Caatje schreef op maandag 28 juli 2008, 9:24:


anthromordinges, omdat ik met menselijke voorbeelden kom?
Leren mensen anders dan dieren denk je?
Piet
Krom past niet op recht

eddy DRUPPEL schreef op zondag 27 juli 2008, 23:03:


Ik heb al een hele tijd de drang hier mee te schrijven kunnen weerstaan maar nu kan ik het even niet laten
Grote grap is dat mensen evenmin behoeven "werken" voor voor centjes, pensioen, etc. Denk eens diep na hoe dat hoogst eigenaardige gedrag mogelijk ontstaan is en vooral, waarom het zich continueert.
Zijn er, veralgemeniseerd hetzij in abstracto, (deels) vergelijkbare gedragspatronen bij andere diersoorten te vinden? Zoja, waarom juist bij dat soort dieren?

e m kraak schreef op maandag 28 juli 2008, 13:01:



Tuurlijk zijn der altijd raakvlakken ,we blijven zoogdieren hé maarre een mens MOET wel degelijk presteren of der komt geen brood op de plank dus die druk is er al van jong af aan .INderdaad aangeleerd gedrag ! ONtbreekt volledig bij paarden bvb ze staan op hun eten en moeten er niet naar zoeken ! Laat morgen eerst een paard één uur werken voor het op het gras te zetten en houd dit zijn ganse leven vol gaat dit paard effektief eerst hard werken dit uur en dan automatisch naar de poort van de weide stappen ongeacht of hij/zij beloont wordt voor zijn werk .Clickeren avant la lettre dus in een consumptiemaatschappij !

Nathalie Lagasse schreef op maandag 28 juli 2008, 4:12:


Hi Nathalie,

Ik vind het leuk om te lezen over je ervaringen bij Parelli.
Ik vind het ook bijzonder om te lezen hoe goed alles georganiseerd is.
Vroeger had ik op mijn eigen africhtingsstal ook een programma voor meerdere weken.
Dat was altijd lastig vol te krijgen, mensen vonden het te duur.
Als ik nu weer aan die tijd terug denk en jouw verslagen lees.
Dan denk ik het was niet te duur, ik deed er niet belangrijk genoeg over.
Oftewel it is all about marketing

Ik vind het leuk om te lezen dat ze er steeds meer wetenschap tegen aangooien binnen het Parelli gebeuren.
Ik weet niet of je een keer een vraag voor mij wil stellen tijdens een Q&A uurtje.

Maar ik heb nog steeds niets kunnen vinden over de wetenschappelijke onderbouwing met betrekking tot Left & Right
brained horses en intro vert of extrovert.
De gedachte die ze lijken te volgen lijkt heel erg op een variant die ook bij mensen wordt toegepast. Ik doel hierbij
op de MBTI (voor de googlers onderons Myers Briggs Type Indicator).
Deze indeling werkt best leuk maar is helaas ook niet wetenschappelijk.
Voor wie het bewijs hiervan wil stuur maar een mailtje dan stuur ik het 125 pagina's onderzoek op.

Zou jij voor mij dus eens willen vragen waar Pat de nieuwe indeling op heeft gebaseerd.
Ik ben erg benieuwd.

Crossover.
Natuurlijk mag jij daar 1 jaar over doen.Het gaat namelijk over een gedragsverandering die bij jouw als mens
moet plaats vinden. Een veranderingsproces duurt gemiddeld tussen de 1 en 1,5 jaar zowel bij mensen als binnen
organisaties. (en dan moet het ook nog intensief begeleidt worden)

Het gaat bij clickertraining maar om 1 ding, volgens mij heb jij de sheets van Kathy Sdao ook gezien op
mijn laatste lezing "De nieuwste ontwikkeling op het gebied van clickeren, 15 november in de herkansing)
Het zijn diverse niveau's waar je als mens door heen gaat.

The evolution (stages of behavior change) of a clicker trainer
1• Denial / Disbelief
2• Anger / Fear
3• Curiosity
4• Enthusiasm / Hunger for info, mentors and demos
5• Passion / Zeal (ijver)
6• Force Feels Wrong

De reden dat ik dus clickertraining gebruik is simpel:"Force Feels Wrong".

Ik hoop dat je mijn vraag kan stellen over de hersenhelft indeling.
Ben heel benieuwd.

Verder sluit ik me aan bij Piet. Ik weet zeker dat je binnen Parelli heel veel kan leren over paarden.
Iets wat altijd goed is voor je eigen kennis.

Groet
Conrad

Nog een beetje over de leasepaarden... ik hou er al van in het begin rekening mee dat ik niet op Zap verliefd mag worden. Het helpt dat hij een vosse quarter is, dat vind ik niet bijzonder aantrekkelijk, het zou niet mogen maar uiterlijk telt wel een beetje mee voor mij. Als hij nu zo'n knappe arabierachtige gouden buckskin was of zo, ja dan... Nee, het is wel zo dat ik van alle vosse quarters die hier rondlopen Zap wel met met voorsprong de mooiste vind nu met zijn snoezige snoetje en zo.

Als Parelli zelf geen paarden meer verhuurt zijn er natuurlijk wel nog andere paarden in Amerika... vermits ze die leasepaarden wat aan het uitfaseren zijn, zijn er nu ook al mensen genoeg die een paard van buitenaf hebben. Er zijn er die via hun eigen Parelli-instructeur contact leggen met een instructeur uit Colorado en daar een paard kunnen lenen, er zijn een aantal parellimensen uit de naaste omgeving (bv. die voor de parelli-office werken) die hun paard wel een keer per jaar voor een paar weken willen uitlenen. Of gewoon normale paardenmensen uit Pagosa die het wel een leuk idee vinden dat hun paard wat extra 'training' krijgt in hun ogen. Twee vrienden die hier maar voor vier weken zijn hebben ook twee paarden die ze van mensen uit de buurt huren, die paarden zijn vorige zomer ook verhuurd geweest aan parellistudenten.

Groetjes,
________________________________________________ Nathalie

e m kraak schreef op maandag 28 juli 2008, 13:01:


test

e m kraak schreef op maandag 28 juli 2008, 13:01:


Welkom Terrug,mijn verhaal wilde hier niet komen??probeer net zo lang
Conny

Conrad van Pruijssen schreef op maandag 28 juli 2008, 15:18:


Hoi, leuk van je te horen!


Niet vergeten Conrad dat Pat Parelli al 25 jaar ieder weekend demo's geeft in heel de US en zelfs de hele wereld, dus het lijkt mij niet zo raar dat er nu stilaan genoeg mensen zijn die er geld voor over hebben bij hem te komen.


Dat hoef ik niet te vragen want weet ik zo ook wel. Er is geen wetenschappelijke achtergrond. Het is een model dat Linda Parelli gaandeweg ontwikkeld heeft. Telkens als ze haar man bezig zag met een paard en ze snapte niet waarom hij iets deed kon ze het hem immers achteraf vragen. Waarom zette je daar geen druk meer, waarom deed je anders dan ik zou gedaan hebben, waarom zus en niet zo. Ze heeft hem de pieren uit zijn neus gevraagd tot dus ergens duidelijk werd dat hij (net als Ray Hunt en zijn andere leermeesters) heel erg keek naar hoe het paard op dat moment was en zich daaraan aanpaste. Dat heeft Linda dan (idd. gebaseerd op een mensenmodel, ik heb de naam van de auteur ooit geweten maar ben hem kwijt) in een vorm gegoten die min of meer reproduceerbaar bleek als ze het op nieuwe paarden ging toepassen. Het is dus een empirisch model.
Specifiek van LB en RB, dat heb ik vroeger wel eens gevraagd, want volgens mij berust dat niet op fysieke realiteit in de hersenen van het paard. Ik geloof dat de instructeur toen wel zei dat er onderzoek naar gedaan was op een of andere amerikaanse unief. Maar daar weet ik verder niks van. Dat zou ik kunnen vragen idd. Zelf denk ik dus niet dat er echt een links-rechts verschil in die paardenhersentjes is. Het zijn termen die (naar analogie van hoe het bij rechtshandige mensnen wel is) aangeven hoe de gemoedstoestand is, namelijk LB = beredeneerd, nadenkend, tov. RB = reagerend uit angst voor levensbehoud, grof gesteld. En die indeling is zeker nuttig, maar ze hadden het voor mij evengoed rooddenkend en zwartdenkend ofzo mogen noemen.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Caatje schreef op zaterdag 26 juli 2008, 21:34:


Ja, dat ook. En kijken, welke oefeningen, welke galop, is moeilijk voor een rechtsgebogen versus linksgebogen paard, en hoe kan je ze helpen meer gelijk te worden. Van op de grond en van op hun rug.
En 's avonds stonden er ribbetjes op het menu

Het vervolg van mijn click-parellimijmeringen hadden jullie nog te goed.

Ik heb hier al gevraagd of er bij de faculty iemand is die al serieus geclickerd heeft, antwoord: nee. Jammer, want dan kan ik niet echt praten met iemand hier die mijn dilemma goed snapt. Aan Pat of Linda heb ik het niet gevraagd, maar ik veronderstel ook van niet. Maar, ze zijn wel gaan kijken bij de dolfijnen, en er is een clickertrainster (Lynn Eisenhart) die met verschillende diersoorten gewerkt heeft, en nu ook met haar eigen paard het parelliprogramma volgt. Zij is al een paar keer in Florida bij de Parelli's geweest. Zij probeert het dus met puur positieve bekrachtiging, en vertelt daar ook over in interacties met de instructeurs kennelijk. De instructeurs weten gelukkig allemaal wel wat positieve en negatieve bekrachtiging is, dat is toch al iets.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat het positieve (hier in de Parelli-opleiding zo dicht bij de bron) ook heel erg benadrukt wordt. Linda vertelde oa. over een klassieke paardentrainer die helemaal niet begreep wat zij deed als haar paard een fout maakte, namelijk: hem aaien, beseffen dat het niet de schuld van het paard is dat hij iets fout doet, en herbekijken of ze het op een betere manier kan vragen. Veel beter dan dat kan al niet denk ik eigenlijk. Ook de instructeurs van de faculty zijn in hun interacties met de studenten enorm positief, er zijn geen domme vragen, je kan geen fouten maken, alleen nuttige ervaring opdoen, met mensen slagen ze er alleszins in een zeer positief leerklimaat te scheppen, het zou wel goed kunnen dat de paarden zich ook zo voelen.

Ik heb met Julia (van de faculty) eens een goed gesprek gehad, maar eigenlijk wist ik voordien zelf al wat ik liefst wil doen. Ik wil iets doen met paarden, en ik doe niets liever dan mensen uitleg geven. Een of ander soort paarden-mensentrainer worden dus. De allerbeste opleiding qua kwaliteit is met enorme voorsprong de Parelli-instructeursopleiding. Dit wordt je niet zomaar. Niet even twee jaar op een school, niet een paar weekends cursus, nee, dit is jarenlang en nooit eindigend jezelf blijven verbeteren. Ook is er niet direct een andere manier om zoveel over paarden te leren als hier. Zelfs al ben ik het met de methode niet op alle punten eens, op de meeste punten ben ik dat wel. En er zijn wel instructeurs die ook niet perse alles doen zoals ze het hier doen. Eddy Modde is bv. heel erg overtuigd voor bloothoefs, terwijl hier op de ranch alle Parellipaarden van dat mottig natural balance beslag hebben. Marie Claire de Selliers experimenteert met allerlei klassieke dressuurdingen. Julia zag er bv. geen enkel probleem in om als instructeur het parelliprogramma te onderwijzen met eigen inslag, en ook niet om prive met mijn eigen paarden verder te experimenteren met clickeren. Daar kan ik me al helemaal in vinden.

Zelfs al zou gedurende de opleiding blijken dat ik toch voor clickeren kies, en de Parelli's willen niet met mij mee , dan nog zie ik goed genoeg dat de opleiding die de Uni-studenten hier krijgen ontzettend waardevol is, dus verloren tijd zou het hoe dan ook niet zijn.

Allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, eerst eens eventjes als een van de eersten in Vlaanderen level 3 halen... en dan zien we nog wel. Uni is alleszins niet voor volgend jaar, misschien voor nooit.

It's about the journey! En voorlopig ligt deze mij wel, meer dan ik gedacht had toen ik naar hier vertrok.

________________________________________________ Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 30 juli 2008, 1:51:


Wat een fijn verhaal weer! Ik lees vrolijk verder mee.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 30 juli 2008, 1:51:

Super positief allemaal, toch wel een verandering in de lijn vergeleken met de eerste keer dat ik Pat hier bezig zag bij La Cense..............maar het blijft jamer dat alles zo schreeuwend duur is, ook al is het misschien het bedrag waard, je doet zoveel ervaring op, een rijkdom die niemand je af kan pakken..........maar toch. En het is "all about the journey" en als je eenmaal op deze manier op pad bent , kun je lang reizen!
Caatje

My best whisper is a thought