stel je hebt een paard waar je niets meer in ziet.
Je zet het te koop en er reageert iemand die wel een paard wilt, en hem alles kan geven wat ie wil, behalve geen geld heeft om hem aan te schaffen wat doe je?

Denk je in het belang van je portomonee
of denk je in het belang van het paard?

wat een rotvraag he?
nou hij werd mij ook gesteld

richard schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 0:00:


Dit komt al niet voor bij mij

Die keuze zou een paard eigenlijk ook moeten kunnen maken; stel je hebt een mens waar je niets meer in ziet..........

cornelie

richard schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 0:00:


Ik vraag me af waar je met dit schrijven heen wilt.......................

richard schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 0:00:


Nee geen rotvraag; in het belang van het paard.

Ik vind ook dat iedere verkoper zo moet denken. Zelfs toen wij Isabella gingen kopen, kregen wij eerst nog geen pony te zien. Buiten op het terras gezeten met in de verte ergens een kudde shetlanders, werd ons het hemd van het lijf gevraagd. Het leek wel een kruisverhoor. Het was duidelijk dat wij daar niet zomaar een pony mee konden krijgen.

Later vertelde die man dat ook dat hij eerst wilde weten waar zijn pony heen ging en hoe er voor hem gezorgd werd. Hij was bij ons best huiverig omdat wij aangaven dat het onze eerste eigen pony zou gaan worden. Daarom bleef hij zo doorvragen. En ik vind dit terecht dat hij dit zo gedaan heeft. Hij houdt van zijn pony's en wil ze allemaal een goed te huis aan bieden en inderdaad met de instelling; "goed tehuis belangrijker dan prijs".

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 7:53:


Hoi,
We hebben hier (ik dacht op een ander forum) ooit een "punt" van gemaakt; en toen bleek dat heel veel personen een mooie eerste ontmoeting hadden met hun huidige paard. Dat bijna bij iedereen het is voorgevallen dat het paard jou uitkoos en niet andersom.
Bij mij was het overigens ook zo. Isabella showde zich aan ons toen we kwamen kijken voor een hele andere pony en ik zag ook eerst niets in haar, maar door haar gedrag viel ze ons op en is ze het toch geworden. En gelukkig maar.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 11:58:

Grappig, pride liep toen als veulen samen met 3 andere veulens in de bak. De rest liep weg en hij liep naar mij toe. Dus toen heb ik hem maar meegenomen
Porsche liep ook in een groepje. Maar zij kwam gewoon met de hele groep naar mij toe. Bij haar ben ik puur op haar ogen gevallen

cornelie

richard schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 0:00:


Ik ben 52 jr oud en ik heb 2maal in mijn leven meegemaakt dat door omstandigheden(scheiding en een keer land kwijt)dat ik mijn paard niet meer goed kon verzorgen en heb ze na goed uitzoeken aan hele fijne mensen gegeven Eerste paard is nu 27 en die zie ik nog regelmatig want die staat in de buurt en de andere kan ik zo heen en heb met de huidige eigenaresse af en toe nog contact groet Trudy