Tiffam schreef op zaterdag 18 oktober 2008, 19:43:
> Vandaag bij het zoeken naar stukje weiland op een verwaarloosde
> pony gestuiten.
> Het beestje staat met enkele ganzen op een weide waarop meer
> Iemand???
>
> Grtzzzz.....
> Peter.
Bon, peter en ik zijn dus op pad geweest naar de pony
Wat ik aantrof was boven mijn verwachtingen! Nog nooit had ik zo een zielig beestje gezien (jawel, opgesloten hengsten in donkere stallen die al jaren geen daglicht meer zagen, en een shetlander die al 8 jaar aan een muur in een garage vastgebonden stond en in de zomermaanden alleen op de wei kon, dat wel)
De eigenaar, man van rond de 80?, stond er bij en keek er naar
Het was inmiddels een jaar geleden dat die man die pony had kunnen "pakken" dus vreesden we dat we werk aan de winkel hadden. Enfin, ik had al wortels gesneden en peter korrels
krachtvoer meegebracht. Mijn bekapgerief mee en peter had een tang gekocht en dikke boterhammen gegeten smorgens
De pony was wel te "pakken", geen enkel probleem??!!
Eigenaar deed pony een touw rond diens hoofd, trok het hoofd van de shet naar zich toe, en wel zo dat touw in diens ogen sneed en de pony die dus dicht deed. Verder kon pony ook geen voedselbeloning aannemen want mondje werd dichtgehouden tegen t bijten. Vanzodra pony achteruit neigde te stappen begon die man te trekken en dreigde pony te steigeren. Het was al snel duidelijk waarom de man de pony een jaar lang niet kon pakken. Enfin, nog duidelijker was dat peter en ik de pony wel zouden "vasthouden" Nog geen 10 min later stond ponylief gedurende een uur? (peter?) voetjes te geven en trok die zelden terug met zijn voeten. deed ie dat wel dan merkte ik dat ie touwtjestrekken gewend was want op elke druk die ik zette trok die dubbel zo hard tegen. Effe gecklickerd, 2minuten?, en ponietje ging niet meer in tegen druk en liet zich netjes bekappen. Na 10minuutjes bekappen lieten we gewoon het touw aan het halster dat peter had meegebracht, ipv het barbaars koeientouwhalster, op de grond liggen en pony bleef staan, en liep niet weg
Kon ook moeilijk met zulke hoeven
Na bekappen bleef ie nog "napraten" bij mij en peter en kon ik gewoon bij hem komen, deed ie zijn koppie omhoog en hij zocht me op.
Effe gecklickerd met targetten van een deksel en dat had ie meteen door, de slimmerd.
Dat wat betreft gedrag en omstandigheden van beestje
Wat betreft hoeven... Kijk zelf maar naar fotoserie (volgt)!
Vreselijke turkse sloefen (aladin zou jaloers zijn !)
Ontzettend ondergeschoven hielen
Serieus verbrede witte lijn
Helemaal verrotte stralen
Enfin, alles in het kwadraat natuurlijk.
Bloed, zweet en tranen heef t gekost maar we hebben em bekapt!
Ik dierf niet te veel ineens bekappen, kon ook niet
De eigenaar is er nog steeds van overtuigd dat die hoeven niet uitzonderlijk erg waren, want "eens het water op de weides ligt, vallen die hoeven er van zelf af"
Eigenlijk moesten we niet bekappen, maar alléé twas wel vriendelijk van ons
Ik heb hem heel eenvoudig uitgelegd dat ie elke 14 dagen zijn rasp ("dat heb ik liggen", zei ie fier) moest bovenhalen en de hoefwand gelijk moest raspen met de zool (dat heb ik heb aangeduid)
Hij verstond het. Zijn dochter heb ik ook vlug die informatie gegeven en zelfde met kleinzoon van 8? jaar. Mijn meeste hoop ligt op de kleinzoon! Ik heb gezegd dat ik binnenkort es kom kijken hoe goed ie het gedaan heeft... (dan had ik reden om te komen inspecteren
)
Ik vrees beke dat we gratis mooi werk gedaan hebben voor welzijn van pony maar dat hoeven terug 5 jaar lang niet bekapt zullen worden als wij niets doen
En geld voor smid geven, bah nee joh, is niet nodig, die hoeven vallen er van zelf af.
Dus ja wat doe je dan he??
Peter gaat de volgende keer (we hebben half half gezegd dat we binnen 2 weken terugkomen) voorstellen om pony bij hem te zetten totdat de hoeven ok zijn.
Wie weet is de man dan blij dat ie van die pony af is
en mag ie bij Peter blijven!
En nu de foto's plaatsen!
Warboel
