Spirithorses schreef op maandag 20 oktober 2008, 12:41:
> Piet schreef op maandag 20 oktober 2008, 12:07:
>
>> Spirithorses schreef op maandag 20 oktober 2008, 11:05:
> Eddy aangeeft. Er zullen altijd onverwachte situaties zijn en
> ik zou denk ik bang zijn dat paard een beloning gaat verwachten
> in plaats vanuit zijn kracht en zelfvertrouwen gaat werken.
>
Een beloning krijgt een paard als ie iets goed doet en om iets goed te doen moet ie zoals jij dat noemt vanuit zijn kracht en zelfvertrouwen werken.
Niet goed? geen click, geen beloning!
>
> Groet, Pien
>
> Als ik dat paard gewend heb aan 100 meter kanaal dan maakt het ook niet meer uit of het 200 meter of een kilometer is. Dan gaat het om de basisveiligeid die er inmiddels is (mag ik toch hopen).
Ik moet er toch even om grijnzen Pien.
Een half jaar geleden was een trainingsplan een 'vies' woord en nu beschrijf je een prachtig exemplaar
Je zegt helemaal niks anders dan ik en ik was de theoreticus weet je nog?
Als de stappen voor een bepaald paard te groot zijn omdat ie in de stress schiet, breek je die betreffende stap in stukjes en leer je stukje voor stukje aan. Er van te voren voor zorgen dat je weet welke tussenstapjes er mogelijk zijn, is vakmanschap.
Nooit anders gezegd en nooit anders gedaan sinds ik trainingen veel bewuster ben gaan plannen.
Het enige wat je als een verschil aan zou kunnen merken is dat ik me als coach opstel , ik doe suggesties, volg of er zo scherp mogelijk getraind wordt en draag ideeën aan, spreek de trainer aan als er iets niet goed gaat, maar de paardeneigenaar is trainer. Ik laat paard en trainer zichzelf ontwikkelen en een band smeden, vertrouwen krijgen, plannen en die toepassen bij hun paard, zodat ze in allerlei situaties het voortaan zelf op kunnen lossen.
De rest is helemaal hetzelfde en heeft in principe niks met
clickertraining te maken.
Maar gewoon met efficiënt en vakkundig werken.
Piet
Wees dankbaar voor de vele treetjes als je de Domtoren op moet.
Warboel
