Ja Idrun,
Hempfling laat zien dat hij zijn paard kan verzamelen zonder teugels. Maar
heet het dan nog steeds 'aan de teugel rijden'?
Afgezien daarvan: mijn stelling is dat je het in je eigen lijf moet 'voor'
doen, om het paard er toe te krijgen het na te doen.
Ofwel: verbeter de wereld begin bij jezelf, en verbeter je paard begin bij
jezelf.
Mee eens?
Coralie

Ah leuk Bianca, jouw reactie.
Ik heb hele brave paarden. Rij op halster. Ook in het bos. (Vandaag dacht
ik: zonder iets zou ook kunnen. Liet de teugels helemaal los liggen. Maar
toen ging ze aan de verkeerde kant van de (verkeers-)weg lopen omdat daar
een paard staat waar ze nieuwsgierig naar is. Toch maar weer de teugels
aangenomen.)
Maar het ging om een vraag van Richard, of het belangrijk is om aan de
teugel te lopen. Mijn antwoord: het enige wat van belang is, is dat je zelf
durft te ontspannen en vertrouwen hebt. Dan krijgt jouw paard dat ook.
Mijn vertrouwen heeft wel een lange geschiedenis hoor! Had dat vroeger
helemaal niet, en mijn paard schrok dan ook van alles wat bewoog!!
Groet,
Coralie

Coralie schreef op Mon, 25 Oct 2004 19:45:07:


Ter verduidelijking - "je" is hier niet JIJ, maar algemeen bedoeld.

Aanleuning is iets anders dan verzameling.
Nageven is iets dat je met je handen vraagt, omdat het specifiek gaat om een reactie tegenover die handen - of aan de andere kant van die handen nu een halster zit of een bit. Het is als leiden vanop de grond, alleen zit je toevallig in het zadel.

Aanleuning is iets dat "gebeurt" - je PAARD neemt "aanleuning", niet jij. Aanleuning is niet "hangen", als je denkt dat aanleuning betekent dat je veel gewicht in je handen krijgt (en daarom dressuur weggooit) is het omdat je nooit hebt gevoeld hoe een paard zichzelf als het ware in je handen legt. Het is het aankomen van de energie die vanuit de achtervoeten van het paard zo doorheen de ruiter weer naar voren komt, waarop de ruiter die energie recycleert, bijvoorbeeld naar "meer verzameling" toe.

Handen zijn wel degelijk een van de allerbelangrijkste dingen bij het rijden, en dan heb ik het niet eens over wat ze vragen maar over wat/hoe ze moeten kunnen ontvangen. Het is precies omdat ruiters niet weten hoe ze het paard in hun handen kunnen ontvangen dat er zoveel fout gaat bij het rijden. Het mag dan wel zijn dat NIET met je handen aan de teugels zitten een oplossing is die veel leed bespaart bij je paard, maar ik vind dat je op die manier je kop in het zand steekt: leer OMGAAN met die teugels, in plaats van eraf te blijven. Los het probleem op, in plaats van er omheen te werken.
Je kan al heel veel leren over voelen met je handen in grondwerk - en ik bedoel niet het showgrondwerk.

Inge
http://www.cremebrulee.be/inge

Coralie schreef op Mon, 25 Oct 2004 19:45:07:


Helemaal mee eens

Inge Teblick schreef op dinsdag, 26 oktober 2004, 9:18:


Hey dat is interessant, volgends mij noemt hempfling wat hij zonder teugels doet ook om nageeflijkheid vragen, maar wat jij zegt klinkt erg logisch.
Heb je er ook een verklaring voor dat hij zonder teugels toch ook lijkt te bereiken dat een paard zich in zijn handen legt? Hoe zou dat werken, of werkt dat helemaal niet? en rijd hij daarom die mooie hengsten toch vaak wel met een (doorhangende) teugel?

Wat je beschrijft ken ik, ik heb een keer op een paard gereden dat zich echt in mijn handen legde, maar ik zou niet weten wat ik toen deed om dat te verdienen, kan me niet herinneren dat ik iets anders deed dan anders...

Enneh, wat je beschrijft klinkt vaak erg aantrekkelijk, ken je misschien iemand in Noord Holland die op ongeveer dezelfde wijze als jij les geeft?
Al is het maar een paar keer per jaar, lijkt me erg leerzaam...

Groetjes Jolijn

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 26 oktober 2004, 13:12:


Ik weet niet hoe goed de vertaling is, en ik kan me desondanks wel voorstellen dat Hempfling het toch over nageeflijkheid heeft, vermits nageeflijkheid ook tussen de oren zit . Maar ik hou de dingen graag uit elkaar - het is al chaos genoeg met die terminologie.


Ik zal je iets verklappen (ssst, 't is zo simpel dat niemand het weet ): de "truk" zit 'm in je houding. Als je recht zit, met je ellebogen naast je lichaam, dan doen je handen wat je zitbeenknobbels doen en vice versa. Zo vloeien zit en handengebruik in elkaar over. Focus niet teveel op "rijden met de zit"! Onafhankelijk zitten is al moeilijk genoeg, en de "beinvloedende" zit komt vanzelf wel. Als je recht zit, hangt alles (handen, benen, zit, rug, schouders) immers vanzelf aan elkaar. Hou dus eerst maar eens je allersimpelste hulpen duidelijk uit elkaar: handen en benen.

Ik denk niet dat Hempfling zonder teugels begonnen is. De foto's van de jonge paarden die hij rijdt zijn goed gekozen. Een Andalusier ziet er al gauw "opgericht" of "verzameld" uit maar dat komt vanwege de zware halzen en korte ruggen, én het temperament. Ik zie niet zoveel gebogen spronggewrichten en/of impuls - en hij schrijft niet voor niets ergens "pantoffelpassage" of iets dergelijks, want een echte passage is het niet. Het is niet moeilijk om een Andalusier op de plaats te laten bewegen in een soort frame, maar dat betekent nog niet dat ze hun rug gebruiken. Persoonlijk vind ik de foto's niet erg "eerlijk" in die zin dat wij geen Andalusiers berijden en je Hempfling ook niet ziet zitten op pakweg een verzamelde draver. Janosch ziet er vérre van verzameld uit! Maar hij zegt zelf dat alleen de korte, geblokte paarden meetellen, dus mag ik daar niet over zeuren .


Zie boven. Hij rijdt wél met stangbitten - de teugels kunnen doorhangen terwijl de bitten toch gekeerd liggen in de mond (net zoals bij western). Een heleboel ijzer in die monden - geef mij maar een simpel trensje, dat is al meer dan genoeg.


Misschien "klikte" het gewoon . Het pààrd zal het wel gekend hebben, vermoed ik - dat is de reden waarom je eigenlijk hoort te leren rijden op een goed afgericht paard, maar ik ken niet zoveel mensen met goed afgerichte paarden, laat staan dat ze beginners op die kostbare paardenrug toelaten... Dus leren we allemaal veel moeizamer rijden dan strikt noodzakelijk...


In Noord-Holland zou ik zeggen: John Erb van 't Balingehof (Nieuw-Balinge). Monya, z'n vrouw, geeft Enlightened Equitation, maar ga eerst langs bij John (met mijn groeten ).

Inge
http://www.cremebrulee.be/inge

Inge Teblick schreef op woensdag, 27 oktober 2004, 9:01:


Da's in Drenthe :)
(denk dat Monya ongeveer de beste amazone is die ik ooit heb gezien)

Dank je wel Inge, voor je mooie uitleg. Ik zal het niet vergeten, dat beeld
van een paard in je handen ontvangen.
Misschien ga ik jouw raad nog eens opvolgen.
Momenteel ben ik nog te blij met de ervaring dat ik nu bijna altijd met
losse teugels durf te rijden (dat durfde ik vroeger niet).
Groet,
Coralie
PS: Ik rijd de laatste tijd alleen buiten, nooit (meer) in een bak. Probeer
samen met mijn paard te ZIJN, in de prachtige natuur.

Bianca_6 schreef op Sun, 24 Oct 2004 18:58:41:


Hoi Richard.
Op onderstaande link staat een hele hoop met als uitgangspunt eigenlijk klassieke dressuur. Maar een paard is een paard en anatomie blijft hetzelfde, of je nou klassiek rijdt of 'natuurlijk'. Het is wel engels geschreven, maar als je nog nooit eerder van 'aan de teugel rijden' hebt gehoord en niet weet wat het doel is, vindt je hier de informatie die je moet hebben. (en zul je erachter komen hoe òngelófelijk veel mensen het vout doen als je om je heen kijkt!)
http://www.kahlin.net/noir/dressyr/index/index.php
Succes.
Groetjes Esther