Monique Meijer schreef op maandag 20 oktober 2008, 13:56:
> Peter Donck schreef op maandag 20 oktober 2008, 12:53:
>
>> Monique Meijer schreef op maandag 20 oktober 2008, 12:43:
> werkelijk achterlijk liep. Indy loopt zo door een ongeluk, ik
> snap niet dat mensen dat erin trainen. En de trainer maar trots
> vertellen dat het beest zo fantastisch loopt.
> Monique
Ik wilde jullie met deze filmpjes laten zien uit wat voor een diep dal Indy gekomen is. Het is nog lang niet goed en ik denk niet dat het ooit helemaal goed zal komen. Haar SI-gewricht heeft een enorme klap gehad, er is waarschijnlijk blijvende schade.
Indy heeft een enorm sterke wil. Ik heb menigmaal getwijfeld of ik er wel goed aan gedaan heb en nog steeds doe. Het enthousiaste gehinnik elke ochtend, het niet kunnen wachten om te gaan wandelen en het typische Indy kattekwaad nemen mijn twijfels elke keer weer weg. Ik ben blij dat ze er nog steeds is en dat het ook nog heel wat beter met haar gaat, vergeleken met hoe het was.
De terugval na het gedoe met de groep kinderen drukte me weer eens met mijn neus op de feiten hoe kwetsbaar zij is. Ik hou er altijd rekening mee dat het plotseling afgelopen kan zijn, dat de schade te groot is om nog te genezen. Afgezien van haar si-gewricht is haar schouder nog steeds het zwakste punt. We denken daar zo weinig mogelijk aan en gaan door met dingen doen die zij leuk vindt, ze gaat zo graag mee wandelen en nieuwe wegen onderzoeken.
Zodra het niet meer gaat zal ik zeker mijn verantwoording nemen. Maar zover is het gelukkig nog niet. Ik hoop voor Indy dat de therapeute nog wat meer voor haar kan doen. Zij is tot dusver degene van wie de behandeling blijvende verbetering geeft. Indy haar klachten waren zo erg dat Shiatsu en Jack Meagher helaas slechts tijdelijk verbetering gaven. Op advies van de therapeute wandel ik alleen met haar, draven en galopperen tijdens longeren en wandelen doen we alleen als Indy aangeeft dat ze dat graag wil. Na de volgende behandeling zou het kunnen dat rijden in stap in beeld komt, aangezien zij zo goed reageert op de behandelingen. Zou dat niet zo zijn, is dat niet erg. We kunnen samen wandelen en lekker met z'n tweeen op stap. En dat is me heel wat waard.
Over een paar dagen maak ik de filmpjes trouwens weer prive. Ik wilde in eerste instantie jullie dit laten zien, omdat jullie Indy al zo lang kennen met al haar problemen. Door de filmpjes hebben jullie een idee hoe Indy loopt, beschrijven is moeilijk, een filmpje zegt zoveel meer.
Monique
Warboel
