen bij jonge paarden goed op elkaar af te stemmen. De mest moet tweemaal per week uit de weide gehaald worden. Aangeraden wordt jonge paarden in het voorjaar op nieuw ingezaaid grasland te weiden of op grasland dat het jaar daarvoor niet door paarden is gebruikt. ----- Afgeraden wordt in één seizoen wormpreparaten te gebruiken die een verschillend werkingsmechanisme hebben. Onderzoek heeft uitgewezen dat veel paardenhouderijen tegen enkele wormmiddelen resistentie hebben opgebouwd. Ivermectine, Moxidectine en pyrantelpamoaat zouden wel helpen.
Bron: Tijdschrift Diergeneeskunde