amar schreef op maandag 10 november 2008, 4:56:


Dank u.
We zijn nu een weekje verder en hoewel de andere paarden er niet veel last van lijken te hebben, ze zijn wel nog altijd wat rustiger en erg aanhankelijk, zie ik sommige gedragingen van Blackske nu in Jeanneke.
Ze krijgen alle dagen elk een worteltje van mij en als ik er niet ben van mijn bompa. Vroeger kwamen Nobody, Jeanneke en Soraya vlak aan de draad staan, Blackske bleef enkele meters op afstand (hij kon ook uren wachten aan de draad als mijn bompa in zijn hofke bezig was, uit compasse kreeg hij er dan altijd eentje extra ). Nu komen ze bij mij nog alle drie tot aan den draad maar Jeanneke houdt wel iets meer afstand (vroeger echt ni, met haar hoofdje over den draad), bij mijn bompa houdt ze enkele meters afstand.
Het lijkt wel of zij het meeste treurt, ze staat geregeld alleen in de hoek van de wei te kijken naar de paarden op de wei ernaast (Blackske deed dat ook veel). Als ik op de wei stront aan't scheppen ben, is ze precies een hondje dat aan mijn been plakt en wilt ze steeds flodderen.
Nobody en Soraya zijn ook wel flodderachtig, maar die houden na een tijdje op en gaan verder eten.
Ze zullen hun draai wel terug moeten vinden, de plaatsen terug verdelen.
Het doet wel raar, ik mis Blackske verschrikkelijk hard en 3 paarden lijkt zo weinig. Ik ben zo snel klaar met mest scheppen en moet nog uitzoeken hoeveel ik ze moet eten geven, ik geef nog steeds te veel.
Onbewust pak ik soms nog 4 pekes ipv 3 of ga ik op zoek waar de 4de staat. Toen ik aan het rijden was en er maar 2 in de piste zag staan, was ik een kleine seconde in paniek want waar was die 3de naartoe?
Dat zijn dingen die je wel weet, maar de gewoonte is er nog niet, raar...