Okay, even een paniekaanval, zit hier nog te bibberen...
Wat is er gebeurd?

Sinds vrijdag hebben wij een nieuwe hond, Bella, st. Bernard, 2 1/2 jaar oud. Haar oude baasjes hebben afstand van haar gedaan, omdat de baas invalide is geraakt en de vrouw niet met Bella kon wandelen, omdat Bella zo sterk is. Bovendien kon Bella niet los, dan liep ze weg. De mensen wonen in een rijtjeshuis, weinig tuin, dus kon Bella haar energie niet kwijt.

Het gaat bij ons heel goed. Bella is wel heel druk, raast door de tuin, speelt met Boy, onze oude hond, is lief voor de kat en loopt zonder problemen aangelijnd langs de weg. Ze trekt niet, kijkt nauwelijks naar andere honden, is gewoon super braaf.

Daarom leek het me wel leuk haar mee te nemen het land op. Dan kon ze daar even lekker rennen. Ging ook goed. Ze kwam meteen uit de bak, toen ik haar riep, was lekker de boel aan het verkennen.
En toen... liep ze tegen het schrikdraad! Stom van me, had ik uit moeten zetten, natuurlijk, maar daar heb ik helemaal niet aan gedacht. In plaats van terug te deinzen, dook Bella dwars door het draad, door de sloot en toen liep ze bij het geluidsscherm, waarachter de autoweg ligt. Ik roepen op een plaats waar geen draad staat en Bella deed haar best, maar durfde niet terug door de sloot.
Dus ben ik langs de sloot gaan lopen, om te proberen haar mee te krijgen naar het eind van ons land en dan de hoek om, naar de brug. Gelukkig hield Bella me goed in de gaten, ik was echt als de dood dat ze het op een lopen zou zetten en op de weg terecht zou komen. Bij de hoek werden we opgevangen door een heel vriendelijke autobestuurder die het vanaf de autoweg had zien gebeuren en me een handje kwam helpen. Hij kon Bella gemakkelijk pakken en toen kon ik haar ophalen.
Eind goed, al goed, dus, ik zit met een drijfnatte, stinkende st. Bernard gelukkig te wezen!!!!

En dan de vraag; hoe leer ik een hond dat er schrik op het draad staat, zonder dat er nare ongelukken gebeuren? Tot nog toe kregen al mijn honden wel eens een tik, jankten dan even en het was over. Maar Bella heeft niet eens door dat het door het draad kwam, want ze liep zo weer tegen een draad op, waar gelukkig geen stroom opstond en bovendien had ik haar toen vast.

Iemand tips of ervaring?

Els.

Mijn hond liep er tegen aan en was ook ontzettend geschrokken en vond gelijk meerdere dingen eng, bomen, spoorweg overgang en uiteraard draad.
Dat heeft heel lang geduurd (maanden) voordat ik weer normaal over het spoor kon, en de bomen angst maar genegeerd.
Draad heeft Djibo heeeel veeel respect voor.
Kan je er niet een klein tikkie op laten staan zodat als ze een schok krijgt het een heel kleintje is, en dus niet door het lint gaat en het (hoofdschuddend ) kan associeren.

Anita

Anita Cats schreef op maandag 15 september 2008, 17:10:


Mijn laatste hond ook, die kwam sindsdien nooit meer op de wei en een garendraad over het pad gespannen was genoeg om haar thuis te houden.

Nils en Olly

Els Kleverlaan schreef op maandag 15 september 2008, 16:49:


Oh wat leuk, een sint bernard. Ik ben helemaal verslingerd aan dat ras, ze zijn zo lief. Heb mijn st. bernard een paar maanden geleden moeten laten inslapen, ze had botkanker. Ben er nog kapot van, mis haar verschrikkelijk. Zedha is ook eens op het schriklint gaan liggen, vreselijk geschrokken, janken. Ze is de jaren daarna bijna nooit meer de wei mee in geweest, een heel enkele keer nog wel, met de staart tussen de benen. We hebben het er nooit meer uit gekregen. Maar toen kende ik het clickeren nog niet, wat ik nu van het clickeren heb gezien moet het hier wel kunnen helpen. Ik ben zelf nog maar beginnend dus kan je geen tips geven maar misschien iemand anders wel?
Ik hoop dat je net zoveel plezier van Bella zult hebben als wij van onze sint bernards hebben gehad.
groetjes Rita

Nils Vellinga schreef op maandag 15 september 2008, 21:21:


Haha, mijn hond was zo handig om tegen het schrikdraad te staan plassen. Mijn man was op dat moment een eind verderop een paar reeën aan het filmen. Je kan wel raden wat voor geluiden er op de achtergrond van de film staat. Hij is later nooit meer tegen schrikdraad aan gelopen oid. Heeft er ook nooit echt paniekerig op gereageerd....Stoere honden die Welsh Corgi's...

Ilma Meijer schreef op maandag 15 september 2008, 21:44:


zo heeft chloë, één van mijn 2 hondjes een schrik gepakt van eddy zijn turbocollie,
chloe liep met haar staart tegen de schrikdraad en eddy's hond had de pech er vlak naast te staan: kaieeeeet!!
sindsdien maakt ze rechtsomkeert als ze eddy zijnen elentriken hond tegenkomt....

Anita Cats schreef op maandag 15 september 2008, 17:10:


Ik heb al 2 jaar dat probleem met mijn Dog Anita. Sinds pup na 38 keer tegen de draad te lopen, bleef hij op de vreemde al 500m verder staan terwijl ik mijn werk aan het doen was in de weide. Nu nog loopt hij er tegen (nog zeer regelmatig dus) dan rent hij gewoon naar huis, geen luisteren meer aan. Maw. ik heb hem nooit kunnen gewend maken met de paarden. Dit weekend een doorbraak, loopt hij er tegen, maar bedacht hij plots: zo erg was het nu ook weer niet. En hij kwam direct terug bij ons. Stuur Eddy een mailtje, die weet wel hoe je daar mee moet omgaan. Ik heb de fout gemaakt er te weinig tijd in te steken om daar specifiek op te gaan trainen, maar dan ben je dus wel 2 j later nog bezig

Ellen2 schreef op maandag 15 september 2008, 22:10:


Hihihi sorry hoor ik zie het al helemaal voor me,heb het hier ook meegemaakt.Mijn bullen leren het nooit,maar de catahoulas hebben inprincipe 1x een tik gehad dat is genoeg.Mijn vullisbakkies die zijn net iets te klein om het draad te raken,alhoewel doortje(xing jr shi tzu)laatst met haar staart er tegen aan kwam.Het kan bij mij niet zoveel kwaad ze rennen direct weer naar binnen en gaan zielig op de bank liggen.Maar ik kan me voorstellen dat dit bij een weg met verkeer en gevaarlijke situatie opleverd.Ik zou echt niet weten hoe je dit moet oplossen,sucses ermee.
grtjs linda

Ik heb een Ridgeback die zijn erg slim hij associerde Teveel, maar ook zeker het draad, dat draad was alleen maar mooi want er werd geen mest meer gegeten.
Djibo gaat ook altijd mee naar de paarden, in het begin was het lastig want waar zijn geen draadjes / lint bij paarden, maar langzaam werd dat "normaal' gedrag.
(het heeft zijn tijd nodig, negeren en veel gedaan met belonen als zijn aandacht bij mij was!
Net als zijn angst voor paarden "ooit gelanceerd door een trap", ook dat zelfs vanaf het paard kunnen belonen, eerst was hij alleen maar met het paard bezig, ik had lekkere dingen voor Djibo bij me, en als zijn aandacht bij mij was, kreeg hij wat lekkers, Maar een Ridgeback doet alles voor eten dus dat is ook weer in mijn voordeel )
Nu kan ik hem vragen onder een lijntje door te lopen, hij is allert, maar doet dat weer, uiteraard doe ik altijd eerst het stroom eraf als ik bij de paarden ben, ben zelf ook niet happig op een stoot, pas nog 1 gehad en dat vind ik niet grappig !
Hoe je een hond leert van het draad af te blijven?
Lijkt mij een tikie erop, net als je bij een veulentje doet op een gegeven moment.
Ze moeten er respect voor hebben, maar uiteraard geen grote stress veroorzaken, dat zorg er weer voor dat ze het Niet associeren.
Maar het hangt ook weer van de hond af, sommige schrikken al om niets, en vluchten, of je weet de achtergrond niet, dus Oppassen!

Anita

Anita Cats schreef op dinsdag 16 september 2008, 10:01:


De eerste keer toen wij de hond meenamen hebben we het stroom 'wat lager gezet' op het draad. Waren anders bang dat ze een schok niet zou overleven. Naja, op dag 1 natuurlijk gelijk tegen het draadje aan en een schokje te pakken. Sindsdien kruipt ze onder de draadjes door met haar buik over de grond haha Ze is er niet bang van, maar ze weet wel dat ze niet voor de tweede keer zoiets moet doen. Als ik de verhalen hier lees boffen wij dus wel met onze hond en is haar gedrag dus niet vanzelfsprekend.

chantalleke schreef op woensdag 17 september 2008, 12:06:


Bedankt allemaal voor de reacties. Het is dus per hond zeer verschillend, dat heb ik hier ook al gemerkt.

Schrikklok staat op de laagste stand, maar is een klok die aan het net hangt en geeft behoorlijk wat "prik", in tegenstelling tot veel batterij-klokken.
Voorlopig zet ik de schrik wel af als ik haar mee naar het land neem, lijkt me veiliger.

@Rita: Ja, heel lieve hond , heb ik al gemerkt, een echte knuffelbeer. Ik ben in die paar dagen al helemaal aan haar verknocht (en zij aan mij, ze is niet bij me weg te slaan). Daarbij komt dat ze best wel goed luistert, dus dat is extra leuk. Na een heel aantal gecompliceerde honden, die ik heb gehad, nu eens eentje zonder rare dingen.
Sneu van jullie St. Bernard. Wij zijn in juli onze Bessie aan kanker kwijtgeraakt. Veranderde in twee weken van een ogenschijnlijk redelijk gezonde hond in een dier wat nog geen 100 meter kon lopen. Ze was pas vier. Ik mis haar ook nog steeds, ondanks dat Bella er nu is. Bessie is nooit uit mijn gedachten. Sterkte dus maar, ik weet hoe het is...

Els.

Hoi,

ik heb een flatcoated retriever en schrikdraad voor de paarden en ezels. ken het probleem. Ik heb haar in de buurt van de stal, waar de schrikdraad schakelaar zit, een "Station" aangeleerd met clickeren/SATS. OP die plek, op veilige afstand van de draad maar dicht genoeg bij dat ze me naar de schakelaar ziet lopen en terug, laat ik haar "Af en blijf", totdat ik helemaal blij terugkom uit stal en ze "VRIJ" mag. Dan weet ze dat de stroom eraf gehaald is en rent ze achter de bal aan die ik de wei ingooi. Tot die tijd zeg ik "pas op, stroom"als we alleen langs de wei lopen en niet de intentie hebben erin te gaan. Ze weet dan genoeg... en blijft van de draad af.
Is al met al makkelijk aan te leren. Succes! Maatje
reef op maandag 15 september 2008, 16:49:

Maatje Bon schreef op woensdag 17 september 2008, 21:32:


ik heb hier 4 honden rondlopen, soms hoor ik wel es dat er eentje tegen het lint zit maar blijkbaar houdt dit hen niet tegen om de paddocks in te gaan. ze kruipen overal onder en hebben geen schrik, mss zit er bij jullie meer stroom op?