Cindy Helms schreef op maandag 14 juli 2008, 8:50:


Vermom je als vrouw en geen paard zal meer van je weglopen. Tis zo simpel!

Christel Provaas schreef op maandag 14 juli 2008, 9:52:


Of ga clickeren?
Piet

hoof issues are man made; not genetic

Herman schreef op zaterdag 12 juli 2008, 23:04:


Het is een feit dat hoe meer een paard in handen komt, des te gemakkelijker, veelzijdiger, vloeiender de samenwerking wordt. Kijk maar naar het voordeel van een veulen aan huis in de groep laten opgroeien en dagelijks enkele malen in handen nemen. Dat bevordert de gehoorzaamheid en de samenwerking en het scheelt later een versneld leerproces.
Ik kan me zo voorstellen dat een paard dat 2x per week uit de groep wordt gehaald voor 'werk', zich minder snel aan je zal aanpassen dan een paard dat meermalen per dag in handen is/in contact is met zijn mens.
Veel in handen zijn zegt iets over de omgang en staat uiteraard los van hulpartikelen als stal, bit, sporen, zweepjes en krachtvoer. Een paard dat veel in handen is, zal gemiddeld 'gehoorzamer' zijn dan een paard dat weinig in handen is. Die gehoorzaamheid versneld afdwingen met hulpartikelen, is natuurlijk niet de weg.

Tis gewoon zo simpel en eigenlijk hebben ze daarmee wel gelijk ...

Een paard dat op stal staat om te komen uit verveling, bij gebrek aan sociaal spel, dat niet kan grazen zoals de natuur het voorzien heeft, dat niet kan rondlopen, in het zonneke liggen soezen, enz verlangt natuurlijk ontzettend naar die dingen
Als de eigenaar van zo'n stalpaard dan langskomt om hen mee te nemen naar de piste en zeker de wei ("eindelijk de benen strekken!), ze te voederen ("eindelijk kunnen mijn kaken kraken), enz, tjaaa, dan zou het wel dom zijn van het paard om hiertegen te protesteren; want dat wilt die net zo graag
Het stalpaard zal natuurlijk de eigenaar "volgen en gehoorzamen" maar dat is maar schijn UITERAARD. Het stalpaard doet het niet uit "volgen en gehoorzamen" van de mens uit respect, vertrouwen, leiderschap en andere NH-woorden, maar omdat het hem oplevert wat die graag heeft.

Ik hoorde eens iemand argumenteren: ik zet mijn paard nooit op de wei want dan kent ze mij niet meer, ziet ze me niet meer staan, doet ze niet wat ik vraag, doet ambetant, enz; terwijl ze in de stal veel liever tegen me is, daar voelt ze zich duidelijk beter.

Wij paardnatuurlijke mensen maken het ons niet altijd zo eenvoudig hoor
Wij laten ze los lopen, zonder halster om ze makkelijk te vangen in de wei, wij rijden zonder bit, nog minder controle, ...

En het grootste verschil natuurlijk:
Wij halen ze uit hun natuurlijke habitat waar het zo goed vertoeven is, op de wei, tussen de andere paarden, grazen en spelen, lopen en slapen, altijd en wanneer ze willen, ... daarvoor moeten we ze iets gelijkaardigs bieden, wij moeten hen dieveiligheid uit de kudde kunnen garanderen, maar ook het spel, het plezier, kortrom, het moet het waard zijn om UIT die zalige habitat te komen, en geef toe, dat is net het "moeilijke" doel van NH.
ZIJ halen ze uit een uitzichtloze situatie NAAR die natuurlijke habitat...
Is veel makkelijker, gaat vanzelf, moet je niet streven naar NH doelen...
Maar het blijft een vals gevoel van respect, vertrouwen, gehoorzaamheid, volgen bij het stalpaard

Krijg ze dat maar es uitgelegd!

Eva Saegerman schreef op maandag 14 juli 2008, 11:02:


Tuurlijk is het simpel. Jarengeleden al ontdekt hoe dat bij sommige eigenaren werkt toen een toenmalig helemaal gelukkig pensionpaardje weer verhuizen moest omdat baasje het toch wel erg jammer vond dat haar paardje niet meer zo blij was als ze kwam. Dat kon nooit goed zijn.

Maar het verhaal klopt niet, want als paarden langer onder natuurlijk omstandigheden staan, dan vertrouwen ze op de continuïteit daarvan en komen ze met plezier voor je de wei uit. Hier wel tenminste. Ze komen gewoon uit de wei het erf op lopen om te kijken wat we aan het doen zijn. Kwestie van niet teveel lastigvallen denk ik, ze lekker paard laten zijn. .

De hele discussie doet me trouwens denken aan een verhaal van iemand die op een kamp was geweest - ik meen bij een (afgedwaald?) parelli-man - waar de paarden geen eigen water kregen, maar alleen samen met hun mens gingen drinken. Werden de mensjes erg populair van was het idee.

marjolijn schreef op maandag 14 juli 2008, 11:24:


Ja, en leg hen dat maar es uit!

Hier wel tenminste. Ze komen gewoon uit de wei het erf op

hoorde ik onlangs ook nog hoor
doen ze trouwens zo in parelli land
elke dag enkele keren met de paarden naar de waterbevoorrading stappen
daar zie ik nou net geen graten in
begrijp voor een keer parelli zijn denken daarrond
of het werkt, geen idee, zou best kunnen, en schade aanrichten zal wel niet

Eva Saegerman schreef op maandag 14 juli 2008, 11:02:


Makkelijker?? Je moest de paarden eens op je wei hebben die hun kont keren als je de stal in stapt


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 14 juli 2008, 11:38:


Ik bedoel de stalpaarden die NAAR de wei mogen :)
Die keren hun kont wellicht niet zo snel ALS ze weten dat ze naar de wei mogen natuurlijk
Als het is om in de piste te gaan rondhobbelen, met sporen en bit en een ruiter die hen van A naar C sleurt , tjaaa dan zou ik mijn kont ook laten zien

Herman schreef op zaterdag 12 juli 2008, 23:04:


Merci voor ALLE reacties.
Ik zal trachten ze ook te interpreteren en/of te beantwoorden.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Koen Theys schreef op zaterdag 12 juli 2008, 23:34:

De Blaaskop was een kraakpand in Amsterdam (periode begin jaren '80) waar in de achtertuin theaterstukken werden opgevoerd.
Met dit controversiele compliment kan ik dus wél leven.

Mijn paard staat in Herselt, en niet in Turnhout. Ik ben dus toch al wel zo'n 40 km verder gekomen ...
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 juli 2008, 1:38:

Nieuwe vrienden heb ik ondertussen al wel bijgekregen.
Maar 't is niet omdat ge met uw "oude" vrienden fundamenteel van mening verschild inzake één onderwerp - paarden - , dat ge niet meer door dezelfde deur zou kunnen hé.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"